Μπροστά στη νέα πραγματικότητα... (Welcome!)

Περνώντας για πρώτη φορά το «κατώφλι» της σχολής, στην οποία μόλις έχεις εισαχθεί , ίσως να μην ξέρεις τι ακριβώς να περιμένεις…σε τι ακριβώς να ελπίζεις. Ό,τι όμως κι αν έχεις στο μυαλό σου, κατά πάσα πιθανότητα δεν είσαι προετοιμασμένος/η για το σύνολο των πραγμάτων που σημαίνει το να είσαι μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Γιατί Πανεπιστήμιο εκτός από μαθήματα σημαίνει φαντασία, δημιουργικότητα, συζήτηση, αντιπαράθεση απόψεων, διαμόρφωση σφαιρικής αντίληψης των πραγμάτων. Σημαίνει άσυλο της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών (ακόμα κι αν με τον νέο νόμο το άσυλο τυπικά καταργείτε). Μα ίσως πάνω από όλα Πανεπιστήμιο σημαίνει συλλογική δράση. Ή τουλάχιστον εμείς είμαστε κάποιοι από αυτούς που θέλουν να ισχύουν όλα τα παραπάνω…

Άρα αν κατορθώσουμε να καλλιεργήσουμε αυτήν την διάθεση ανταλλαγής προβληματισμών, σύνθεσης απόψεων και κοινής δράσης μέσα στον φοιτητικό μας σύλλογο στηρίζοντας και εξελίσσοντας τα όργανά του (με πρώτο και καλύτερο την Γενική Συνέλευση του συλλόγου) τότε ίσως να μπορέσουμε να μεταδώσουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης και δράσης στην ευρύτερη κοινωνία.

Η κοινωνία μας σε καιρό κρίσης...

Ο κόσμος έχει βουίξει και σίγουρα και εσύ κάτι έχεις ακούσει, αλλά βρισκόμαστε σε μία πάρα πολύ πυκνή και κρίσιμη συγκυρία. Εδώ και δύο περίπου χρόνια με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τη διαχείρισή της η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της έχουν εξαπολύσει μια πολύ σκληρή επίθεση στην κοινωνία. Οι συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι καταργήσεις εισοδημάτων, οι αυξήσεις στην φορολογία μέχρι την πρόσφατη φορολόγηση της πρώτης κατοικίας, οι περικοπές κοινωνικών δαπανών(παιδεία,υγεία,ασφάλιση) όλα δείχνουν μία πολύ σαφή επιλογή. Να χτυπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, προκειμένου πάνω από την σκληρή εκμετάλλευση των εργαζομένων να διαφυλαχθεί, αν όχι να αυξηθεί, η κερδοφορία των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Το αποτέλεσμα; 20% ανεργία (30 στους νέους), φτώχεια, απελπισία και καμία διέξοδος.

Παράλληλα, η μετάλλαξη των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση επαγγελμάτων σφραγίζουν αυτήν την κατάσταση. Διαμορφώνουν μια κοινωνία στην οποία δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συλλογικών διαπραγματεύσεων, στην οποία ο κάθε εργαζόμενος υπό την απειλή της ανεργίας διαπραγματεύεται με τον εργοδότη του χωρίς κανένα κάτω όριο και μια κοινωνία στην οποία οι περισσότεροι από εμάς είναι καταδικασμένοι σε μία ζωή μισή. Η κυρίαρχη πολιτική αντιμέτωπη με την κρίση δεν διστάζει ούτε στιγμή να υποθηκεύσει τις ζωές και να σαμποτάρει το μέλλον μας διαφυλάσσοντας σαν κόρη οφθαλμού τα κέρδη τους.

Ο νόμος-πλαίσιο Διαμαντοπούλου

Ο νέος νόμος αλλάζει ριζικά το Πανεπιστήμιο όπως εμείς τουλάχιστον προλάβαμε να το γνωρίσουμε. Το Πανεπιστήμιο όπως θα το γνωρίσεις εσύ θα είναι τελείως διαφορετικό. Η εισαγωγή διδάκτρων, η εντατικοποίηση των σπουδών σου όπως την προβλέπει ο νόμος δημιουργεί για τους φοιτητές μια πολύ δυσβάσταχτη καθημερινότητα. Πολλοί ίσως χρειαστεί να σταματήσουν τις σπουδές τους, πόσο μάλλον σε μία περίοδο τόσο δύσκολη για τα οικονομικά των περισσότερων.

Παράλληλα, ακόμα και αυτοί που θα καταφέρουν να παραμείνουν στο τμήμα πολύ δύσκολα θα αποκτήσουν ένα πτυχίο με πλήρες γνωστικό αντικείμενο που θα τους εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή δουλειά. Η διάλυση των πτυχίων σε κύκλους σημαίνει ότι οι περισσότεροι από εμάς θα βγαίνουμε από το DI με την ελάχιστη ειδίκευση, προκειμένου να δουλεύουμε μία ζωή σε εποχιακές δουλειές και με ελάχιστους μισθούς.

Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι ο νέος νόμος αποκλείει τις πλατιές μάζες από την γνώση ή τουλάχιστον από την ουσιαστική γνώση, χτυπώντας κυρίως τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Παράλληλα, αλλάζει συνολικά την αντίληψη που διέπει την λειτουργία του Πανεπιστημίου καθώς με την εμπλοκή ιδιωτών στη λειτουργία του, η έρευνα και η αγορά προσανατολίζονται στο κέρδος και την ανταγωνιστικότητα, έναντι της επιστήμης και των κοινωνικών αναγκών.

Ο αγώνας των συμφοιτητών σου – Ο αγώνας της κοινωνίας!

Το προηγούμενο διάστημα, επί 5 εβδομάδες, η σχολή μας τελούσε υπό κατάληψη δίνοντας μαζί με πάνω από 300 τμήματα πανελλαδικά έναν αγώνα για την υπεράσπιση της παιδείας και εν τέλη για την υπεράσπιση ολόκληρης της κοινωνίας. Έναν αγώνα που ξεκινά από την ανατροπή του νόμου για την τριτοβάθμια που ψηφίστηκε στις 24 Αυγούστου, αλλά που συνολικά παλεύει για την ανατροπή της κυβέρνησης και της χρεοκοπημένης πολιτικής της. Οι φοιτητές της σχολής στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση αποφάσισαν ότι αυτός ο αγώνας για εμάς συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη. Ο νέος νόμος θυσιάζει την επιστήμη και τις κοινωνικές ανάγκες στο βωμό του κέρδους και καταδικάζει μια γενιά ολόκληρη στην επισφάλεια. Για αυτό και ο αγώνας μας αυτήν τη στιγμή αφορά όλη την κοινωνία. Κάθε κίνημα αντίστασης κάθε αγώνας που ξαναθέτει τις κοινωνικές ανάγκες και την αλληλεγγύη στο προσκήνιο αυτή τη στιγμή περνάει από την υπεράσπιση του δημόσιου Πανεπιστημίου και την ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου.

Παράλληλα, ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο έχει συγκροτηθεί ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική. Μετά από έναν Σεπτέμβρη όπου οι φοιτητικές κινητοποιήσεις ήταν η μόνη φωνή αντίδρασης στην κυρίαρχη πολιτική, ενώ παράλληλα έθεταν το πρόταγμα ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου, είδαμε όλο το προηγούμενο διάστημα τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων να οξύνονται, μέχρι την κορύφωση του διημέρου 19-20/10. Η 48ωρη απεργία προσέγγισε το ένα εκατομμύριο κόσμου, κάνοντας ξεκάθαρη την αγανάκτηση του κόσμου της εργασίας, ενώ παράλληλα έδειξε ότι ίσως για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό εργαζόμενοι και νεολαία απαιτούν αλλαγή πορείας και παλεύουν για την ανατροπή. Από την άλλη έγινε ξεκάθαρο ότι απέναντί μας έχουμε μια κυβέρνηση η οποία ασκεί την βάρβαρη πολιτική της αγνοώντας τελείως την κοινωνία. Για αυτό και για όλους εμάς που θέλουμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες δεν μένει τίποτα άλλο από την ανατροπή της κυβέρνησης και την συνολική ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.

Ποιοι είμαστε;

Η ΑΝΑΔΡΑΣΗ είναι ένα αυτόνομο σχήμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που αποφασίζει συλλογικά, με ανοιχτές διαδικασίες προς όλους και συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα της σχολής και της κοινωνίας γενικότερα. Τα σχήματα της Αριστερής Ενότητας προέκυψαν σαν αναγκαιότητα από τον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς μετά το νικηφόρο κίνημα του άρθρου 16. Συμμετέχουμε στην Αριστερή Ενότητα για να μπορούμε να συντονίζουμε την δράση μας και με άλλες σχολές πανελλαδικά και γιατί πιστεύουμε ότι η κοινή δράση και ενότητα της αριστεράς είναι αυτή που οδηγεί σε νίκες.

Μέσα από δημοκρατικές γενικές συνελεύσεις, μαζικές διαδηλώσεις και ζωντανές καταλήψεις αγωνιστήκαμε στο παρελθόν, βρεθήκαμε στον δρόμο και νικήσαμε. Και σήμερα απέναντι σε μια πορεία καταστροφική για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, απέναντι στον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο θα βρεθούμε και πάλι στο δρόμο μέχρι την τελική νίκη.

Απέναντι, σε κάθε διαχειριστική λογική ανάθεσης εμείς προτάσσουμε την συλλογική δράση. Την ουσιαστική εμπλοκή όλων μας στις διαδικασίες και την πολιτική ζωή του συλλόγου αλλά και στην κοινωνία. Οι συλλογικοί αγώνες στο παρελθόν έχουν πετύχει μεγάλες νίκες, από την ανατροπή του ψηφισμένου νόμου 815 μέχρι το νικηφόρο κίνημα του 06-07, νίκες που εξασφάλισαν τα σημερινά μας δικαιώματα. Απέναντι στον ατομικισμό, απέναντι στην λογική του βολέματος εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη. Σε καλούμε κι εσένα σε αυτόν τον δρόμο γιατί όταν τα προβλήματα είναι συλλογικά δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις...

              Η Ιστορία γράφεται με Ανυπακοή!

                                              Αγώνας – Ρήξη – Ανατροπή!

Απόφαση Συλλόγου Διοικητικών ΕΚΠΑ, 21/10

Ο σύλλογος διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ στη γενική συνέλευσή του της 21ης Οκτωβρίου αποφάσισε την πραγματοποίηση κοινής συνάντησης με άλλους εργαζόμενους και φοιτητές του Ιδρύματος την Πέμπτη, 27/10, στις 14.30, στο κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου.
Στη συνάντηση καλούνται συμβασιούχοι, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ, διδάσκοντες και φοιτητές.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Μετά από τη μαζική συμμετοχή στην κατάληψη του κεντρικού κτιρίου του ΕΚΠΑ και στις απεργιακές συγκεντρώσεις την προηγούμενη εβδομάδα, η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ αποφάσισε ομόφωνα, την Παρασκευή 21/10, συναντήσεις των επιτροπών αγώνα κατά τόπους ώστε να οργανωθεί το άμεσο μπλοκάρισμα των διοικητικών /τεχνικών υπηρεσιών με την έναρξη εφαρμογής του νέου νόμου για την εφεδρεία και το μισθολόγιο.
Όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στις επιτροπές παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μας και να σχεδιάσουμε συγκεκριμένα τις κινήσεις μας ώστε η απόπειρα εφαρμογής του νέου νόμου να πάρει τη συλλογική απάντηση που της αξίζει.
Γιʼ αυτό, σύμφωνα με την απόφαση που πήραμε στη γενική συνέλευσή μας, βρισκόμαστε:
Τετάρτη, 26/10, 11.30, στη Σχολή Θετικών Επιστημών (για τους εργαζόμενους σε Φυσικομαθηματική, Πληροφορική)

Τετάρτη, 26/10, 14.30, στην Ιατρική (για τους εργαζόμενους στο συγκρότημα της Ιατρικής και τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία)

Πέμπτη, 27/10, 10.00, στη Φιλοσοφική (για τους εργαζόμενους σε ΦΛΣ, Θεολογική, ΤΥΠΑ, παιδικούς σταθμούς, γυμναστήριο)

Πέμπτη, 27/10, 13.00, στο κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ (για τους εργαζόμενους στο κέντρο)
(Η παραπάνω κατανομή ανά περιοχή δεν είναι δεσμευτική. Αποφασίζουμε σε ποια επιτροπή είναι προτιμότερο να ενταχθούμε με βάση τον τόπο εργασίας μας. Οι αλλαγές στο πρόγραμμα έγιναν λόγω της 24ωρης απεργίας των ΜΜΜ την Τρίτη, 25/10. Θα ακολουθήσει νέα ανακοίνωση για τις αίθουσες)

Την Πέμπτη, 27/10, στις 14.30, οι εργαζόμενοι συναντιούνται στο κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ για τον κεντρικό συντονισμό των επιτροπών αγώνα. Στη συνάντηση αυτή καλούνται και άλλοι εργαζόμενοι (συμβασιούχοι, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΔΕΠ), καθώς και φοιτητές του ιδρύματος.

Την Πέμπτη, 27/10, στις 12.30, συμμετέχουμε στη συνάντηση συντονισμού των πρωτοβάθμιων συλλόγων της ΟΔΠΤΕ. Η συνάντηση θα γίνει στην αίθουσα της συγκλήτου της ΑΣΚΤ, στο ΕΜΠ, με τα εξής θέματα: συνταξιοδοτικό, εφεδρεία, μισθολόγιο-βαθμολόγιο, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ. (Η αλλαγή της ημέρας και ώρας έγινε λόγω της 24ωρης απεργίας των ΜΜΜ την Τρίτη, 25/10) Η επόμενη συνέλευσή μας για την κλιμάκωση του αγώνα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 1/11, 10.00, στο κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ

Σχετικά με τις απεργιακές κινητοποιήσεις 19-20 Οκτωβρίου

Για δύο συνεχόμενες μέρες η κοινωνία πλημμύρισε τους δρόμους πραγματοποιώντας τα μεγαλύτερα πανεργατικά συλλαλητήρια της μεταπολίτευσης. Οι εργαζόμενοι με όλα τα σωματεία στο δρόμο, οι συνταξιούχοι, οι φοιτητές, οι μαθητές ενώθηκαν απαιτώντας την ανατροπή της πολιτικής που εξυπηρετεί τα κέρδη των τραπεζών και των βιομηχάνων, εις βάρος των ανθρώπινων αναγκών. Την ανατροπή του εκφραστή αυτής της πολιτικής, της κοινωνικά καταστροφικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Την ανατροπή της πολιτικής που μειώνει κι άλλο τους μισθούς, απολύει εργαζόμενους του δημοσίου, καταργεί συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων και ιδιωτικοποιεί το δημόσιο πλούτο, ενώ ταυτόχρονα έχει δώσει 108 δις για τη «διάσωση» των τραπεζών από το 2008.

Η απονομιμοποιημένη αυτή πολιτική συμβαδίζει με την ισχυρή καταστολή που επιλέγει η κυβέρνηση ως απάντηση στις κοινωνικές αντιδράσεις. Έτσι, χθες για μία ακόμη φορά οι αστυνομικές δυνάμεις δημιούργησαν με την αλόγιστη ρίψη χημικών τις συνθήκες για τον τραγικό θάνατο ενός 53χρονου διαδηλωτή, μέλους του ΠΑΜΕ.

Βέβαια, οι βίαιες πρακτικές από μεριάς ομάδων που βρέθηκαν στο Σύνταγμα, αποτέλεσαν την αφορμή για τη συνειδητή παράβλεψη των μεγάλων συγκεντρώσεων. Οι δολοφονικές επιθέσεις εναντίον δυνάμεων του κινήματος και συγκεκριμένα μελών του ΠΑΜΕ είναι καταδικαστέες και όσοι μεταχειρίζονται τέτοιες πρακτικές πρέπει να απομονωθούν πολιτικά, μιας και δηλώνουν την ενσωμάτωση της κυρίαρχης αντίληψης για τον ατομικό δρόμο δράσης.

Μόνη απάντηση είναι η κοινή συλλογική δράση και ενότητα όλων των δυνάμεων του κινήματος, των εργαζόμενων και της νεολαίας όπως έγινε και χτες στο Σύνταγμα, χωρίς τεχνητούς και φυσικούς διαχωρισμούς. Η κοινωνική πλειοψηφία έδειξε ότι παρά τη καταστολή που έχει δεχθεί και την ιδεολογική προπαγάνδα των ΜΜΕ, δεν φοβάται και συνεχίζει ενωτικά να αγωνίζεται ενάντια στην κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακού και δημοκρατικού δικαιώματος.

Οι αγώνες, παρά τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, συνεχίζονται με τις επόμενες μέρες ενάντια στη ψήφιση του προϋπολογισμού που θα τσακίσει οικονομικά τις λαϊκές μάζες. Η απάντηση έχει δοθεί και θα ξαναδοθεί. Οι εργαζόμενοι από τη Wall Street μέχρι τη πλατεία Συντάγματος έχουν πλέον αντιληφθεί ότι ο δικός μας δρόμος περνάει μόνο μέσα από την ανατροπή των κυβερνήσεων και των πολιτικών τους. Περνάει από την συνολική ανατροπή των κοινωνικών συσχετισμών. Να μειωθούν τα κέρδη και τα προνόμια των τραπεζών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών όχι τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις μας. Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους.

Αποτελέσματα Συνέλευσης Φοιτητών Πληροφορικής, 17/10

Επιτροπή Αγώνα

15

Ενωτικό Αγωνιστικό Πλαίσιο (Αναρσυπ - εαακ, Αριστερή Ενότητα, Κόντρα)

91

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

52

Λευκά 

36

Υπερψηφίστηκε το Ενωτικό Αγωνιστικό Πλαίσιο, με βάση το οποίο ο σύλλογος φοιτητών θα συμμετάσχει στην 48ωρη απεργία, στην πορεία της Τετάρτης και στην περικύκλωση της βουλής την Πέμπτη, και η σχολή θα τελεί υπό κατάληψη τις μέρες αυτές.

Μύθοι και αλήθειες για τους κατώτατους μισθούς

Του Μιχάλη Βεληζιώτη
Την 1η Οκτωβρίου τέθηκε σε εφαρμογή στο Ηνωμένο Βασίλειο ο νέος Εθνικός Κατώτατος Μισθός (National Minimum Wage), ο οποίος θα είναι αυξημένος σε σχέση με πέρυσι κατά 2,5% (για εργαζόμενους άνω των 21 ετών). Σε αντιδιαστολή, λίγες ημέρες μετά, οι εκπρόσωποι της τρόικα στην Ελλάδα ζήτησαν από τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Γ. Κουτρουμάνο τη μείωση των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων στον ιδωτικό τομέα, που έχουν οριστεί από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) 2010-2012  μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Η θέση τους μάλιστα ήταν πως αν αυτό δεν καταστεί δυνατό να γίνει μέσω της θεσμοποιημένης οδού, μέσω δηλαδή νέων διαπραγματεύσων μεταξύ των δύο αρμόδιων πλευρών, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να παρέμβει νομοθετικά. Να σημειωθεί εδώ πως ήδη με το Νόμο 3863/2010, προβλέπεται η δυνατότητα πρόσληψης νέων κάτω των 25 ετών με μισθό χαμηλότερο του κατώτατου που ορίζεται από την εκάστοτε ΕΓΣΣΕ.  Η συγκεκριμένη πρόταση ουδεμία (άμεση τουλάχιστον) σχέση έχει με τη δημοσιονομική προσαρμογή που απαιτείται από την Ελλάδα στο πλαίσιο του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Οι μειώσεις των κατώτατων μισθών που προτείνονται αφορούν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Η λογική όμως πίσω από μια τέτοια προτροπή (που προκάλεσε την «οργισμένη» αντίδραση ακόμα και του προέδρου του ΣΕΒ) πηγάζει από την ίδια οικονομική θεωρία που καθοδηγεί όχι μόνο τις πρόσφατες πολιτικές λιτότητας, αλλά και τη γενικότερη απορρύθμιση των αγορών εργασίας που έχει συντελεστεί σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες. Η συγκεκριμένη λογική είναι πολύ απλή: κάθε είδους νομοθετικές και θεσμικές παρεμβάσεις στις αγορές εργασίας βλάπτουν την ευελιξία των αγορών και οδηγούν σε χειρότερα αποτελέσματα από πλευράς απασχόλησης. Στο πλαίσιο αυτό, η μείωση των κατώτατων μισθών θα οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης εργασίας από τις επιχειρήσεις και, άρα, αύξηση της απασχόλησης και μείωση της ανεργίας. Με αφορμή την αύξηση του κατώτατου μισθού στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάποιοι σχολιαστές σε βρετανικά blogs επανέλαβαν το παραπάνω θεωρητικό επιχείρημα και υποστήριξαν την κατάργηση του νομοθετικά κατωχυρωμένου κατώτατου μισθού. Η απάντηση σε αυτά τα σχόλια και, έμμεσα, στους εδώ εκπροσώπους της τρόικα, έρχεται από τον Gavin Kelly, στα blogs του New Statesman. Ωραία η θεωρία, αλλά είναι μια μόνο θεωρία. Στην πράξη, η συνολική εξέταση μιας πλειάδας ακαδημαϊκών ερευνών οδηγεί στο συμπέρασμα πως η εισαγωγή του κατώτατου μισθού στο Η.Β. από το 1999 και μετά δεν επέδρασε αρνητικά στην απασχόληση. Μάλιστα, αρνητικά αποτελέσματα δεν έχουν βρεθεί ούτε για εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων που ο κατώτατος μισθός επηρεάζει πιο άμεσα, δηλαδή τους νέους και τους ανειδίκευτους. Από την άλλη, πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν θετικές επιδράσεις στην παραγωγικότητα των επιχειρήσεων, οι οποίες «αντιδρούν» στα αυξημένα μισθολογικά κόστη με αναδιοργανώσεις στην παραγωγική διαδικασία και επενδύσεις. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη μείωση στις μισθολογικές ανισότητες που οι κατώτατοι μισθοί επιφέρουν. Η «πλήρης απασχόληση» που υπόσχονται εδώ και δεκαπέντε χρόνια εκσυγχρονιστές και νεοφιλελεύθεροι, η οποία θα επιτυγχανόταν μέσω επανειλημμένων μέτρων απορρύθμισης των αγορών εργασίας δεν ήρθε ποτέ. Η ανεργία παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα και, εν μέσω κρίσης, παίρνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις, το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ όπως και οι κατώτατοι μισθοί ως ποσοστό των μέσων μισθών μειώνονται συνεχώς, ενώ μια κουλτούρα παρανομίας και καταπάτησης των εργατικών νόμων έχει από χρόνια καθιερωθεί από πλευράς εργοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ακούγεται το λιγότερο αστείο να προτείνεται η μείωση των κατώτατων μισθών που, εκτός από αρνητικές αναδιανεμητικές επιπτώσεις, δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο. Ο Μιχάλης Βεληζιώτης είναι οικονομολόγος. Πηγή: Red Notebook

Παναθηναϊκό ΑρΕν 9/10

11 σημεία για το Νόμο Πλαίσιο από έναν φοιτητή

του Κωνσταντίνου Λόντου, φοιτητή Ιατρικής
 
Είμαι φοιτητής μη ενταγμένος σε παρατάξεις που σπουδάζω στην ιατρική σχολή Αθηνών. Η σχολή αυτή τη στιγμή τελεί υπό κατάληψη όχι από μειονότητες αλλά από 200 φοιτητές που ψήφισαν υπέρ σε συνέλευση 360 ατόμων. Με θλίψη μου διαπιστώνω ότι τα ΜΜΕ έχουν ξεκινήσει ένα πόλεμο απίστευτου βεληνεκούς γιατί μάλλον δεν καταλαβαίνουν γιατί αυτοί οι φοιτητές, οι περισσότεροι από τους οποίους ανεξάρτητοι, τάσσονται υπέρ της κατάληψης. Ξεκινάω λοιπόν να πω μερικά πράγματα..

1. Συγγράμματα.Από την αρχή του προηγούμενου έτους ξεκίνησε μία προσπάθεια του υπουργείου να περικόψει τα συγγράμματα. Όντως υπήρχαν σπατάλες. Όμως υπήρχαν και μαθήματα που χρειάζονταν περισσότερα από τα 2 βιβλία αυστηρά που έλεγε το υπουργείο. Έτσι πήγαμε για διαμαρτυρία στο υπουργείο και κάναμε τις εξής προτάσεις:να τυπώνονται από τον εθνικό τυπογραφικό φορέα, να έχουν μικρότερη γραμματοσειρά και διαστήματα, το χαρτί να είναι χειρότερης ποιότητας , να μειώσουν τις αμοιβές των συγγραφέων και των μεταφραστών. Πήραμε τότε μια απάντηση «δεν έχουμε κομμουνισμό» μας έδιωξαν ειρωνικά και το έργο συνεχίστηκε. Τον Ιούλιο άνοιξε ηλεκτρονική διαβούλευση για να έχουμε πλέον μόνο ένα βιβλίο(δηλαδή άμα ένα σύγγραμμα είναι τρίτομο παίρνω τον ένα τόμο που δεν μπορεί να ξεπερνάει τις 1000 σελίδες).Πάλι εκεί από κάτω κάναμε τις προτάσεις μας. Αλλά όλως τυχαίως πάνω δεξιά υπήρχε έτοιμη η υπουργική απόφαση για υπογραφή[!!] και όντως και εγένετο. Αποτέλεσμα? Αυτή τη στιγμή για το έτος μου στην ιατρική φέτος θα χρειαστώ 600 ευρώ για απαραίτητα βιβλία που κόπηκαν[πχ στην ακτινολογία έχουμε ένα 4τομο σύγγραμμα και θα πάρω μόνο τον τόμο που αναφέρεται στο ουροποιητικό και γεννητικό σύστημα] .. και σαν να μην έφτανε αυτό η κυρία υπουργός λέει ότι είναι ψέματα ότι θα κοπούν τα συγγράμματα ,ότι στο νέο νόμο περιλαμβάνει και τα έντυπα. Όχι μόνο λοιπόν είναι κομμένα αλλά με την ψηφιοποίηση που αρχίζει την άνοιξη ,του χρόνου δεν θα χουμε ούτε αυτά. Εγώ προσωπικά ζαλίζομαι μετά από 10 λεπτά στον υπολογιστή και λεφτά για τόσα βιβλία δεν έχω. Δεν ξέρω τι θα κάνω..
2. Όλη την προηγούμενη χρονιά η ακαδημαϊκή κοινότητα δήλωσε τις αντιθέσεις τις σε συγκεκριμένα σημεία του νόμου[πχ ολιγαρχικά όργανα, κατάργηση του τμήματος, μείωση χρηματοδότησης κτλπ].Βέβαια το υπουργείο συνέχιζε μόνο του. Και μάλιστα τον Ιούλιο μετά από κάτι μικροσυμπλοκές στο υπουργείο παιδείας σε μία διαμαρτυρία φοιτητών και αφού ησύχασαν τα πράγματα, μετά από περίπου 40 λεπτά τα ΜΑΤ εντελώς αναίτια μας κυνήγαγαν απέξω και μέσα στο The Mall φωνάζοντας «Πιάστε τα …νιά»!Τον αδερφό μου μάλιστα τον χτύπησαν όταν τόλμησε να τους ζητήσει να βοηθήσει ένα παιδί το οποίο βάραγαν μαζί 3 αστυνομικοί και του οποίου έτρεχε αίμα από το στόμα
3. Ήμουν στη συνέλευση που είχε γίνει στη πλατεία συντάγματος για την παιδεία και ήταν εκεί και ο πρύτανης Ιωαννίνων. Είπε λοιπόν ότι για τη σίτιση στο πανεπιστήμιο του παίρνει 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από το υπουργείο και δίνει και από τον προϋπολογισμό του πανεπιστημίου άλλο ένα για να μπορεί να το καλύψει! Επίσης είπε ότι η χρηματοδότηση του ιδρύματος του έχει μειωθεί στο 50 % και προσπαθεί να βγάλει τους εργολάβους από διάφορα έργα(πχ καθαριότητα) για να εξοικονομήσει χρήματα.. Αυτός ο νόμος έρχεται να μεταφέρει τα οικονομικά βάρη σίτισης κι στέγασης εξ ολοκλήρου στα πανεπιστήμια Και πως ακριβώς θα τα καλύψει το πανεπιστήμιο όταν ήδη μπαίνει μέσα?? Πως δεν θα αναγκαστεί να μας βάλει να πληρώνουμε για αυτά?
4. Κόβοντας λοιπόν τις παροχές και τα συγγράμματα το νομοσχέδιο λέει ότι μπορείς να πάρεις άτοκο δάνειο. Και αυτό το ονομάζουν βάσει συντάγματος δωρεάν παιδεία. Βέβαια μετά αν είσαι άνεργος θα τρέμει το φυλλοκάρδι σου να μην σου πάρει το σπίτι η τράπεζα και αν ποτέ θες να απεργήσεις για τα δικαιώματα σου θα σου λέει το αφεντικό σου τόλμα αν μπορείς και εσύ θα έχεις το χρέος από πίσω και θα φοβάσαι ακόμα και να μιλήσεις..
5. Και ενώ το κράτος υποχωρεί από τις παροχές έρχεται και μας λέει ότι μπορούν να βοηθήσουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και από κει και πέρα θα μπορούν ελεύθερα να συνεργάζονται και να ιδρύουν έδρες μέσα στο πανεπιστήμιο. Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσον αυτό διατηρεί την πολυπόθητη ελευθερία λόγου όταν οι καθηγητές θα είναι δέσμιοι ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων. Πόσο μάλλον όταν ο σκοπός κάθε Α.Ε. είναι ένας και μόνο ένας .Το κέρδος
6. Επίσης μας λένε ότι το πτυχίο θα πάψει και θα υπάρχει ένας φάκελος με πιστωτικές μονάδες. Αυτό λοιπόν θα καταφέρει δύο πράγματα. Πρώτον θα ισχυροποιήσει τα συνέδρια που χορηγούν αυτές τις μονάδες και δεύτερον θα δώσει δικαίωμα σε αποφοίτους ΚΕΣ να αγοράζουν μονάδες του πανεπιστημίου μέσα από τα ταχύρυθμα διετή προγράμματα. Από την προσωπική μου εμπειρία από τα συνέδρια έχω να πω το εξής. Αποκλειστική και μόνη προϋπόθεση για να σου χορηγήσουν τις μονάδες είναι να πληρώσεις από 50-200 ευρώ συμμετοχή και όχι να παρακολουθήσεις .Δηλαδή αυτός με τα πιο πολλά λεφτά θα έχει και τα καλύτερα προσόντα έρχεται να μας πει το υπουργείο. Επίσης ο απόφοιτος του ΚΕΣ με λίγες μονάδες από το Μετσόβειο πχ θα διεκδικεί τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα.
7. Η υπουργός θέλει να βγάλει λέει τα κόμματα από τα πανεπιστήμια. Αρχικά δύο χρόνια τώρα δεν ¨περιόρισε¨ την Πασπ που ήταν η ίδια μέλος. Αλλά παρόλα αυτά έρχεται να πει ότι δεν ψηφίζουμε για πρύτανη. Εγώ λοιπόν θα συμφωνήσω μαζί της. Αλλά λέει και κάτι άλλο. Δεν μπορούν οι φοιτητές πλέον να λαμβάνουν μέρος στα όργανα διοίκησης. Συγγνώμη αλλά εγώ και άλλοι ανεξάρτητοι φοιτητές όποτε είχαμε κάποιο πρόβλημα πηγαίναμε στη γενική συνέλευση τμήματος που είχε την εξουσία και συζητάγαμε το θέμα μας. Τώρα δεν θα μπορούμε δηλαδή να το κάνουμε αυτό. Όχι μόνο να μην ψηφίζουμε δηλαδή αλλά και να μην μιλάμε. Επίσης λέει το υπουργείο έξω η διαφθορά. Και κάνει το πολύ σοφό. Δίνει σε λιγότερα άτομα την εξουσία!! Αλλά μας λέει ότι αυτοί θα είναι πρόσωπα διεθνούς βεληνεκούς κτλπ.. Βέβαια όλοι οι πολιτικοί μας ήταν σεβαστοί μέχρι να εμφανιστούν τα σκάνδαλα διαφθοράς.
8. Μέσα σε όλο το νομοσχέδιο δεν αναφέρεται χρηματοδότηση της έρευνας από πλευράς κράτους. Μικρό το κακό έχουμε τους ιδιώτες. Έχει ακούσει το υπουργείο για τα ορφανά νοσήματα για τα οποία καμία φαρμακευτική δεν κάνει έρευνα γιατί δεν περιμένει κέρδος?
9. Το νομοσχέδιο λέει ότι μετά τα ν 2 χρόνια θα διαγράφεσαι. Γνωρίζει το υπουργείο ότι πολλοί φοιτητές έχουν οικονομικά και προσωπικά προβλήματα? γνωρίζει ότι ανθίζει η μαύρη εργασία και πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν 20 ώρες εργασίας την εβδομάδα γι αυτό ακριβώς το λόγο? Και ας μου πουν επιτέλους οι αρμόδιοι του υπουργείου τι κοστίζει στο πανεπιστήμιο ένας αιώνιος φοιτητής?? γιατί να τον διώξουν? Δεν νομίζω ότι θέλει κανένας νέος 25 χρονών να σπουδάζει ακόμα μάλλον θα έχει προβλήματα για να γίνει «αιώνιος»..Θα αναφέρω ένα καθηγητή ανατομίας σε σχολή ΤΕΙ του αδερφού μου που έκοψε το 99% των παιδιών γιατί έχει προσωπικά προβλήματα.
10. Άτομα που θα κάνουν δεύτερο πτυχίο δεν θα δικαιούνται συγγράμματα. Σωστά σε αυτή τη ζωή δεν δικαιούσαι δεύτερη ευκαιρία.
11. Τέλος θέλω να πω ότι είμαι υπέρ της ακαδημαϊκής αξιολόγησης[δηλαδή πόσο καλοί είναι οι καθηγητές στο εκπαιδευτικό τους έργο]και όχι της αξιολόγησης με κριτήρια αγοράς δηλαδή πόσα κέρδη έχει ας πούμε το
    πανεπιστήμιο από ερευνητικές πατέντες. Επίσης θα πρέπει η υπουργός να σκεφτεί ότι θα βελτίωνε πολύ την ποιότητα σπουδών η αύξηση του λόγου των καθηγητών προς τους φοιτητές. Αλλά όχι γι αυτό ακριβώς το λόγο καταργεί τη μονιμότητα των λεκτόρων και δημιουργεί και ελαστικές σχέσεις εργασίας για να μπορεί να μειώσει και άλλο το κόστος όποτε θέλει Και ύστερα από όλα αυτά τα κανάλια επιλέγουν να προβάλλουν τους φοιτητές που λένε θέλω να δώσω τα μαθήματα μου.

Ε, συγγνώμη εγώ δεν μπορώ να το πω αυτό όταν σκέφτομαι τι περιμένει τα παιδιά που δεν έχουν λεφτά για να φοιτήσουν σε αυτό το νέο πανεπιστήμιο. Είναι ένα κοινωνικό θέμα που με ξεπερνάει ως άτομο. Σε ένα πανεπιστήμιο που ο φοιτητής δεν θα έχει κανένα λόγο. Και μερικές φορές μου λένε τι να κάνουμε δεν έχουμε λεφτά. Λεφτά για την παιδεία και την υγεία δεν έχουμε. Έχουμε όμως για τους τόκους των δανειστών μας που αποτελούν το 90% του χρέους μας!Τα δικαστήρια σβήνουν χρέη νοικοκυριών σε τράπεζες. Αλλά για τη χώρα δεν νοείται έτσι? Ελπίζω να μην με φιμώσετε και να με δημοσιεύσετε.. Αλλά και αν δεν το κάνετε εγώ θα συνεχίσω να φωνάζω παντού για τις κατάφωρες αδικίες..

Ο νέος είτε ανεξάρτητος είτε κομματικοποιημένος δεν την αντέχει την αδικία και όσο οι καιροί μας προσπαθούν να μας δείξουν να κοιτάμε τον εαυτούλη μας τόσο εμείς θα αγκαλιάζουμε την κοινωνία. Θα στηρίζω κατάληψη ως ανεξάρτητος μέχρι τέλους για να μπορούν οι φοιτητές να φοιτούν σε ένα πανεπιστήμιο δημόσιο χωρίς ταξικούς φραγμούς και κατευθύνσεις στη γνώση.
Λόντος Κωνσταντίνος 4ο ετής φοιτητής Ιατρικής Αθηνών

Υ.Γ. Για όσους κακοπροαίρετους σπεύσουν να πουν ότι υποστηρίζω αυτά επειδή έχω συμφέρον[επειδή πχ χρωστάω πολλά μαθήματα] να πω ότι δεν χρωστάω ούτε ένα μάθημα και έχω μέσο όρο 9.

Πηγή: http://www.tovima.gr