Οι ανάγκες μας και πάλι στο προσκήνιο!

Βρισκόμαστε σε ένα οριακό σημείο! Σαν αποτέλεσμα μιας σκληρής πολιτικής λιτότητας, που εδώ και ενάμιση χρόνο σαρώνει την κοινωνία διαφυλάσσοντας τα κέρδη επιχειρήσεων και τραπεζών, σήμερα εργαζόμενοι και νεολαία έχουν οδηγηθεί στην ανέχεια και την εξαθλίωση πέρα από κάθε φόβο (ή και προσδοκία) του παρελθόντος. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη συνεργασία των εγχώριων και διεθνών συμμάχων της εδώ και δύο χρόνια επιτίθεται σε εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, διαλύει τις κοινωνικές παροχές (παιδεία, υγεία, ασφάλιση) και διαμορφώνει ένα νέο καθεστώς υποταγής και σκληρής εκμετάλλευσης των υποτελών. Είναι μια πολιτική που αγνοεί τις κοινωνικές ανάγκες, δεν βάζει κανένα όριο στην εξαθλίωση των εργαζομένων και δεν διστάζει να θυσιάσει μια γενιά ολόκληρη στο βωμό του κέρδους.

Σαν απάντηση όλο το προηγούμενο διάστημα γίναμε μάρτυρες της γενικευμένης λαϊκής οργής και αγανάκτησης. Ξεκινώντας από το δυναμικό κοινωνικό ξέσπασμα του περασμένου Ιούνη μέχρι την πρόσφατη 48ωρη απεργία, με ένα εκατομμύριο κόσμο (!) στους δρόμους, είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η κοινωνία έχει περάσει στην αντεπίθεση. Η οργή του κόσμου παίρνει σιγά σιγά σάρκα και οστά μέσα στην κοινωνία, μέσα σε κάθε γειτονιά, κάθε σχολή ή σχολείο και κάθε εργασιακό χώρο. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία, σήμερα όσο ποτέ έχουν επιλέξει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής σε κάθε πτυχή της.

Μέσα στις σχολές, σε όλη τη χώρα, ζήσαμε έναν πολύ θερμό Σεπτέμβρη, με τους φοιτητές να προασπίζουν το δημόσιο πανεπιστήμιο απέναντι στο νόμο Διαμαντοπούλου, παλεύοντας δυναμικά για την ανατροπή του και παράλληλα αντιτιθέμενοι συνολικά στην κυβερνητική πολιτική. Εξάλλου, ο νόμος αυτός αποτελεί σαφέστατα την εξειδίκευση της μνημονικής πολιτικής και της νεοφιλελεύθερης συνταγής στα πανεπιστήμια, αντιλαμβανόμενος την παιδεία όχι σαν δημόσια αγαθό αλλά σαν πεδίο κερδοφορίας, όχι σαν δικαίωμα όλων αλλά σαν προνόμιο των λίγων. Ο αγώνας μας σήμερα εντάσσεται στο ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο, το οποίο και προτάσσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα έχοντας αφήσει πίσω τους μια ισχυρή παρακαταθήκη αλλά και το ηχηρό μήνυμα εκατοντάδων καταλήψεων και χιλιάδων αγωνιζόμενων φοιτητών.

Η κυβέρνηση μας αποδεικνύει κάθε μέρα ότι δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να εφαρμόσει στο ακέραιο την αντιλαϊκή πολιτική της. Οι επιλογές της σφραγίζονται στους δρόμους με αστυνομική καταστολή και τρομοκρατία, με τόνους χημικών και ξύλο σε διαδηλωτές. Παράλληλα, τα δύο χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ περιέλαβαν μία σειρά αντιδημοκρατικών ενεργειών προκειμένου να εξασφαλίσουν τον έλεγχο της κατάστασης απέναντι στην αντίδραση και την κοινωνική αγανάκτηση. Τώρα το ΠΑΣΟΚ, λίγο πριν το τέλος, επιστρατεύει κάθε λογής, επικοινωνιακό τρικ και πολιτικό ελιγμό προκειμένου να κερδίσει κάποιες ώρες.

Αυτή η κυβέρνηση έχει χρεοκοπήσει, όπως έχει χρεοκοπήσει και η ίδια η πολιτική που εφαρμόζεται ενάντια στην κοινωνία εδώ και δύο χρόνια. Ο μόνος δρόμος που μένει για την κοινωνία και για όλους εμάς είναι αυτός του συλλογικού αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης, της πολιτικής της και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής. Τώρα ήρθε η ώρα να προτάξουμε και πάλι τις ανάγκες μας και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας. Όλοι και όλες στους δρόμους μέχρι τη νίκη!