(Συγκεκριμένη ανάλυση με βάση τα συγκεκριμένα πολιτικά συμφέροντα)
Είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς ότι όλο το προηγούμενο διάστημα η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, η μεγαλύτερη, εκλογικά, πολιτική δύναμη του συλλόγου απείχε με ένα πολύ προκλητικό τρόπο από κάθε προσπάθεια διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης προκειμένου να συζητηθούν και να ληφθούν αποφάσεις για θέματα μέσα και έξω από τη σχολή. Το γεγονός αυτό σε καμία περίπτωση δεν μας εκπλήσσει καθώς είναι πάγια πρακτική της ΔΑΠ πανελλαδικά αλλά και στο τμήμα μας να σαμποτάρει τις συλλογικές διαδικασίες, είτε αυτό σημαίνει ότι μπλοκάρει τις συνελεύσεις μέσα στο Διοικητικό Συμβούλιο είτε ότι δεν παρευρίσκεται και δεν προπαγανδίζει την διεξαγωγή τους.
Παράλληλα, η αντίληψη που αναπαράγει η συγκεκριμένη παράταξη μέσα από τα κείμενα και τις τοποθετήσεις της, απαξιώνει την πολιτική μέσα και έξω από τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Χαρακτηριστική είναι η θέση ότι ο σύλλογος δεν πρέπει να συζητάει για θέματα κοινωνικά και πολιτικά εκτός του τμήματος, ακόμα και στην σημερινή συγκυρία που η κοινωνική αναδιάρθρωση αποτελεί τεράστιο διακύβευμα και έρχεται να διαπεράσει με πολύ έντονο τρόπο κάθε πτυχή των σπουδών μας και της μετέπειτα ζωής μας. Ωστόσο, ακόμα και για τα ζητήματα του τμήματος, η ΔΑΠ δεν αναγνωρίζει καμία ανάγκη οργάνωσης της δράσης και των διεκδικήσεων των φοιτητών αλλά, αντίθετα, αρκείται στο να ζητάει την ψήφο των φοιτητών προκειμένου να τους εκπροσωπεί και “να υπερασπίζεται τα συμφέροντά τους”. Για όλους τους υπόλοιπους είναι σαφές ότι χωρίς τα αιτήματα των φοιτητών να αποτελούν αντικείμενο διεκδικήσεων και αιχμές της δράσης μας, χωρίς ο φοιτητικός σύλλογος να αποτελεί ένα χώρο πολιτικής κουβέντας αλλά και οργάνωσης για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας, οποιαδήποτε αντιπαράθεσή με πραγματικά επίδικα θα χάνεται.
Επομένως, όταν οι συνάδελφοι της ΔΑΠ με αυτοαναφορικό κείμενο που μοιράστηκε ζητάνε τα ένσημα για την έναρξη της λειτουργίας του αναγνωστηρίου μάλλον υποτιμούν την νοημοσύνη του κόσμου. Ξεκινώντας από το ότι για εμάς η λειτουργία αναγνωστηρίου είναι το στοιχειώδες για το τμήμα μας, εκτιμούμε ότι το αναγνωστήριο ήταν δρομολογημένο από την διοίκηση του τμήματος και παρ όλες τις καθυστερήσεις τελικά παραδόθηκε. Παράλληλα, είναι αμφίβολο το κατά πόσο η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ μπορεί να ασκήσει οποιαδήποτε πίεση όταν έχει πρωταγωνιστήσει στην διάλυση των διαδικασιών του συλλόγου και στην συγκρότηση κάθε μετώπου δράσης. Εξάλλου, το τελευταίο διάστημα και με την νέκρωση της πολιτικής κουβέντας και δράσης μέσα στον σύλλογο είδαμε μία σειρά από μεμονωμένα αιτήματα προς τους καθηγητές (μετατόπιση εξεταστικής, ρύθμιση διεξαγωγής προόδων...κλπ) να αγνοούνται επιδεικτικά ακριβώς λόγο της έλλειψης της συγκροτημένης πίεσης από την πλευρά των φοιτητών.
Η λογική της ανάθεσης που αποτελεί χαρακτηριστικό κυρίως των παρατάξεων του δικομματισμού μέσα στις σχολές, αποτελεί πολύ ουσιαστικό πρόβλημα σε πολλές κατευθύνσεις. Είναι σαφές ότι αυτή η λογική δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική για την προάσπιση των δικαιωμάτων και την νίκη των διεκδικήσεων μας. Παράλληλα, δημιουργεί μια απόσταση ανάμεσα στην βάση των φοιτητών και μια πρωτοπόρα εξουσία, μια εξουσία που στις απαξιωμένες δομές των συλλόγων δεν λογοδοτεί σε κανέναν και έχει χώρο να αναπαράγει των εαυτό της και να δρα για τα δικά της συμφέροντα. Αυτή η εξουσία φροντίζει να αναζητά προσωπικές λύσεις για τους ίδιους και τους ψηφοφόρους της, αδιαφορώντας για την συνολική υποβάθμιση της ζωής των φοιτητών (...βλέπε συγγράμματα <> σημειώσεις ΔΑΠ). Σε αυτήν ακριβώς την λογική λειτούργησε και ο δικομματισμός για πολλά χρόνια στην ελληνική κοινωνία χτίζοντας ένα πελατειακό κράτος εις βάρος των καθολικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Η δικιά μας αντίληψη προασπίζεται την ενεργό συμμετοχή του κάθε φοιτητή – εργαζόμενου στην διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας, σε κάθε κοινωνικό μέτωπο στο οποίο ανήκει, είτε αυτό είναι η σχολή, είτε ο εργασιακός χώρος είτε η γειτονιά. Στην σχολή αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την καλύτερη λειτουργία της Γενικής Συνέλευσης, την ισχυροποίησή της μέσα στο τμήμα αλλά και την ουσιαστική εμπλοκή του κάθε φοιτητή στην διαδικασία. Η αδιαφορία των φοιτητών αφήνει χώρο σε μια εξουσία και ένα σύστημα ολόκληρο να αναπαράγεται θέτοντας δικές του προτεραιότητες, διασώζοντας προσωπικά η μειοψηφικά συμφέροντα στις πλάτες των δικαιωμάτων μας και των ζωών μας.
Στην συγκεκριμένη συγκυρία, όπου εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα χρόνων αμφισβητούνται στο όνομα της κρίσης, σε μια κοινωνική αναδιάρθρωση που ήδη χτυπάει το δημόσιο πανεπιστήμιο, το πρόταγμα της δημόσια δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης πρέπει να αποτελεί των κεντρικό πυλώνα των διεκδικήσεών μας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Ήδη η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια έχουν καταφέρει σημαντικά πλήγματα στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Ωστόσο, η συνολική αντίληψη του δικομματισμού για την ανώτατη εκπαίδευση, και μάλιστα με πρωτοφανή οξύτητα, αποτυπώνεται στους κεντρικούς άξονες της προωθούμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που τώρα προωθείτε και αναμένεται στο άμεσο μέλλον να πάρει τη μορφή νομοσχεδίου.
Η τοποθέτηση της ΔΑΠ για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση περιλαμβάνει ένα μείγμα κριτικής στην καταστροφολογία των αριστερών, απαξίωσης της κεντρικής πολιτικής ζωής εκτός συλλόγου, αναζήτησης ατομικών λύσεων και την απαιτούμενη παραπλάνηση μέσω πάρτι, εκδρομών κλπ κλπ... Αυτό που συχνά αποσιωπάτε είναι η πολύ σαφής τοποθέτηση της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ κεντρικά για την ανώτατη εκπαίδευση. Η πλατφόρμα 2020 που δημοσίευσε αποτελεί ένα κείμενα σκληρής νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την εκπαίδευση, που μιλάει ξεκάθαρα για ιδιωτική χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, αναγνώριση των ΚΕΣ, διοίκηση από manager κλπ. Είναι ένα κείμενο που διέπεται από την ίδια αντίληψη του κειμένου διαβούλευσης της Διαμαντοπούλου και δείχνει με πολύ ξεκάθαρο τρόπο πως οραματίζεται ο δικομματισμός τα πανεπιστήμια του αύριο. Είναι σαφές σε αυτήν τη συγκυρία ότι η ΔΑΠ μαζί με την κυβερνητική παράταξη (ο ΠΑΣΠίτης της σχολής σου ...μάλλον είναι ΠΑΣΟΚ) αποτελεί συνομιλητή και συνεργάτη της κυβέρνησης για την προωθούμενη μεταρρύθμιση.
Τίποτα δεν είναι τόσο αθώο. Όταν κάποιοι διακυρήτουν την απαξίωση της πολιτικής, όταν βαριούνται τις Γενικές Συνελεύσεις, όταν ειρωνεύονται την κινδυνολογία το κάνουν ξεκάθαρα υπερασπιζόμενοι πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα και αντιλήψεις. Συμφέροντα ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφία, ενάντια στον μέσω φοιτητή, ενάντια στην αξιοπρέπεια στην εκπαίδευση και την εργασία. Μόνη απάντηση είναι το σπάσιμο της λογικής της ανάθεσης, η πολιτικοποίηση κάθε μέλους του συλλόγου και η ουσιαστική εμπλοκή σε κάθε πτυχή της πολιτικής ζωής του συλλόγου, από το κεντρικό πολιτικό γεγονός των Φοιτητικών Εκλογών μέχρι τα αμφιθέατρα των Γενικών Συνελεύσεων.
ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ –
Αριστερή Ενότητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου