Ήδη από τα μέσα Δεκεμβρίου, το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, εξήγγειλε στα ΜΜΕ ένα σχέδιο «εξυγίανσης» και «διάσωσης» των αστικών συγκοινωνιών. Μάλιστα, το σχέδιο νόμου αυτό κατατέθηκε την Τετάρτη 12/01 στο υπουργικό Συμβούλιο για να ψηφιστεί και στη Βουλή.
Ο υπουργός υποδομών Δ. Ρέππας διατυμπανίζει στα κανάλια ότι όλα γίνονται για να κλείσει η μαύρη τρύπα του ελλείμματος. Βάσει νόμου, το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών των αστικών των συγκοινωνιών χρηματοδοτείται από το κράτος. Η κρατική επιδότηση φαίνεται όμως ότι δεν απορροφάται από τις Δημόσιες συγκοινωνίες. Αυτό συμβαίνει επειδή το κράτος χρωστά ένα σκασμό λεφτά στις αστικές συγκοινωνίες, αποδίδει μονάχα το 13% των χρημάτων που θα έπρεπε να δώσει. Αντίθετα στις ιδιωτικές συγκοινωνίες (ΟΑΣΘ, αεροπλάνα, καράβια) αποδίδει το 100% της επιχορήγησης. Αναγκάζει έτσι τους οργανισμούς να δανείζονται από τις τράπεζες με υπέρογκα επιτόκια. Το ίδιο το κράτος χρωστάει από τα διάφορα υπουργεία, πάνω από 500 εκατομ. ευρώ στις αστικές συγκοινωνίες για διάφορα μειωμένα τιμολόγια (μαθητές, φοιτητές κτλ.) και ποτέ δεν έχει δώσει πίσω αυτά τα χρήματα. Αντίθετα πριν λίγες βδομάδες, η κυβέρνηση έβαλε το ΔΣ του ΟΑΣΑ να διαγράψει τα χρέη του κράτους προς τις δημόσιες συγκοινωνίες.
Από την άλλη, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι μισθοί των εργαζομένων καλύπτουν το 70% των λειτουργικών εξόδων των συγκοινωνιών, άρα αποτελούν βασική αιτία για τη διόγκωση του ελλείμματος. Με αυτό το πρόσχημα, επιβάλλει οριζόντιες μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων κατά 30-40%. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι μέσοι μισθοί των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, τους οποίους τα στατιστικά της κυβέρνησης παρουσιάζει ως πολύ υψηλούς και ότι «προκαλούν» σε καιρό κρίσης, εμφανίζονται έτσι επειδή αποκρύπτουν τη μεγάλη ψαλίδα που υπάρχει στη μισθοδοσία.
Με αυτή την πολιτική, προετοιμάζεται στην πραγματικότητα η ιδιωτικοποίηση των Δημόσιων συγκοινωνιών, παρότι το κράτος μπορεί να τις «συντηρήσει». Μάλιστα, σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο για την ελληνική κοινωνία (που πλήττεται γενικά από την κυβερνητική πολιτική) οι υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα όπως οι συγκοινωνίες, θα έπρεπε να είναι φθηνές και προσβάσιμες σε όλους. Αντίθετα, η αύξηση των εισιτηρίων και των καρτών, επιβαρύνουν τους εργαζομένους αλλά και κοινωνικές ομάδες που έχουν ανάγκη από φθηνές μεταφορές, όπως άνεργοι, φοιτητές, μαθητές και ηλικιωμένοι. Οι προωθούμενες αλλαγές στις αστικές συγκοινωνίες, εντάσσονται στη γενικότερη επίθεση της Κυβέρνησης στα ασφαλιστικά, εργασιακά και κοινωνικά Δικαιώματα, σε μία συνεχή προσπάθεια ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου όπως επιτάσσει το μνημόνιο και η τρόικα.
Βρισκόμαστε στο πλάι των εργαζομένων που αντιστέκονται στη διάλυση των δημόσιων συγκοινωνιών, διεκδικώντας ένα σύστημα βιώσιμης μετακίνησης για όλους.
Καμία αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων!
Καμία μείωση των μισθών των εργαζομένων!
Διατήρηση και επέκταση των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών!
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου