Εκεί που μας χρωστάγανε...

Μέχρι πριν μερικά -καθόλου πολλά- χρόνια το να παίρνεις δυο ή και περισσότερα συγγράμματα για κάθε μάθημα που έχεις επιλέξει θεωρούταν κάτι το αυτονόητο καθώς την ιδέα του πανεπιστημίου περιέβαλε η αντίληψη του καθολικού, δηλαδή της ακαδημαϊκής γνώση η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από μεμονωμένες αναγνώσεις, αλλά και του κοινωνικού, δηλαδή της υποχρέωσης του κράτους να παρέχει τα στοιχειώδη. Αυτονόητα ήταν όμως κι άλλα ωραία πράγματα όπως ο κατώτατος βασικός μισθός, η ασφάλιση, οι φτηνές μαζικές συγκοινωνίες, κλπ. Μας πληροφόρησαν πως η χώρα χρωστά και βασίζεται σε όλους εμάς για να την ξελασπώσουμε αλλά, για έναν περίεργο λόγο, αποφάσισαν να περικόψουν μόνο σε κάποιους από εμάς.  Έτσι, για κάθε τράπεζα που γλιτώνει την χρεοκοπία ένα σχολείο πρέπει να καταργείται και για να διατηρούμε τα υπέρογκα εξοπλιστικά προγράμματα αφαιρούμε μονάδες του Προϋπολογισμού από τη χρηματοδότηση της παιδείας. Κάθε τι δημόσιο και δωρεάν (αλίμονο!) οφείλει τώρα να μετατραπεί σε μια μηχανή παραγωγής κέρδους που δεν θα υπακούει παρά στους νόμους της αγοράς.

  
Η σταδιακή ένταξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο πεδίο της αγοράς παρουσιάζεται ως αυτονόητη λύση στα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες του δημοσίου πανεπιστημίου. Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστημίου εμφανίζεται σαν να έχει εγγεγραμμένη στο DNA του την παθογένεια και την αναποτελεσματικότητα, όχι επειδή κάποιος το οδήγησε μέχρι εδώ αλλά πολύ απλά γιατί είναι δημόσιο και εκτός των άλλων δωρεάν (!) Ας μην γελιόμαστε. Είναι προφανές πως το δημόσιο πανεπιστήμιο απαξιώνεται σκόπιμα εδώ και δεκαετίες, μέσω της υποχρηματοδότησης. Η Ελλάδα έχει τα πρωτεία, μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, στη χαμηλότερη χρηματοδότηση για την παιδεία, ενώ πρόσφατα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έσπασε άλλο ένα ρεκόρ δίνοντας το χαμηλότερο (2,7%) ποσοστό από τη μεταπολίτευση.

Έτσι, δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας που καταργεί ουσιαστικά τα συγγράμματα αλλά ούτε και το νέο νομοσχέδιο που εισάγει δίδακτρα – εκτός των άλλων – από την πίσω πόρτα. Το να φέρεις τους φοιτητές στη θέση του να αγοράζουν τα συγγράμματα που χρειάζονται, σημαίνει αυτόματα ότι παίρνεις σαφή θέση υπέρ του αποκλεισμού μιας μερίδας εξ αυτών από την εκπαίδευση. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με τις όποιες παθογένειες του, ήταν μέχρι σήμερα ανοιχτό προς το μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας. Πλέον, μέσα από τις διαρθρωτικές αλλαγές τις οποίες προωθεί το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, δηλαδή την εξώθηση των πανεπιστημίων στην επιβολή διδάκτρων, την κατηγοριοποίηση των σχολών σε κέντρα κατάρτισης για τους πολλούς και αριστείας για τους πεφωτισμένους και την πλήρη εντατικοποίηση μέσω της καθολικής επιβολής μαθημάτων αλυσίδας και των διαγραφών φοιτητών, κλείνει απροκάλυπτα τις πόρτες σε ένα τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού.

Μεγαλύτερη σημασία έχει όμως να συνειδητοποιούμε ότι τόσο οι περικοπές των συγγραμμάτων όσο και το νέο νομοσχέδιο δεν είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να μας βρίσκει αμέτοχους. Τόσες φορές στο παρελθόν έχει αποδειχθεί ότι όλοι μαζί μπορούμε, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες μας, να πετυχαίνουμε νίκες, να καθιστούμε νομοσχέδια ανενεργά και να αποτρέπουμε ρυθμίσεις που δυσχεραίνουν την φοιτητική μας καθημερινότητα και ακόμη περισσότερο το μέλλον μας. Έτσι, και σ’ αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να αποτρέψουμε την εφαρμογή της εγκυκλίου αλλά και κάθε σκέψη για μια νέα εκπαιδευτική αντί-μεταρρύθμιση. Ως Αριστερή Ενότητα προτείνουμε και διεκδικούμε:

• Άμεση και δωρεάν διανομή των όλων των απαραίτητων κάθε φορά συγγραμμάτων, όσα βιβλία και αν περιλαμβάνουν.
• Κατάργηση του ορίου διανεμόμενων συγγραμμάτων και εφαρμογή κατ’ ουσία πολλαπλής επιλογής.
• Λειτουργία τυπογραφείου και αυτόνομων εκδόσεων του Ε.Κ.Π.Α. με στόχο την καθολική δωρεάν παροχή των απαραίτητων συγγραμμάτων.

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ -

                Αριστερή Ενότητα

Να τους Στματήσουμε!

Πρέπει να είναι σαφές για όλους μας το πως η προωθούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έρχεται να διαλύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο και την ανώτατη εκπαίδευση, καταπατώντας δικαιώματα και χρόνια κεκτημένα των φοιτητών, σαμποτάροντας το μέλλον μας και υποθηκεύοντας τις ζωές των επόμενων γενεών. Το νέο πανεπιστήμιο που οραματίζεται η κυβέρνηση, στα πρότυπα ΑΕ, θα είναι πλήρως ενταγμένο στην λειτουργία της αγοράς, και επομένως πλήρως υποταγμένο σε οικονομικά συμφέροντα και στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Παράλληλα, τα σκληρά εντατικοποιημένα προγράμματα σπουδών και η αυταρχική διοίκηση, σε συνδυασμό με το σπάσιμο των ενιαίων πτυχίων αλλά και την εισαγωγή διδάκτρων θα παράγουν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες αλλά και την πρόθεσή τους να υποταχθούν. Για την κυβέρνηση η επιχειρούμενη κοινωνική αναδιάρθρωση, η διάλυση των κοινωνικών σχέσεων και η όξυνση της εκμετάλλευσης περνάει με πολύ άμεσο τρόπο από την κατάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Εξάλλου αυτή η πολιτική επιλογή του ΠΑΣΟΚ, που αποκρυσταλλώνεται στο νέο νομοσχέδιο, παίρνει μορφή σε μία σειρά επιμέρους πραγμάτων και αποφάσεων της κυβέρνησης. Από την υποχρηματοδότιση των σπουδών μας που φέτος, με βάση των προϋπολογισμό φτάνει το 2,75%, μέχρι το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα για την κατάργηση του δεύτερου δωρεάν συγγράμματος, κάτι το οποίο άμεσα θα πλήξει τους φοιτητές στο εξάμηνο που διανύουμε, η πολιτική της κυβέρνησης για την παιδεία υπονομεύει και υποτιμά τους φοιτητές αλλά και το ίδιο το πανεπιστήμιο.

Είναι κυρίαρχο στην αντίληψή μας το πρόταγμα για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Αυτό εξάλλου αποτελούσε πάντα πρόταγμα και αντικείμενο διεκδίκησης των φοιτητών. Είναι επίσης νίκη των φοιτητών ότι η αντιδραστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που αποτελεί περιεχόμενο της Μπολόνια και που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είχε επιβληθεί πριν την οικονομική κρίση, εδώ έχει καθυστερήσει τόσο πολύ. Τώρα πρέπει να συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα και να εξασφαλίσουμε για τους επόμενους το, ίσως για εμάς αυτονόητο, δικαίωμα στην εκπαίδευση. Ωστόσο, είναι τόσο έντονη η συγκυρία που μάλλον δεν έχουμε την πολυτέλεια να μιλάμε για τους επόμενους. Πρέπει να είναι σαφές ότι η επόμενη μέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου θα σημαίνει ότι πολλοί από εμάς δεν θα συνεχίσουν τις σπουδές τους, σημαίνει μια πολύ πιο δυσβάσταχτη καθημερινότητα για τις οικογένειές μας και αλλά και εμάς τους ίδιους, σημαίνει την ριζική υποβάθμιση των πτυχίων μας, σημαίνει για όλους και όλες λιγότερες ευκαιρίες για εργασία και ζωή με αξιοπρέπεια.

Είναι χρέος μας να αντιπαρατεθούμε με την κυβερνητική πολιτική και είναι άμεσο χρέος μας να μπλοκάρουμε την επιχειρούμενη αντί-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Είναι χρέος μας μέσα στην συγκεκριμένη, τόσο πυκνή συγκυρία, να τοποθετηθούμε και να αναλάβουμε ενεργό ρόλο μέσα στους κοινωνικούς αγώνες και διεκδικήσεις. Η νίκη της απεργίας πείνας των 300 μεταναστών, που αποτελεί την πρώτη νίκη της εργατικής τάξης, την πρώτη νίκη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μας και την εκμετάλλευση, ανοίγει τον δρόμο για τους δικούς μας αγώνες. Παράλληλα, το ίδιο το Φοιτητικό Κίνημα έχει πίσω του μια μακρά παράδοση αγώνων αλλά και νικών ενάντια σε υπουργούς και κυβερνήσεις. Αγώνες που πρέπει να θυμηθούμε, αγώνες που πρέπει να υπερασπιστούμε.

Όλοι και όλες στην Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 29/3, στις 13:00!

Όλοι και όλες στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο της Τετάρτης 30/3!

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ -

             Αριστερή Ενότητα

Να πάψει ο βομβαρδισμός της Λιβύης!

Η Ελλάδα έξω από τον πόλεμο!

Η συμμαχία Γαλλίας, Βρετανίας και ΗΠΑ έχει εξαπολύσει πόλεμο εναντίον της Λιβύης. Είναι ολοφάνερο, και για τους πιο δύσπιστους, ότι οι βομβαρδισμοί δεν αποσκοπούν στην «προστασία αμάχων», αλλά στρέφονται εναντίον αμάχων. Δεν έχουν σκοπό να εμποδίσουν το καθεστώς Καντάφι να πνίξει τη δημοκρατική εξέγερση στο αίμα, αποσκοπούν στον έλεγχο της Λιβύης και των δημοκρατικών εξεγέρσεων στις αραβικές χώρες. Αποσκοπούν στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του αραβικού κόσμου. Οι ίδιοι που σήμερα επιτίθενται, δήθεν για να προστατεύσουν τον άμαχο πληθυσμό, είχαν μέχρι χθες άριστη συνεργασία και δοσοληψίες με το καταπιεστικό καθεστώς.

Με τον πόλεμο δεν θα αποκτήσει ο λαός της Λιβύης τα δημοκρατικά δικαιώματα που του στερούν και τον έλεγχο της χώρας του και του πλούτου της. Η διαπραγμάτευση –που δεν έγινε–, η πίεση προς το καθεστώς –που δεν ασκήθηκε– θα ήταν τα πρόσφορα μέσα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη σύμφωνη γνώμη της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ έχει ήδη εμπλέξει την Ελλάδα σε έναν άδικο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο που μπορεί να επεκταθεί. Θέτουν σε κίνδυνο και τη διεθνή ειρήνη, αλλά και την ασφάλεια του ελληνικού λαού. Καμία συμφωνία, καμία διεθνής συνθήκη δεν υποχρεώνει την Ελλάδα να συμμετάσχει στον πόλεμο εναντίον της Λιβύης ούτε με άμεση εμπλοκή ελληνικών δυνάμεων στις επιθέσεις από αέρα και από θάλασσα ούτε με την παροχή διευκολύνσεων στους επιτιθέμενους. Η κυβέρνηση και τα κόμματα που την υποστηρίζουν γίνονται συνένοχοι σε έγκλημα εναντίον του λαού της Λιβύης και υπονομεύουν το μέλλον της χώρας μας. Πρέπει να τους σταματήσουμε!

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ -

               Αριστερή Ενότητα

Μας κλέβουν το μέλλον ... Να τους κάνουμε παρελθόν!

Η Αριστερή Ενότητα χαιρετίζει τους χιλιάδες διαδηλωτές, εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους, νεολαίους που πλημμύρισαν πάνω από 50 πόλεις της χώρας στις μεγαλειώδεις, σε όγκο και παλμό, απεργιακές συγκεντρώσεις της 23^ης Φλεβάρη. Η μαχητικότητα, η αποφασιστικότητα και η μαζικότητα των χιλιάδων διαδηλωτών αποτελούν τη καλύτερη απάντηση στο πόλεμο που έχει κηρύξει στους εργαζόμενους και στη νεολαία η κυβέρνηση με την τρόικα. Είναι, πλέον, πιο ξεκάθαρο από ποτέ πως ο παρατεταμένος αγώνας και ο λαϊκός ξεσηκωμός είναι ο μόνος τρόπος για να αντισταθούμε στη διάλυση της κοινωνίας, για να αποφύγουμε την επιστροφή στο μεσαίωνα. Είναι πλέον σαφές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανειρήνευτη σύγκρουση που είτε θα λήξει προς όφελος της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με ισοπεδωμένα όλα μας τα δικαιώματα, είτε θα λήξει προς όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας.

Το τέλος του μαζικού Πανεπιστημίου  Το νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» στην εκπαίδευση διαλύει πλήρως την έννοια του μαζικού Πανεπιστημίου, αφού πολλοί φοιτητές θα αδυνατούν να αναπεξέλθουν στη νέα ακαδημαική πραγματικότητα. Εργαζόμενοι φοιτητές, φοιτητές με χαμηλά εισοδήματα δεν θα μπορούν πλέον να σπουδάσουν, να αγοράσουν τα απαιτούμενα συγγράμματα ή να πληρώσουν τη σίτιση και την στέγαση τους καθώς και μεταφορά τους, λόγω της αύξησης των τιμών των εισιτηρίων. Την ίδια στιγμή, οι οικογένειές μας επωμίζονται τα βάρη της κρίσης, ολοένα και περισσότερο, με περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών κ.τ.λ. Ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα πανεπιστήμιο που δε θα είναι ούτε δημόσιο, ούτε δωρεάν και στο τέλος ούτε πανεπιστήμιο

.

Οι νέες εργασιακές σχέσεις, η ελαστική ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, η αντικατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων από τις ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις, το καθεστώς της μαθητείας για τους νέους εργαζόμενους επιτάσσουν ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση όπου οι φοιτητές-πελάτες θα κυνηγάνε πιστωτικές μονάδες για να φτιάξουν τον ατομικό τους φάκελο, θα αγοράζουν τα συγγράμματά τους, θα πληρώνουν δίδακτρα και θα αποφοιτούν χωρίς να έχουν καμία δυνατότητα συλλογικής κατοχύρωσης. Στόχος είναι η παραγωγή απόφοιτων πολλών ταχυτήτων, που θα κυνηγάνε μια ζωή πιστοποιήσεις, μελλοντικών εργαζομένων που θα ανταγωνίζονται σκληρά ο ένας τον άλλο χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικαιώματά τους απέναντι στην εργοδοσία. Γι αυτό η κυβέρνηση προτείνει: κέντρα αριστείας για τους λίγους, μαζικά κέντρα κατάρτισης για την γενιά της επισφάλειας, για τους πολλούς.

 Αυταρχική δημοκρατία και ανελέητος πόλεμος σε όποιον αντιστέκεται…  Σε αυτό το Πανεπιστήμιο που ετοιμάζουν, δεν χωράει το  Άσυλο, η συλλογικότητα, η κριτική σκέψη και η αγωνιστική διεκδίκηση. Η κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική της μηδενικής ανοχής, του τσακίσματος και της ποινικοποίησης κάθε δίκαιου αγώνα, των ποινικών διώξεων σε συντρόφους και συναγωνιστές που στάθηκαν στο πλάι των μεταναστών εργατών πείνας, της σκληρής καταστολής των κινητοποιήσεων, της συρρίκνωσης της δημοκρατίας. Οι μισθωτοί βαφτίζονται «προνομιούχοι», οι αγωνιζόμενοι κλάδοι «συντεχνίες» (εργαζόμενοι στα ΜΜΜ, γιατροί, φαρμακοποιοί κτλ), όποιοι αντιστέκονται και δείχνουν ανυπακοή στις άδικες αυξήσεις, συμμετέχοντας στο κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» βαφτίζονται «τζαμπατζήδες», όποιοι διεκδικούν ένα ανθρώπινο περιβάλλον διαβίωσης όπως οι κάτοικοι της Κερατέας βαφτίζονται «ταραχοποιοί». Από τη μεριά μας αναγνωρίζουμε ως μόνο χρέος μας τη ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, η κυβέρνηση διεξάγει τον πιο σκληρό ταξικό πόλεμο απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας και της νεολαίας. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αποτελεί μία από τις όψεις της κρίσης που οι πολιτικές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού δημιούργησαν. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να δώσει την απάντηση του μαζί με τους εργαζόμενους και όλα εκείνα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας που έρχονται αντιμέτωπα με την κρίση. Μέσα στην καθημερινότητά μας, συναναστρεφόμαστε με καθηγητές-εργαζόμενους, συμβασιούχους που βιώνουν ένα σκληρό καθεστώς επισφαλούς εργασίας, ενώ πολλοί από αυτούς μένουν για μήνες απλήρωτοι!                             

Η απάντηση μας Και η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης και του μνημονίου. Το φοιτητικό κίνημα σε συμπόρευση με το εργατικό  χρειάζεται με ξεκάθαρο τρόπο να προβάλει τα αιτήματα του: Παλεύουμε για τη μη κατάθεση του νόμου-πλαίσιο Διαμαντοπούλου, για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, για την ανατροπή του μνημονίου, για την απεμπλοκή μας από τον μηχανισμό του ΔΝΤ. Διεκδικούμε να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους και να μην φορτωθεί το βάρος του χρέους στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση, χέρι-χέρι με τον αντιδραστικό μηχανισμό των ΜΜΕ, συκοφάντησαν  τους κοινωνικούς αγώνες. Συκοφάντησαν τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, μίλησαν για «τσαμπατζήδες», για μετανάστες «λαθραίους», για το άσυλο που «εμποδίζει» ουσιαστικά  την υλοποίηση των πιο αυταρχικών πολιτικών, τρομοκράτησαν και έθεσαν τους αγώνες και τις κοινωνικές αντιστάσεις στη σφαίρα της «ανομίας». Προφανώς, για την κυβέρνηση εάν δεν πληρώσουμε τα δίδακτρα που θέλουν να μας επιβάλουν θα είμαστε κι εμείς «τζαμπατζήδες», αλλά το πιθανότερο είναι να μας στερήσουν τη δυνατότητα πρόσβασης στη γνώση και στην εκπαίδευση. Απένατι σε αυτούς που υποθηκεύουν το μέλλον και το παρόν μας, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας στη μόρφωση και την εργασία. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας, να αντισταθούμε στα μέτρα και τις πολιτικές που φτιάχτηκαν από άλλους, για εμάς, χωρίς εμάς.

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ -

                Αριστερή Ενότητα

Νίκη για τους απεργούς πείνας!

Η δικαίωση των 300 μεταναστών, ελπίδα για όλη την κοινωνία   

Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα.

Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί…) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ’ όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό  τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

 

Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση προ των πυλών

Όπως όλα δείχνουν μέσα στο Μάρτιο θα ψηφιστεί το νέο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Το ΠΑΣΟΚ, έχοντας εξαπολύσει μια πρωτοφανή επίθεση στην κοινωνία, ανοίγοντας κάθε μέρα νέα μέτωπα και χάνοντας κοινωνικούς συμμάχους, θα επιλέξει να λήξει το θέμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και να κλείσει τους ανοικτούς του λογαριασμούς με το φοιτητικό κίνημα. Η κυβέρνηση προωθεί το νομοσχέδιο ενάντια στο σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, ένα νομοσχέδιο που έρχεται να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης επέλεξε, με αφετηρία την σύνοδο πρυτάνεων στους Δελφούς τον Οκτώβρη, να προωθήσει μια συνολική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που θα σηματοδοτήσει την πλήρης διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου. Λίγο καιρό μετά κατατέθηκε από την υπουργό παιδείας, στην αμέσως επόμενη σύνοδο πρυτάνεων στο Ρέθυμνο, κείμενο διαβούλευσης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ένα κείμενο το οποίο έκανε πολύ ξεκάθαρο το πως οραματίζεται το ΠΑΣΟΚ τα πανεπιστήμια του αύριο. Συνοπτικά το κείμενο διαβούλευσης θέτει τους εξής κύριους άξονες:

• Οικονομική Αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων
• Φοιτητικό Κουπόνι
• Είσοδος σε σχολές – Κατάργηση των τμημάτων – Εξατομικευμένα πτυχία και επαγγελματικά δικαιώματα.
• Εντατικοποίηση των σπουδών. Κέντρα αριστείας – κέντρα κατάρτισης
• Αυταρχικοποίηση διοίκησης – κατάργηση συνδιοίκησης
• Συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολών

Η λογική της οικονομικής αυτοτέλειας, όπως τόσο εμφατικά τίθεται από την κυβέρνηση, σημαίνει την παύση της κρατικής χρηματοδότησης και την αναζήτηση πόρων για το κάθε ίδρυμα στην αγορά με όρους ανταγωνιστικότητας. Αυτό, εκτός από το να μειώσει της κρατικές δαπάνες συνδέει με πολύ άμεσο τρόπο την λειτουργία των ιδρυμάτων με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες τις αγοράς. Και κάπως έτσι καταρρέει η ιδέα, και μάλλον η πραγματική αναγκαιότητα, έρευνας και εκπαίδευσης στην υπηρεσία της κοινωνίας σε μια εποχή όπου τα πανεπιστήμια υποτάσσονται στις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Εισαγωγή Διδάκτρων

Η εισαγωγή του φοιτητικού κουπονιού καθιερώνει μια εξατομικευμένη οικονομική συναλλαγή μεταξύ φοιτητή και πανεπιστημιακού ιδρύματος, φέρνοντας με μαθηματική ακρίβεια προ των πυλών τα δίδακτρα. Η διάταξη αυτή αμφισβητεί, για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα, την παιδεία ως κοινωνικό αγαθό, ενσωματώνει τις οικονομικές συναλλαγές στην λειτουργία των ιδρυμάτων και σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για την δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό εντάσσεται πλήρως στον κεντρικό άξονα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης περί οικονομικής αυτοτέλειας των πανεπιστημίων, με στόχο την μείωση των κρατικών δαπανών εν μέσω οικονομικής κρίσης. Είναι σαφές ωστόσο ότι κάτι τέτοιο αποτελούσε πάντα στρατηγικό στόχο των κυβερνήσεων του δικομματισμού, οι οποίες σε βάθος εικοσαετίας συρρίκνωσαν την κρατική χρηματοδότηση για την παιδεία έως το σημερινό, εξευτελιστικό, 2.6%. Η πολιτική αυτή αποτελεί τμήμα μίας ευρύτερης νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την απαξίωση της δημόσιας παιδείας και του κοινωνικού κράτους συνολικά.

Είναι προφανές ότι η εισαγωγή διδάκτρων θα είναι θέμα χρόνου με την ψήφιση του εκπαιδευτικού νομοσχεδίου. Κάτι τέτοιο συνιστά μια δυσβάσταχτη πραγματικότητα για μια μεγάλη πλειοψηφία φοιτητών και σπουδαστών. Ήδη φοιτητές και φοιτήτριες πληρώνουν δυσβάσταχτα ποσά για τα καθημερινά τους έξοδα, από την διαμονή τους μέχρι τα εισιτήρια των λεωφορείων, λόγο της ουσιαστικής αδιαφορίας των κυβερνήσεων για την διευκόλυνση των σπουδών μας. Ήδη πολλοί και πολλές από εμάς αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους ενώ αρκετοί παρατάνε το πανεπιστήμιο για βιοποριστικούς λόγους. Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την εισαγωγή διδάκτρων εδραιώνει την κατάσταση αυτή και αναδεικνύει την συνολική, πάγια, αντίληψή τους για την παιδεία. Η παιδεία δεν είναι για όλους, είναι για όσους διατίθενται να πληρώσουν.

Η επιβολή διδάκτρων σε συνδυασμό με την περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών πετάει από το πανεπιστήμιο όλους αυτούς τους φοιτητές που αναγκάζονται να δουλέψουν για να ανταπεξέλθουν στις, αυξημένες πλέον, οικονομικές υποχρεώσεις τους. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται οι βάσεις για τον προωθούμενο διαχωρισμό των κέντρων κατάρτισης και αριστείας. Το νέο πανεπιστήμιο θα παράγει εργαζόμενους διαφορετικών ταχυτήτων, προσαρμοσμένο στις ανάγκες τις αγοράς εργασίας, ενώ παράλληλα πλήρως εντατικοποιημένους και με μειωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και περιθώρια διεκδικήσεων.

Να Απαντήσουμε

Είναι σαφές ότι απέναντι σε αυτόν το νόμο έκτρωμα που ετοιμάζουν δεν μπορούμε να μείνουμε άπραγοι. Ήδη το προηγούμενο διάστημα βρεθήκαμε δυναμικά στους δρόμους απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης, υπερασπιζόμενοι το δημόσιο πανεπιστήμιο. Η προωθούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση καταπατά χρόνια κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος, αμφισβητεί τα δικαιώματά μας, σαμποτάρει τις ζωές και το μέλλον μας. Απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να είναι παρά ο μαζικός, ανυποχώρητος αγώνας. Παλεύουμε για δημόσια δωρεάν παιδεία. Παλεύουμε για το καθολικό δικαίωμα στην εκπαίδευση. Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο στην υπηρεσία της κοινωνίας. Ο αγώνας μας συνεχίζεται μέχρι την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Όλοι/ες στις Γενικές Συνελεύσεις!

Όλοι/ες στους Δρόμους!

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ -

                Αριστερή Ενότητα

Προκλητικό ψαλίδισμα στα δωρεάν συγγράμματα από το Υπ. Παιδείας

Σε εφαρμογή φαίνεται να τίθεται σταδιακά στα πανεπιστήμια της χώρας εγκύκλιος του Υπ.Παιδείας (Φ.12/ 11324 /Β3, άρ.5) σύμφωνα με την οποία, καταργείται μερικώς -και επί της ουσίας, δυστυχώς- το δωρεάν σύγγραμμα, το οποίο μέχρι τώρα είχαν δικαίωμα να λαμβάνουν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των δημόσιων Πανεπιστημίων.

Η συγκεκριμένη εγκύκλιος προβλέπει σχηματικά τον κανόνα 1 μάθημα = 1 σύγγραμμα = 1 διδακτικό εγχειρίδιο. Για κακή τύχη, όμως, των «αλχημιστών» του Υπ.Παιδείας η ακαδημαϊκή πραγματικότητα τους διαψεύδει κατάφωρα. Στις περισσότερες σχολές, το 1 σύγγραμμα έως τώρα σήμαινε τη λήψη, 2, 3 ή και 4 βιβλίων, που είτε κάλυπταν από κοινού την ύλη του εκάστοτε μαθήματος, είτε είχαν εναλλακτικό ή παραπληρωματικό -πλην απαραίτητο- προς το κύριο εγχειρίδιο ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι πλέον οι φοιτητές/-τριες θα είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν από την τσέπη τους τα αναγκαία, πέραν του ενός, βιβλία. Και δυστυχώς τα επιστημονικά συγγράμματα, και δη τα ακαδημαϊκά,  για λόγους που δεν είναι της παρούσης να παρατεθούν, είναι πανάκριβα.

Η απόφαση αυτή, πέρα από καταφανές πλήγμα στην ακαδημαϊκότητα και το δημόσιο-δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου, συνιστά καίριο πλήγμα στην καθημερινότητα του φοιτητή και στην οικονομική υπόσταση του ίδιου και της οικογένειάς του, δεδομένου ότι φορτώνει –και μάλιστα τώρα, σε καιρό οικονομικής κρίσης και ανέχειας-, ένα επιπλέον βαρίδι στην πλάτη των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων.

Η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ έχει δώσει ήδη το σήμα ότι θέλει να τελειώνει με το μαζικό, δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο. Αν με αυτή την κίνηση συνυπολογιστεί η κατάργηση των κρατικών υποτροφιών για τα μεταπτυχιακά του εσωτερικού, οι δραστικές περικοπές στα κονδύλια σίτισης-στέγασης στα πανεπιστήμια, το ορατό ενδεχόμενο «λουκέτου» που αντιμετωπίζουν αρκετά τμήματα ΤΕΙ και τόσα άλλα, αποδεικνύεται ότι το έργο της εκπαιδευτικής απο-διάρθρωσης έχει ξεκινήσει πολύ πριν την επικείμενη κατάθεση του νόμου-πλαίσιο για την γ’ βάθμια εκπαίδευση.

Τέλος, οι επανειλημμένες δημόσιες δεσμεύσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο και της Άννας Διαμαντοπούλου ότι «η παιδεία και η έρευνα αποτελούν για μας πρώτη (sic) προτεραιότητα», ερμηνεύονται στο φως τέτοιων αποφάσεων, στην καλύτερη περίπτωση ως τραγική ειρωνεία.

πηγή: Red NoteBook