Η προσπάθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ εκφρασμένη πλέον και επίσημα, να αποδομήσει κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών, είναι πλέον προφανής. Καθημερινά αποδεικνύεται το πολιτικό σχέδιο που τεχνιέντως σχεδιάστηκε από Κυβέρνηση - Τρόικα με στόχο τη μετατροπή της Ελλάδας σε παράδεισο για επιχειρηματίες, με απεριόριστες απολύσεις, κατάργηση κατώτατου μισθού, διάλυση του κοινωνικού κράτους, ελαστικές σχέσεις εργασίας, εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Ουσιαστικά μετατοπίζει το βάρος της κρίσης στους μοναδικούς που δεν έχουν ευθύνη γι’ αυτήν, τους εργαζόμενους.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, φυσικά, δεν θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω και η τριτοβάθμια εκπαίδευση, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή εργαζομένων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του ΔΝΤ, γεγονός που άλλωστε αποτελεί παραδοχή και της ίδιας της υπουργού παιδείας, κ. Α. Διαμαντοπούλου. Ειδικότερα, φαίνεται ότι επαληθεύονται οι πρότερες κυβερνητικές εξαγγελίες στο ακέραιο, εκθέτοντας τις καθεστωτικές ΠΑΣΠ-ΔΑΠ που τόσο καιρό τις χαρακτήριζαν ως φημολογίες και επέλεγαν να αερολογούν στις Γενικές Συνελεύσεις εκπροσωπώντας επάξια τους κομματικούς τους φορείς μέσα στις σχολές.
Οι επιτακτικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι:
Η οικονομική “αυτοτέλεια” των ιδρυμάτων: Ουσιαστικά πρόκειται για την κωδικοποίηση της φιλοσοφίας που διαπνέει ολόκληρο το νομοσχέδιο και θέλει το πανεπιστήμιο υποταγμένο στους νόμους της αγοράς διορίζοντας επιχειρηματίες υπεύθυνους για τη διοίκηση και τη διαχείριση των χρηματικών πόρων, αποκόπτοντας το κράτος από την εγγενή υποχρέωσή του να επιδοτεί την παιδεία. Στα πλαίσια της άκριτης περικοπής πόρων οδηγούμαστε στις καρατομημένες φοιτητικές παροχές. Ο φοιτητής καλείται να καλύψει ο ίδιος τα έξοδα για μεταφορές ,σίτιση, στέγαση ακόμα και μέσω του περίφημου φοιτητικού δανείου (όπως προτείνεται ξεκάθαρα). Μετακυλίεται δηλαδή τεχνιέντως το κόστος από την κοινωνία στο άτομο.
Εμπορευματοποίηση της διοίκησης: Επέκταση και συνέχεια του προηγούμενου άξονα. Αποκόπτεται η ακαδημαϊκή διοίκηση από τη διαχείριση των οικονομικών που ξεδιάντροπα ανατίθεται σε managers (Συμβούλιο Διοίκησης). Η ταξική και τεχνοκρατική τους φύση σε συνδυασμό με το καταφανές ίδιον όφελος θα οδηγεί στην οικονομίστικη διανομή των πόρων με μόνο γνώμονα την ευημερία του κεφαλαίου. Φυσικός σύμμαχος τους θα είναι οι εκπρόσωποι του δικομματισμού μιας και πουθενά δεν αναφέρεται ρητά η θεσμοθετημένη εκπροσώπηση του φοιτητικού συλλόγου όπως κερδήθηκε στους αγώνες του Πολυτεχνείου και καθιερώθηκε μεταπολιτευτικά. Συνειρμικά έρχονται εικόνες κουτσουρεμένης αντιπροσώπευσης στη λογική της επιτροπής προπτυχιακών ή και ακόμη ακόμη κατάργηση της συνδιοίκησης.
‘Καλλικράτης’ στα πανεπιστήμια: Αποτελεί εφαρμογή του βασικού μοτίβου που έχει ακολουθηθεί και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Με μια λογική καθαρά και μόνο εξοικονόμησης και περικοπής χρηματοδοτήσεων κλείνουν ιδρύματα της περιφέρειας που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ είχε πρωτύτερα ιδρύσει εξυπηρετώντας μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η παιδεία αστικοποιείται, αφήνοντας παράλληλα μετέωρους χιλιάδες σπουδαστές και μέλη του καθηγητικού-διοικητικού προσωπικού. Στα πλαίσια των στυγνών περικοπών η βαθμίδα του λέκτορα καταργείται και αναπληρώνεται από συμβασιούχους ελαστικοποιώντας τις σχέσεις εργασίας, επαναφέροντας τον αυταρχισμό της καθηγητικής έδρας και συμπιέζοντας προς τα κάτω το διδακτικό προσωπικό τόσο μισθολογικά όσο και ακαδημαϊκά. Μάλιστα εμποδίζεται η δυνατότητα ανέλιξης σε ανώτερες καθηγητικές βαθμίδες και ευνοείται η διαφθορά και ο ρουσφετολογισμός (όπως ήδη επιτυχημένα εκπορεύεται από τις καθεστωτικές παρατάξεις).
Εισαγωγή σε σχολή και όχι σε τμήμα-εντατικοποίηση των σπουδών: Καταργείται η έννοια του ισχυρού πτυχίου και των κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων . Η εισαγωγή θα γίνεται στη σχολή και έπειτα μέσω εξετάσεων θα πραγματοποιείται η διαλογή ανά τμήμα. Ο φοιτητής θα επιλέγει μπουκέτο μαθημάτων όχι απαραίτητα συναφούς γνωστικού αντικειμένου συγκροτώντας έναν ατομικό φάκελο δεξιοτήτων και ένα απλό άθροισμα πιστωτικών μονάδων. Εκτός από την προφανή διάλυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, εγείρονται ερωτήματα για το τι είδους επιστήμονες-ανθρώπους θέλουμε: διεκπεραιωτές ενός συνεχούς εξεταστικού συστήματος ή χειραφετημένους-κριτικούς ερευνητές ; Η εντατικοποίηση αυτή επεκτείνεται και σε πιο ειδικά ζητήματα: συρρίκνωση των εξεταστικών ή ακόμη και κατάργησή τους, υποχρεωτική ολοκλήρωση της φοίτησης σε ν χρόνια. Όροι δηλαδή που μας θυμίζουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και την παραγωγή υπεραξίας από αυτήν.
ΜΟΝΟ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ…
Για εμάς η δύναμη των φοιτητών αντλείται από τις συλλογικές τους διαδικασίες. Με την εμπειρία του κινήματος απέναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16, ξέρουμε ότι μονάχα αν αποφασίσουμε όλο και περισσότεροι, όλο και πιο έντονα να εμπλακούμε στη συζήτηση που έχει ανοίξει στο εσωτερικό των συλλόγων, μπορούμε να πετύχουμε την ανατροπή του εκτρωματικού νόμου-πλαίσιο.
Η ενότητα όλων των δυνάμεων της Αριστεράς αλλά και του φοιτητικού συλλόγου στο σύνολό του, είναι αναγκαία συνθήκη για την επιτυχία του αγώνα μας, απέναντι στην εκπαιδευτική αποδιάρθρωση. Μια ενότητα όχι γενική και αόριστη, αλλά δομημένη πάνω στα συγκεκριμένα επίδικα και αιτήματα που μας ενώνουν και μπορούν να αποτελέσουν μέτωπο ανατροπής των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Σε συνθήκες κρίσιμες σαν κι αυτές πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι οποιαδήποτε αποδυνάμωση του κινήματος είναι εγκληματική. Όλες οι δυνάμεις που προώθησαν το κίνημα όλο το προηγούμενο διάστημα, μαζί με τους ανένταχτους φοιτητές και τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια οφείλουν να συγκροτήσουν ένα ενωτικό, μαζικό πανεκπαιδευτικό κίνημα που θα μπορέσει αφενός να τσακίσει το νέο νομοσχέδιο και αφετέρου να λειτουργήσει ως πυροδότης ευρύτερων κοινωνικών αντιδράσεων, μπροστά στην ισοπέδωση λαϊκών κεκτημένων ολόκληρων αιώνων!
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ…
Τις επόμενες μέρες συμπληρώνονται 2 χρόνια απ’ την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από το όπλο ενός Ειδικού Φρουρού. Μια δολοφονία που ήταν η αφορμή για την κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε, με χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους, να φωνάζουν “ως εδώ” για τα αδιέξοδα στα οποία τους είχαν οδηγήσει οι χρεοκοπημένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ο Δεκέμβρης υπήρξε μια ηχηρή απάντηση, απέναντι σε όσους προσπάθησαν να επιβάλλουν την κυριαρχία των αγορών, με ένα κράτος - προστάτη των τραπεζών και των μεγαλοεπιχειρήσεων.
Η νεολαιίστικη εξέγερση, φοβίζει ακόμα τους εκφραστές των πολιτικών επιταγών που απαιτούν η κρίση να μετακυλιστεί στις δυνάμεις της εργασίας και της νεολαίας. Σήμερα, όπου τα δημοκρατικά δικαιώματα, η παιδεία και η εργασία απειλούνται, οφείλουμε να θυμίσουμε πως οι μαζικοί αγώνες μπορούν και πρέπει να είναι νικηφόροι.
Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ
Ας διδαχτούμε από τα παραδείγματα των ευρωπαϊκών φοιτητικών κινημάτων, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιρλανδίας! Ας εμπνευστούμε από την αποφασιστικότητά τους και τις δυναμικές μορφές πάλης που υιοθέτησαν!
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
Κατάληψη της σχολής στις 1-3 και 6 Δεκέμβρη με παράλληλες δράσεις στο χώρο
Συμμετοχή του Φοιτητικού Συλλόγου στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 2/12
Συμμετοχή του Φοιτητικού συλλόγου στις κινητοποιήσεις της 6ης Δεκέμβρη
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου