Την τελευταία διετία η κυβέρνηση του Πασοκ έχει αναλάβει την πλήρη αποδιοργάνωση της ελληνικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της με βάση τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα. Μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο επέβαλλαν τη σκληρή λιτότητα και τους όρους της αγοράς, μετακυλύοντας το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Την επίθεση αυτή έρχεται να ολοκληρώσει ο τελευταίος νόμος της υπουργού παιδείας που εισήχθη, συζητήθηκε και ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο τέλος του Αυγούστου, με σκοπό τον αιφνιδιασμό της κοινωνίας και την αποφυγή πιθανών αντιστάσεων.
Ο νέος αυτός νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προωθεί ένα μοντέλο εργαζομένου σύμφωνα με τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα προωθώντας ελαστικές μορφές εργασίας, συρρίκνωση εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων και γενικότερα την εργασιακή επισφάλεια. Το Σύμφωνο 1ης απασχόλησης σύμφωνα και με τις επιταγές της Ε.Ε, θεωρεί τους νέους εργαζόμενους ως μια ειδική κατηγορία που με ηλικιακά, και μόνο, κριτήρια θα πρέπει να πληρώνεται λιγότερο από το υπόλοιπο σώμα των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι θεσμοθετείται τριετής μαθητεία για νέους άνεργους με απολαβές γύρω στα 350 - 400 ευρώ, αλλά και δημιουργία "Συμβολαίου Πρώτης Απασχόλησης" που θα αφορά τις νέες προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα οι οποίες θα αμείβονται με 550 ευρώ, έναντι των 740 ευρώ που ορίζει η τελευταία σύμβαση. Επί της ουσίας, μιλάμε για μια άνευ όρων παράδοση της νεολαίας στις ορέξεις της εργοδοσίας που με τη σειρά της σημαίνει ότι η δική μας γενιά θα είναι αυτή που θα επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος για την έξοδο της χώρας από την κρίση προσφέροντας φτηνή κι ελαστική εργασία προκειμένου να συντηρηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.
Στο νομοσχέδιο αυτό 3 είναι οι κύριοι άξονες της υποβάθμισης του Πανεπιστημίου:
Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται 2 ή 3 κύκλοι σπουδών. Ο 1ος κύκλος αποτελείται από το «βασικό» πτυχίο, το οποίο αντιστοιχεί σε 180 π.μ. και ο 2ος κύκλος σε 120 π.μ. το επονομαζόμενο ως «μάστερ». Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα της εισαγωγής στα ΑΕΙ μέσω των ΚΕΣ αν έχουν συμπληρωθεί 30π.μ στα τελευταία, καθώς επίσης και τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων από άλλα ιδρύματα ή και ιδιωτικά κολλέγια. Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ένα μοντέλο εκπαίδευσης σύμφωνα με την Μπολόνια και τις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού, όπου το κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και οι φρενήρεις ρυθμοί εκπαίδευσης με σκοπό την εξειδίκευση θα μετατρέψουν τα πτυχία σε φακέλους δεξιοτήτων. Έτσι το νεοφιλελεύθερο όραμα της ατομικής διαπραγμάτευσης εργαζόμενου-εργοδότη γίνεται πραγματικότητα, αφού πλέον δε θα υπάρχει καμία συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Με την ήδη γνωστή σε όλους δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα Πανεπιστήμια, το νέο αυτό νομοσχέδιο θεσμοθετεί την οικονομική αυτοτέλεια τους, αναγκάζοντας τα ίδια τα ιδρύματα να αναζητήσουν τους πόρους τους. Έτσι γεννάται πρόσφορο έδαφος για την εισαγωγή των επιχειρήσεων στην δημόσια εκπαίδευση μέσω των χορηγιών, επώνυμων εδρών που θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ τα οικονομικά των ιδρυμάτων θα διαχειρίζεται πλέον νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Ακόμα, το κόστος της σίτισης και της στέγασης μετακυλύεται στους φοιτητές, αφού θα αναγκάζονται να πληρώνουν τους ιδιώτες που θα διαχειρίζονται τις εστίες. Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων στον δεύτερο κύκλο σπουδών καθώς επίσης και σε όσους θα υπερβαίνουν τα προκαθορισμένα έτη φοίτησης. Με τη σύνδεση αυτή με τα κριτήρια της αγοράς, πλήττεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου και εισάγονται με τον πιο προκλητικό τρόπο ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
- Συρρίκνωση της δημοκρατίας στο εσωτερικό των Πανεπιστημίων:
Με το τωρινό καθεστώς τον λόγο στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου έχουν από κοινού οι καθηγητές και οι φοιτητές δημιουργώντας πρωτότυπες δημοκρατικές δομές μέσα από τις οποίες όλοι συμμετείχαν στον καθορισμό του μέλλοντος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κυβέρνηση όμως θεωρεί αποτυχημένο το αυτό το μοντέλο διοίκησης και αντ’ αυτού θεσμοθετεί το Συμβούλιο διοίκησης το οποίο θα απαρτίζεται και από manager διορισμένους από το υπουργείο. Επομένως οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται όχι μόνο για την χρηματοδότηση αλλά και τα προγράμματα σπουδών θα γίνονται με γνώμονα κριτήρια ανταποδοτικότητας και ανταγωνιστικότητας. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η κατάργηση του ασύλου, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους να καταπνίξουν τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις και κινήματα που θα προκύψουν από τις διάφορες καταπιεζόμενες κοινωνικές ομάδες, αφού το άσυλο και ο χώρος των Πανεπιστημίων αποτέλεσε ιστορικά πηγή κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων.
Ο νέος νόμος για την παιδεία τοποθετείται στο πυρήνα μιας νεοφιλελεύθερης και σκληρά ταξικής πολιτικής. Απέναντι σε αυτήν την πολιτική απάντηση δεν είναι ούτε η σιωπή, ούτε η συμμετοχή σε ένα προσχηματικό διάλογο. Απαιτούμε την απόσυρση του νέο νόμου, την απεμπλοκή των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων από την αγορά και τη διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα αιτήματα αυτά όμως δε μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς την ήττα των εκφραστών των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, χωρίς να πέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
Κατάληψη της σχολής μέχρι την Τρίτη 6/9
Νέα Γενική Συνέλευση την Τρίτη 6/9 και ώρα 1μμ.
Συμμετοχή στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Πέμπτη 1/9
Συμμετοχή στο κίνημα της πλατείας Συντάγματος που ξανασυγκροτείται στις 3/9.
Δημιουργία ανοιχτών συνελεύσεων-συζητήσεων φοιτητών-εργαζομένων-καθηγητών του ιδρύματος.
Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΠΟΤΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου