«Κύριε πρέσβη, ιδού οι συνδικαλιστές σας!»

Η υπουργός Παιδείας μιας ανεξάρτητης χώρας δίνει αναφορά στον πρεσβευτή των ΗΠΑ, θεωρώντας ότι έχει στην τσέπη της το συνδικάτο των πανεπιστημιακών δασκάλων   Μολονότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μοιράζονται τις ίδιες «ανησυχίες» όσον αφορά το δημόσιο Πανεπιστήμιο, πολλοί και πολλές ήταν αυτοί που διέγνωσαν εγκαίρως τις διαφορές ανάμεσα στη Μαριέτα Γιαννάκου και την Άννα Διαμαντοπούλου ως υπουργών Παιδείας. Η πρώτη έχτισε τις πολιτικές αλληλοβοήθειές της  στον πανεπιστημιακό χώρο ενόσω η κρίση που προκάλεσε η απόπειρα κατάργησης του άρθρου 16 εκτυλισσόταν ― όχι από τα πριν. Είχε, με μια έννοια, συνοδοιπόρους, και όχι συμμάχους με οργανικούς δεσμούς σφυρηλατημένους εκ των προτέρων. Η Α. Διαμαντοπούλου, αντίθετα, ήταν πεπεισμένη ότι χωρίς στέρεους δεσμούς με μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν μπορείς να βαδίσεις στον δύσβατο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης. «Οι αλλαγές στην παιδεία για να αποδώσουν καρπούς χρειάζονται […] διαμόρφωση βασικών συμμαχιών και συμμάχους», έλεγε χαρακτηριστικά στη Σύνοδο των Πρυτάνεων την άνοιξη του 2010. Λίγοι και λίγες, ωστόσο, φαντάζονταν το «στρατήγημα» της κ. Διαμαντοπούλου: οι σύμμαχοι δεν θα ήσαν μόνο σύμμαχοι, αλλά θα έπαιζαν και τον ρόλο του προπομπού. Το υπουργείο, δηλαδή, θα ερχόταν απλώς να επικυρώσει όσα οι σύμμαχες δυνάμεις θα κατέθεταν ως δικές τους προτάσεις. Αυτό αποκαλύπτει ο …αμερικάνος πρεσβευτής στην έκθεσή του προς τους προϊσταμένους του: «Το συνδικάτο θα δώσει το έναυσμα για τις μεταρρυθμίσεις και το Υπουργείο θα τις υποστηρίξει», λέει η κ. Διαμαντοπούλου στον κ. Σπέκχαρντ, σύμφωνα με το αρχείο των Wikileaks που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα (oλόκληρη η αναφορά του εδώ). Παρά το μη προφανές της αρμοδιότητάς του σε θέματα ανώτατης εκπαίδευσης,  ο κ. Σπέκχαρντ είχε εξασφαλίσει διαβεβαιώσεις για την έκβαση του εγχειρήματος της υπουργού Παιδείας, σύμφωνα με τιην οποία η συνδικαλιστική ηγεσία των πανεπιστημιακών βρισκόταν πια σε καλά χέρια:  «Η Διαμαντοπούλου», γράφει ο πρεσβευτής στην αναφορά του, «ανέφερε ότι το συνδικάτο των πανεπιστημιακών, η ΠΟΣΔΕΠ, το οποίο έχει αρχίσει να αμβλύνει τη ρητορική του επιδεικνύοντας μια πιο μετριοπαθή και μεταρρυθμιστική προσέγγιση, εργάζεται από κοινού με το Υπουργείο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση». Αγνοούμε, βεβαίως αν η κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ στον κ. Σπέκχαρντ αναφωνώντας «Πρεσβευτά, ιδού οι συνδικαλιστές σας», κατά το «Στρατηγέ, ιδού ο Στρατός σας», που στα 1948 αναφώνησε ο Π. Κανελλόπουλος, παρουσιάζοντας το στρατιωτικό άγημα στον αμερικάνο στρατηγό Βαν Φλιτ. Αγνοούμε, επίσης, τι πήγε στραβά και τελικά η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ δεν έγινε προπομπός – αρκέστηκε απλά στο ρόλο του παρατρεχάμενου. Εικάζουμε ότι μοιραίος άνθρωπος υπήρξε ο Γιάννης Πανάρετος, από το μένος του οποίου κατά των πανεπιστημιακών δεν γλίτωσαν ούτε οι πιστοί του νεοφιλελεύθερου σχεδίου της κ. Διαμαντοπούλου (ακόμα κι όταν ο ίδιος απομακρύνθηκε …αναβαθμιζόμενος, ήταν πλέον αργά• οι ρόλοι είχαν μοιραστεί). Το μείζον παραμένει άλλο: η υπουργός Παιδείας μιας ανεξάρτητης χώρας δίνει αναφορά στον πρεσβευτή των ΗΠΑ, θεωρώντας ότι έχει το συνδικάτο των πανεπιστημιακών δασκάλων στην τσέπη της. Τι κρίμα γι΄ αυτούς, όμως: οι κινητοποιήσεις της τελευταίας εβδομάδας μαρτυρούν ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα κινείται σε πολύ διαφορετικό μήκος κύματος...   πηγή: RedNotebook

Σε DVD και φωτοτυπίες τα σχολικά βιβλία

Σε DVD και φωτοτυπίες θα διανεμηθούν φέτος στους μαθητές τα σχολικά βιβλία, λόγω των σημαντικών καθυστερήσεων στην τύπωση των περισσότερων τίτλων.

Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, μετά την ενημέρωση από τον Οργανισμό Έκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ), για την καθυστέρηση στη διανομή των βιβλίων με την έναρξη του σχολικού έτους, προβαίνει στις ακόλουθες άμεσες ενέργειες:

- Ανάρτηση όλων των διδακτικών βιβλίων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην πλατφόρμα «ψηφιακό σχολείο» (http://digitalschool.minedu.gov.gr/). «Οι διευθυντές των σχολικών μονάδων και οι εκπαιδευτικοί των σχολείων, μπορούν να έχουν πρόσβαση και να αξιοποιούν το σχετικό υλικό, με κάθε πρόσφορο τρόπο για τους ίδιους και τους μαθητές τους.

- Διανομή σε όλους τους μαθητές ενός DVD, στο οποίο θα εμπεριέχονται τα σχολικά εγχειρίδια. Έτσι, οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να μελετούν τα μαθήματα και στο σπίτι τους ηλεκτρονικά.

Ταυτόχρονα, οι διευθυντές και οι εκπαιδευτικοί των σχολικών μονάδων μεριμνούν για την έγκαιρη εκτύπωση, αναπαραγωγή και διανομή του απαραίτητου εκπαιδευτικού υλικού στους μαθητές, στη διάρκεια των λίγων ημερών της καθυστέρησης.

Όπως αναφέρει το υπουργείο Παιδείας, «οι σχετικές εγκύκλιοι έχουν σταλεί σε όλες τις σχολικές ομάδες της χώρας, ώστε με ευθύνη και πρωτοβουλία του διευθυντή σχολικής μονάδας και σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων, να γίνει η καλύτερη δυνατή διαχείριση του ζητήματος, με βάση τις ανάγκες που θα προκύψουν, βρίσκοντας την προσφορότερη λύση για την προετοιμασία και την αξιοποίηση του εκπαιδευτικού υλικού».

Η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, επισήμανε σχετικά με το θέμα: «Κανένας γονιός και κανένας μαθητής δεν είναι υποχρεωμένος να κατανοεί φαινόμενα γραφειοκρατίας και ολιγωρίας, και όχι μόνο αρμοδίων και συναρμοδίων, που οδήγησαν ατυχώς σε αυτή την καθυστέρηση. Ο επιμερισμός των ευθυνών θα γίνει με ακριβοδίκαιο τρόπο. Τώρα είναι ώρα ευθύνης για να δώσουμε λύσεις. Θέλω να διαβεβαιώσω λοιπόν γονείς και μαθητές, πως με τους εκπαιδευτικούς στην τάξη θα υπάρχει διαθέσιμη όλη η διδακτέα ύλη, ώστε τα μαθήματα να ξεκινήσουν ομαλά. Θα αποδώσει η σοβαρή επένδυση στο ψηφιακό σχολείο, μέσω του οποίου κάθε μαθητής έχει πρόσβαση σε όλα τα βιβλία, ενώ λαμβάνουμε και θα λάβουμε κάθε αναγκαίο μέτρο ώστε, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς που έχουν την ανάλογη διδακτική εμπειρία, αυτή η καθυστέρηση στη διανομή των βιβλίων να μην έχει επίπτωση στους μαθητές και τις μαθήτριες».

πηγή: tvxs

3 Σεπτέμβρη Όλοι και όλες στο Σύνταγμα!

Σάββατο 3/9 όλοι και όλες στην πλατεία Συντάγματος!

Στις 7μμ πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο από τα Προπύλαια προς το Σύνταγμα!

Στο δρόμο του αγώνα, ΓΣ 30/8

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΛ/ΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΣ 30/8/2011

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΓΣ:

ΑΝ.ΑΡ.ΣΥ.Π. - ΑΡ.ΕΝ - ΚΟΝΤΡΑ: 106
ΔΑΠ: 38
ΠΚΣ: 22
ΛΕΥΚΑ: 27

Υπερψηφίστηκε το ενωτικό αγωνιστικό πλαίσιο.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΣ:

• Κατάληψη της σχολής από Τετάρτη 31/8 μέχρι και τη Δευτέρα 5/9 στις 12:00, που θα συγκληθεί Γενική Συνέλευση Τμήματος
• Συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής κατάληψης την Τετάρτη 31/8
• Συμμετοχή του Συλλόγου στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 1/9 με προσυγκέντρωση στις 12:00 στα Προπύλαια
• Συμμετοχή στο κίνημα της πλατείας Συντάγματος που ξανασυγκροτείται στις 3/9
• Παράσταση διαμαρτυρίας στη Γενική Συνέλευση Τμήματος τη Δευτέρα 5/9 και απαίτηση για καταδίκη του νόμου από την πλευρά των καθηγητών και του τμήματος
• Νέα Συνέλευση Φοιτητών την Τρίτη 6/9 στις 13:00

Πλαίσιο Αριστερής Ενότητας ΓΣ 30/11

Την τελευταία διετία η κυβέρνηση του Πασοκ έχει αναλάβει την πλήρη αποδιοργάνωση της ελληνικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της με βάση τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα. Μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο επέβαλλαν τη σκληρή λιτότητα και τους όρους της αγοράς, μετακυλύοντας το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Την επίθεση αυτή έρχεται να ολοκληρώσει ο τελευταίος νόμος της υπουργού παιδείας που εισήχθη, συζητήθηκε και ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο τέλος του Αυγούστου, με σκοπό τον αιφνιδιασμό της κοινωνίας και την αποφυγή πιθανών αντιστάσεων.

Ο νέος αυτός νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προωθεί ένα μοντέλο εργαζομένου σύμφωνα με τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα προωθώντας ελαστικές μορφές εργασίας, συρρίκνωση εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων και γενικότερα την εργασιακή επισφάλεια. Το Σύμφωνο 1^ης απασχόλησης σύμφωνα και με τις επιταγές της Ε.Ε, θεωρεί τους νέους εργαζόμενους ως μια ειδική κατηγορία που με ηλικιακά, και μόνο, κριτήρια θα πρέπει να πληρώνεται λιγότερο από το υπόλοιπο σώμα των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι θεσμοθετείται τριετής μαθητεία για νέους άνεργους με απολαβές γύρω στα 350 - 400 ευρώ, αλλά και δημιουργία "Συμβολαίου Πρώτης Απασχόλησης" που θα αφορά τις νέες προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα οι οποίες θα αμείβονται με 550 ευρώ, έναντι των 740 ευρώ που ορίζει η τελευταία σύμβαση. Επί της ουσίας, μιλάμε για μια άνευ όρων παράδοση της νεολαίας στις ορέξεις της εργοδοσίας που με τη σειρά της σημαίνει ότι η δική μας γενιά θα είναι αυτή που θα επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος για την έξοδο της χώρας από την κρίση προσφέροντας φτηνή κι ελαστική εργασία προκειμένου να συντηρηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Στο νομοσχέδιο αυτό 3 είναι οι κύριοι άξονες της υποβάθμισης του Πανεπιστημίου:

• Κατακερματισμός των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων:

Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται 2 ή 3 κύκλοι σπουδών. Ο 1^ος κύκλος αποτελείται από το «βασικό» πτυχίο, το οποίο αντιστοιχεί σε 180 π.μ. και ο 2ος κύκλος σε 120 π.μ. το επονομαζόμενο ως «μάστερ». Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα της εισαγωγής στα ΑΕΙ μέσω των ΚΕΣ αν έχουν συμπληρωθεί 30π.μ στα τελευταία, καθώς επίσης και τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων από άλλα ιδρύματα ή και ιδιωτικά κολλέγια. Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ένα μοντέλο εκπαίδευσης σύμφωνα με την Μπολόνια και τις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού, όπου το κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και οι φρενήρεις ρυθμοί εκπαίδευσης με σκοπό την εξειδίκευση θα μετατρέψουν τα πτυχία σε φακέλους δεξιοτήτων. Έτσι το νεοφιλελεύθερο όραμα της ατομικής διαπραγμάτευσης εργαζόμενου-εργοδότη γίνεται πραγματικότητα, αφού πλέον δε θα υπάρχει καμία συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

• Εισαγωγή επιχειρηματικών λογικών στην Εκπαίδευση:

Με την ήδη γνωστή σε όλους δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα Πανεπιστήμια, το νέο αυτό νομοσχέδιο θεσμοθετεί την οικονομική αυτοτέλεια τους, αναγκάζοντας τα ίδια τα ιδρύματα να αναζητήσουν τους πόρους τους. Έτσι γεννάται πρόσφορο έδαφος για την εισαγωγή των επιχειρήσεων στην δημόσια εκπαίδευση μέσω των χορηγιών, επώνυμων εδρών που θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ τα οικονομικά των ιδρυμάτων θα διαχειρίζεται πλέον νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Ακόμα, το κόστος της σίτισης και της στέγασης μετακυλύεται στους φοιτητές, αφού θα αναγκάζονται να πληρώνουν τους ιδιώτες που θα διαχειρίζονται τις εστίες. Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων στον δεύτερο κύκλο σπουδών καθώς επίσης και σε όσους θα υπερβαίνουν τα προκαθορισμένα έτη φοίτησης. Με τη σύνδεση αυτή με τα κριτήρια της αγοράς, πλήττεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου και εισάγονται με τον πιο προκλητικό τρόπο ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

• Συρρίκνωση της δημοκρατίας στο εσωτερικό των Πανεπιστημίων:
  

Με το τωρινό καθεστώς τον λόγο στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου έχουν από κοινού οι καθηγητές και οι φοιτητές δημιουργώντας πρωτότυπες δημοκρατικές δομές μέσα από τις οποίες όλοι συμμετείχαν στον καθορισμό του μέλλοντος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κυβέρνηση όμως θεωρεί αποτυχημένο το αυτό το μοντέλο διοίκησης και αντ’ αυτού θεσμοθετεί το Συμβούλιο διοίκησης το οποίο θα απαρτίζεται και από manager διορισμένους από το υπουργείο. Επομένως οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται όχι μόνο για την χρηματοδότηση αλλά και τα προγράμματα σπουδών θα γίνονται με γνώμονα κριτήρια ανταποδοτικότητας και ανταγωνιστικότητας. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η κατάργηση του ασύλου, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους να καταπνίξουν τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις και κινήματα που θα προκύψουν από τις διάφορες καταπιεζόμενες κοινωνικές ομάδες, αφού το άσυλο και ο χώρος των Πανεπιστημίων αποτέλεσε ιστορικά πηγή κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων.

Ο νέος νόμος για την παιδεία τοποθετείται στο πυρήνα μιας νεοφιλελεύθερης και σκληρά ταξικής πολιτικής. Απέναντι σε αυτήν την πολιτική απάντηση δεν είναι ούτε η σιωπή, ούτε η συμμετοχή σε ένα προσχηματικό διάλογο. Απαιτούμε την απόσυρση του νέο νόμου, την απεμπλοκή των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων από την αγορά και τη διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα αιτήματα αυτά όμως δε μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς την ήττα των εκφραστών των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, χωρίς να πέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• Κατάληψη της σχολής μέχρι την Τρίτη 6/9
• Νέα Γενική Συνέλευση την Τρίτη 6/9 και ώρα 1μμ.
• Συμμετοχή στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Πέμπτη 1/9
• Συμμετοχή στο κίνημα της πλατείας Συντάγματος που ξανασυγκροτείται στις 3/9.
• Δημιουργία ανοιχτών συνελεύσεων-συζητήσεων φοιτητών-εργαζομένων-καθηγητών του ιδρύματος.

Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΠΟΤΕ!

Ο νόμος Διαμαντοπούλου θα ανατραπεί!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την περασμένη Τετάρτη, 23 Αυγούστου, ψήφισε στην βουλή μαζί με το ΛΑΟΣ και την ΝΔ τον πολυαναμενόμενο νόμο που η υπουργός παιδείας κα Διαμαντοπούλου προετοιμάζει εδώ και περίπου ένα χρόνο. Ο νόμος αυτός αποτελεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο, διαγράφει ότι έως τώρα ξέραμε για την ανώτατη εκπαίδευση και προετοιμάζει την εκπαίδευση για την νέα κοινωνία που τώρα δημιουργείται. Το ΠΑΣΟΚ, όπως ήδη εδώ και έναν χρόνο κάνει σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα, είναι έτοιμο να θυσιάσει κάθε κατάκτηση και δικαίωμα των εργαζομένων και της νεολαίας προκειμένου να διαφυλάξει την κερδοφορία των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Σε αυτήν του τη πολιτική επιλογή συμπεριλαμβάνεται και η εμπορευματοποίηση και το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών συμπεριλαμβανομένου και της παιδείας. Ο νέος νόμος δημιουργεί έναν πανεπιστήμιο πλήρως υποταγμένο στις ανάγκες των αγορών, που θα λειτουργεί με γνώμονα την ανταγωνιστικότητα εις βάρος των κοινωνικών αναγκών και της επιστήμης.

Η κυβέρνηση έχοντας χάσει κάθε νομιμοποίηση μετά και την πραξικοπηματική πράξη της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου, η οποία σφραγίστηκε με τόνους χημικά και αστυνομική βία, περνάει αυτόν τον νόμο έκτρωμα στα τέλη Αυγούστου με τις σχολές κλειστές και αγνοώντας κάθε ένσταση της πανεπιστημιακής κοινότητας που διατυπώθηκε.

Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε εμείς! Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις του συλλόγου μας θα δώσουμε την απάντησή μας στην κυβέρνηση, θα οργανώσουμε την δράση μας μέσα και έξω από τη σχολή και θα προτάξουμε το δικό μας όραμα για το Πανεπιστήμιο.

Ο νόμος Διαμαντοπούλου θα ανατραπεί!

Όλοι και Όλες στην Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Πληροφορικής την Τρίτη 30 Αυγούστου στη 1μμ!

Τι Πανεπιστήμιο φτιάχνει ο νόμος-πλαίσιο Διαμαντοπούλου;

Των Άκη Ζαρκαδούλα και Γιώργου Μπενέκου
 

Η αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτέλεσε κύριο μέλημα των αστικών κυβερνήσεων από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Παρ’όλα αυτά, οι αντιστάσεις εντός και εκτός Πανεπιστημίου στάθηκαν ως τώρα ανάχωμα για την πλήρη μετάλλαξη του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου.

Αυτό που γνωρίζουμε από χρόνια, σήμερα επιβεβαιώνεται με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο: η επιχειρούμενη μετάλλαξη μόνο άσχετη δεν είναι με το καθεστώς κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων που επικρατεί και που στις μέρες μας εντείνεται με τις πολιτικές σκληρής λιτότητας του Μνημονίου. Ουσιαστικά, όσα συμβαίνουν στα Πανεπιστήμια σχετίζονται με την επιβολή ενός νέου κοινωνικού «συμβολαίου», που σκοπό έχει να νομιμοποιήσει και να διαιωνίσει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την παύση των συλλογικών διεκδικήσεων και την εργοδοτική ασυδοσία.

Μηχανισμός εμπέδωσης αυτού του νέου «συμβολαίου» είναι το περίφημο χρέος, ενώ για την ολοκλήρωσή του, και μετά την πλήρη αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού, απαιτείται η ολοσχερής και οριστική μετάλλαξη του Πανεπιστημίου.

Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου με την εμπλοκή εξωπανεπιστημιακών παραγόντων στη διοίκησή του, η εξάρτηση της χρηματοδότησης του Πανεπιστημίου από την ιδιωτική πρωτοβουλία, η ουσιαστική υποβάθμιση και εντατικοποίηση των σπουδών για την παραγωγή αναλώσιμων εργαζόμενων και η κατάργηση του ασύλου, βασικοί πυλώνες του νέου νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου, έρχονται να επικυρώσουν την παραπάνω πολιτική.

1. Άρση του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων
  
Σε όλη αυτή τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται οι δομές διοίκησης των Πανεπιστημίων. Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, έτσι, αφαιρούνται οι δικαιοδοσίες από τα τωρινά όργανα συνδιοίκησης και επιβάλλεται ένα νέο ολιγαρχικό μοντέλο διοίκησης μέσω του 15μελούς Συμβουλίου. Το «Συμβούλιο Διοίκησης» θα αποτελείται από 7 εκλεγμένα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, τα οποία θα επιλέγουν άλλα 7 μέλη εκτός της πανεπιστημιακής κοινότητας, και από 1 φοιτητή.

Το Συμβούλιο Διοίκησης δεν θα ελέγχεται και δεν θα λογοδοτεί πουθενά. Καταστρατηγείται έτσι πλήρως το αυτοδιοίκητο, αφού όχι μόνο δεν θα εκπροσωπούνται επαρκώς όλα τα μέρη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και η παρουσία εξωθεσμικών παραγόντων θα μπορεί να χαράζει τη στρατηγική του εκάστοτε ιδρύματος προς ιδιωτικά οφέλη. Πρόκειται για μία κατάφωρα αντισυνταγματική πρακτική που καταλύει τη δημοκρατία στα όργανα, στους τρόπους λήψης αποφάσεων και στη διοίκηση του Πανεπιστημίου, αφήνοντας πεδίο για την ανάπτυξη σχέσεων διαπλοκής και εξυπηρέτησης επιχειρησιακών συμφερόντων.

Καίριος είναι και ο περιορισμός της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα λήψης αποφάσεων. Η  ύπαρξη ενός φοιτητή στο Συμβούλιο Διοίκησης είναι ουσιαστικά συμβολική και απεικονίζει το «αναγκαίο κακό» της συμμετοχής τους από το Υπουργείο. Ο ένας αυτός φοιτητής θα εκλέγεται μάλιστα από ενιαίο ψηφοδέλτιο από το σώμα των φοιτητών, κάτι το οποίο έμπρακτα σημαίνει κατάργηση των συλλογικοτήτων και των συλλογικών μορφών δράσεων και εξατομίκευση του φοιτητικού σώματος.

2. Επιχειρηματίες στην «υπηρεσία» του Πανεπιστημίου

Η «αυτοδιοίκηση» των ιδρυμάτων προϋποθέτει, κατά το Υπουργείο, και την «οικονομική αυτοτέλειά» τους. Η κρατική χρηματοδότηση όχι μόνο ελαχιστοποιείται, αλλά και θα χορηγείται ανάλογα με την αξιολόγηση του κάθε ιδρύματος. Αξιολόγηση μακριά από ακαδημαϊκά και κοινωνικά κριτήρια αλλά με κριτήρια οικονομικής ανταποδοτικότητας, ανάλογα δηλαδή με το πόσο συμμορφώνεται το κάθε ίδρυμα στα “θέλω” της αγοράς εργασίας. Παράλληλα, με την κρατική χρηματοδότηση διαμορφώνεται επιπλέον και η ιδιωτική, η οποία προφανώς θα θέσει τους δικούς της όρους και απαιτήσεις στον τρόπο οργάνωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Διαμορφώνεται έτσι μία ζοφερή κατάσταση: Σχολές με ανθρωπιστικό και με αδιάφορο για τους τεχνοκράτες αντικείμενο, οι οποίες δεν θα πληρούν τους όρους που τίθενται, θα αναγκαστούν λόγω περιορισμένων κονδυλίων, είτε να ορίσουν δίδακτρα για τους φοιτητές, είτε να οδηγηθούν στο κλείσιμο. Αντίθετα, σχολές που λόγω αντικειμένου καθίστανται απαραίτητες για την αναπαραγωγή των όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου, θα συγκεντρώνουν χορηγίες από ιδιώτες. Με τον τρόπο αυτό, οι τελευταίοι θα επηρεάζουν την παραγομένη έρευνα καθώς και τη δόμηση και οργάνωση των σπουδών. Αυτό είναι που θεσμοθετείται πλέον με τη δυνατότητα συμμετοχής τους στο παντοδύναμο «Συμβούλιο Διοίκησης».

3. Αποδόμηση των πτυχίων συνυφασμένη με τον «εργασιακό Μεσαίωνα»

Ανέπαφα από την κυβερνητική επίθεση δεν θα μπορούσαν να μείνουν ούτε το πρόγραμμα σπουδών και οι φοιτητικές παροχές. Από την υπογραφή της «Συνθήκης της Μπολόνια», εντάθηκε η προσπάθεια από τους νεοφιλελεύθερους πόλους για κατακερματισμό των πτυχίων, δηλαδή για τη κατασκευή ενός μοντέλου τριτοβάθμιας ή μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μειωμένα δικαιώματα (και προσδοκίες), η οποία θα πιστοποιεί απλά έναν αυξημένο «αλφαβητισμό» του αποφοίτου, εξάγοντάς τον στην αγορά εργασίας τελείως αναλώσιμο.

Αναλυτικότερα, προτείνεται η διάσπαση του κύκλου σπουδών σε 3 χρόνια προπτυχιακών σπουδών, 2 χρόνια μεταπτυχιακών και 3 χρόνια διδακτορικών. Κάθε έτος σπουδών θα αντιστοιχεί σε 60 πιστωτικές μονάδες (οι μονάδες «μέτρησης της γνώσης»), οι οποίες στο τέλος της φοίτησης θα δημιουργούν μαζί με παράλληλους κύκλους σπουδών (σεμινάρια, ξένες γλώσσες κτλ.) έναν ατομικό φάκελο προσόντων, «διανθισμένο» με μαθήματα διαφόρων (και όχι ενός) επιστημονικών αντικειμένων.

Πρόκειται για τάσεις κάθε άλλο παρά άσχετες με τις αντίστοιχες αλλαγές στην αγορά εργασίας: τη σημαντική αύξηση της ανεργίας των πτυχιούχων, την υποβάθμιση της εργασιακής προοπτικής τους συνολικά (χαμηλές απολαβές, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων), αλλά και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, εφόσον ο εργαζόμενος θα αναγκάζεται πια σε ένα διαρκές κυνήγι πιστωτικών μονάδων, ανταγωνιζόμενος τους υπόλοιπους και καταλήγοντας να διεκδικεί μόνος του απέναντι στους εργοδότες τα δικαιώματά του.

Χαρακτηριστική, εξάλλου, της ταξικής πολιτικής του υπουργείου είναι η περικοπή των φοιτητικών παροχών. Η σίτιση και η στέγαση ιδιωτικοποιούνται, ενώ στο νέο πνεύμα «εκσυγχρονισμού» περιλαμβάνεται και η θέσπιση ηλεκτρονικών συγγραμμάτων από το 2014 και μετά. Για να αναγκαστούν οι φοιτητές να πληρώνουν για τις ανάγκες τους,  εισάγονται επίσης τα φοιτητικά δάνεια, κατ΄επιταγή μιας αγοραίας αντίληψης για τις σπουδές τους, στο έδαφος της οποίας εύκολα πλέον θα μπορούν να εισαχθούν και δίδακτρα.
   
4. Εντατικοποιημένο Πανεπιστήμιο, χωρίς άσυλο, χωρίς κοινωνικούς αγώνες

Αναγκαίο συμπλήρωμα σε όλα τα παραπάνω, η κατάργηση του ασύλου. Σε καιρούς που οι κυβερνητικές επιθέσεις συναντούν αγώνες που -ευτυχώς- πληθαίνουν, η καταστολή και τρομοκράτησή τους θα γίνονται πλέον χωρίς το ιδεολογικό και φυσικό καταφύγιο του ασύλου. Μπορούμε έτσι να φανταστούμε στο εξής, έπειτα από απόφαση ενός συλλόγου φοιτητών για κατάληψη της σχολής να εισβάλλουν δυνάμεις των ΜΑΤ στους πανεπιστημιακούς χώρους,  εκκενώνοντάς τους κατόπιν εντολής του manager-διοικητή του Πανεπιστημίου.

Από την άλλη πλευρά, ένα Πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με επιχειρησιακούς όρους χρηματοδότησης και αντίστοιχους όρους φοίτησης (προαπαιτούμενα μαθήματα, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, όριο φοίτησης τα ν+2 χρόνια, διαγραφές φοιτητών) και διοίκησης, προφανώς δεν θα μπορεί να είναι ένα πεδίο αμφισβήτησης των υπαρχουσών κοινωνικών δομώ, παρά μόνο ένα πεδίο καλλιέργειας του σκληρού νεοφιλελεύθερου ανταγωνισμού.

Κατόπιν όλων αυτών, αν υπάρχει κάτι που δεν θα πρέπει στιγμή να ξεχνάμε είναι ότι η βασική παράμετρος που μέχρι στιγμής καθυστέρησε ή ανέκοψε αρνητικές εξελίξεις στο ελληνικό Πανεπιστήμιο ήταν η ύπαρξη μαζικών διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος, που συναντιούνταν με την κίνηση άλλων ριζοσπαστικών κομματιών της πανεπιστημιακής κοινότητας. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, μετά και το μαζικό κίνημα των πλατειών, οφείλουμε να επανεξετάσουμε τα εργαλεία ερμηνείας της πραγματικότητας και να αναζητήσουμε διευρυμένες κοινωνικές συμμαχίες: στο Σύνταγμα, στους εργασιακούς χώρους, στο Πανεπιστήμιο - συμμαχίες για την αποδόμηση των όποιων αρνητικών συσχετισμών και, εν προκειμένω, την ανατροπή του αντικοινωνικού νομοσχεδίου της κ. Διαμαντοπούλου...

Πηγή: Red NoteBook

“Σοσιαλισμός” και Βαρβαρότητα

    Σε μια περίοδο που το σημείο ισορροπίας μεταξύ κεφαλαίου – εργαζομένων τίθεται στη μεγαλύτερη διαπραγμάτευσή, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει απτόητη την πλέον αντιδραστική ταξική πολιτική της. Αναπαράγοντας τα πιο εκβιαστικά διλλήματα του ΣΕΒ, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. δομεί την πολιτική της κυριαρχία πάνω στο φόβο. Όπου η υλοποίηση του σχεδίου αυτού δεν επιτυγχάνεται από την τρομοκρατία των καθεστωτικών ΜΜΕ, επιστρατεύονται οι πλέον αντιδραστικοί τρόποι καταστολής του μαζικού λαϊκού αγώνα.

   Την Τετάρτη 29 Ιουνίου, στα πλαίσια της 48ωρης απεργίας, εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα διατρανώνοντας την αντίθεση τους στο καταστροφικό για την κοινωνία Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψηφιζόταν στη Βουλή. Οι διαθέσεις του κατασταλτικού μηχανισμού έγιναν εμφανείς εξ αρχής, όταν λίγο μετά τις 13:00 γίναμε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς κύματος βίας. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ, βάσει κυβερνητικών εντολών προσπάθησαν εκ νέου να εκκενώσουν την πλατεία Συντάγματος, όπου για περισσότερο από ένα μήνα γράφονται σελίδες της νεότερης ιστορίας. Οι τυφλές επιθέσεις της αστυνομίας μέσα στο πλήθος με χρήση εκατοντάδων χημικών, οδήγησαν πολλούς απ’ τους συγκεντρωμένους στα νοσοκομεία, ενώ μόνο χάρις στην οργανωμένη δράση των Ομάδων Εργασίας του Συντάγματος αποφευχθήκαν τα χειρότερα. Προφανώς, το σχέδιο της κυβέρνησης για κατάπνιξη κάθε φωνής αντίστασης στο «μονόδρομό» της και εξόντωσης (ακόμη και φυσικής) κάθε αγωνιζόμενου πολίτη, βρίσκεται στο αποκορύφωμα του.

   Ως Αριστερή Ενότητα καταγγέλλουμε την πιο χυδαία και βίαιη επίθεση των δυνάμεων των ΜΑΤ σε διαδηλωτές τα τελευταία χρόνια και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις και ιδίως το ΠΑΣΟΚ στις σχολές (ΠΑΣΠ)  να τοποθετηθούν. Θέλουμε να προειδοποιήσουμε όσους προσπαθούν να στοχοποιήσουν κάθε δύναμη αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική Κυβέρνησης – Τρόικας, ότι οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας δεν τρομοκρατούνται δεν καταστέλλονται!   

Ραντεβού στα γουναράδικα!!!

Σχεδόν ένα μήνα τώρα, ολόκληρη η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό. Ακολουθώντας το παράδειγμα των indignados στην Ισπανία που κατέλαβαν την Puerta del Sol, εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών από όλο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα εκδηλώνουν την δυσαρέσκειά τους απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για πρώτη φορά, μέσα από τις διαδικασίες των αυτοοργανωμένων λαϊκών συνελεύσεων το κίνημα αυτό κατάφερε να κάνει επιτακτικό αίτημα και πράξη την άμεση δημοκρατία. Η αρχική αμηχανία μπροστά στον τεράστιο όγκο του κόσμου ξεπεράστηκε με τη δημιουργία ομάδων δράσης, με εξορμήσεις ενημέρωσης του κόσμου, με επιτροπές για επί μέρους θέματα δίνοντας την δυνατότητα στον καθένα ξεχωριστά να συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων για τις δράσεις και στον καθορισμό της πολιτικής στοχοθεσίας μέσα από την ανοιχτή διαδικασία της λαϊκής συνέλευσης. Το κίνημα της πλατείας κλιμακώθηκε οδηγώντας στην πρωτοφανώς μαζική πορεία και συγκέντρωση της 15^ης Ιούνη, όταν 300.000 άνθρωποι περικύκλωσαν τη Βουλή οδηγώντας την Κυβέρνηση σε αναδιπλώσεις, που ξεκίνησαν από προτάσεις για εθνική ενότητα, και κατέληξαν σε ένα φιάσκο ανασχηματισμού προσώπων.

Το αίτημα όμως των αγανακτισμένων για ανάκληση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος παραμένει. Αυξάνοντας την έμμεση φορολογία, περικόπτοντας εκ νέου μισθούς και συντάξεις, με την περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου και την άνευ όρων εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ρίχνοντας το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους και τη νεολαία, η πολιτική της κυβέρνησης και του ΔΝΤ διαλύει πλήρως την ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό το κινηματικό ραντεβού ανανεώνεται για τις 28 και 29 Ιούνη, όταν και ψηφίζεται στη βουλή το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Το επόμενο διάστημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Εμείς ως Αριστερή Ενότητα θεωρούμε κομβικό 28 και 29 Ιουνίου όλος ο κόσμος να βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος στηρίζοντας τη 48ωρη απεργία των σωματείων. Όσοι δε συναινούμε στην υποτίμηση των ζωής μας, όσοι αντιστεκόμαστε στην ανηλεή επίθεση της κυβέρνησης και της τρόικας σε κεκτημένα δικαιώματα εργαζομένων, όσοι δε θέλουμε να γίνουμε η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη έχουμε ιστορικό χρέος να σταθούμε τις επόμενες μέρες αλληλέγγυοι στους αγωνιστές του Συντάγματος. 

Για την απόρριψη του Μεσοπρόθεσμου, την ανατροπή του μνημονίου, για να πληρώσουν την κρίση όσοι τη δημιούργησαν.

ΟΛΕΣ/ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ 28-29/6.

To 16o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ δεν θα γίνει στο Γουδή - Όλοι και όλες στις πλατείες!

Ακύρωση του 16ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ 

Οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στις 25 Μάη παίρνουν τις διαστάσεις γενικού ξεσηκωμού και δημιουργούν ένα καινούργιο πολιτικό δεδομένο. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, μια κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το "πεζοδρόμιο". Για πρώτη φορά από την ψήφιση του Μνημονίου, η αντίσταση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων αρχίζει να δημιουργεί την ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος από το τέλμα της κοινωνικής ερήμωσης που προκαλούν τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας. Για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση, χιλιάδες αγκαλιάζουν το αίτημα για άμεση δημοκρατία κι έναν τρόπο άσκησης πολιτικής που θα στηρίζεται στην εν σώματι συμμετοχή όλων. Οι πλατείες γκρεμίζουν τείχη και γράφουν Ιστορία!

Στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες το Συντονιστικό του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ αποφάσισε τη "μεταφορά" του φετινού Φεστιβάλ από το Πάρκο Γουδή στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης. Γιατί πιστεύουμε πως οι ζωές και η ευημερία όλων μας, ντόπιων και μεταναστών/ριων, κρίνονται φέτος πολύ περισσότερο στους δρόμους και στις πλατείες των πόλεων που ζούμε. Δίνουμε λοιπόν ραντεβού με όλους και όλες που στηρίζουν και συμμετέχουν στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, άτομα, οργανώσεις, συλλογικότητες, μεταναστευτικές κοινότητες, στις πλατείες, για να να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο, για να αναδείξουμε τα αιτήματα και τα προβλήματα των μεταναστών/ριων για να ενισχύσουμε τον κοινό αγώνα όλων των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτή τη χώρα για δικαιοσύνη, ισότητα και αξιοπρέπεια.

Το Συντονιστικό του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ