Τις τελευταίες μέρες βρέθηκαν μπροστά μας στους διαδρόμους της Φιλοσοφικής κάτι καταγγελίες απ την ΕΑΑΚ, σχετικά με την μη υπογραφή της ΑΡΕΝ σε ψήφισμα που κατέθεσε στο ΔΣ η ΠΚΣ. Αρχικά γελάσαμε λίγο με τον τυχοδιωκτισμό που φέρει η εν λόγω καταγγελία, αφού αν υπήρχε ανάλογη κίνηση κάθε φορά που η ΠΚΣ στα ΔΣ κόβει προτάσεις και κινητοποιήσεις του ευρύτερου ενωτικού κινήματος, ο δημόσιος λόγος εντός της σχολής θα θύμιζε λίβελο. Σε δεύτερο χρόνο εκνευριστήκαμε με το γεγονός ότι μια αριστερή συλλογικότητα επιλέγει συνειδητά να μην παραθέτει τους λόγους για τους οποίους εγγράφως διαφωνήσαμε, ενδιαφερόμενη περισσότερο να δημιουργήσει «σημεία και τέρατα» παρά να προάγει μια ουσιώδη πολιτική αντιπαράθεση.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, δε διαφωνήσαμε με το ίδιο το αίτημα της κινητοποίησης (αύξηση της χρηματοδότησης-δημόσια και δωρεάν παιδεία), αλλά διαφωνήσαμε με ένα ηττοπαθές πολιτικό πλαίσιο που έλεγε πως το Υπουργείο Παιδείας είναι ενσωματωμένο αφού αποδέχεται τα πλαίσια της ΕΕ. Οι πρόσφατες εθνικές εκλογές συμπυκνώνουν έναν πολιτικό και κοινωνικό συσχετισμό με ξεκάθαρη μεροληψία υπέρ των υποτελών, συνεπώς και το πεδίο διεκδίκησης για το φοιτητικό κίνημα φαντάζει θετικότερο. Τελικά, αν θα ενσωματωθεί ή όχι η νέα κυβέρνηση, εξαρτάται άμεσα και απ τις δικές μας αντιστάσεις, οπότε οι κινητοποιήσεις με ριζοσπαστική κατεύθυνση αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για την θετική έκβαση του εγχειρήματος της αριστερής κυβέρνησης.
Σε αυτή τη λογική, θέλοντας να συμμετέχουμε και να στηρίξουμε την κινητοποίηση, προτείναμε στη συνεδρίαση του ΔΣ να συνθέσουμε στο πολιτικό πλαίσιο προς μία κοινή διατύπωση. Η πρακτική της περιχαράκωσης βέβαια δεν αφήνει χώρο για εκπτώσεις για την ΠΚΣ που παταγωδώς απουσιάζει από συλλογικές διεκδικήσεις όταν αυτές δε γίνονται υπό το δικό της πλαίσιο. Σίγουρα απ την εν λόγω συλλογικότητα δεν προσδοκούμε δημοκρατικές ευαισθησίες και ενωτική δράση. Αν και για μας η ενότητα δοκιμάζεται και συγκροτείται στη βάση του φοιτητικού σώματος, στις Γενικές Συνελεύσεις. Προκειμένου όμως οι συνελεύσεις να καταφέρουν να λειτουργήσουν προωθητικά και δημιουργικά, απαιτείται ο άμεσος εκδημοκρατισμός τους και η απεμπόληση λογικών πρωτοπορίας και παραταξιακής οικοδόμησης. Οι συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου μας καλούνται να γίνουν ένα ζωντανό αντιπαράδειγμα για την οργάνωση της καθημερινότητας μας, στην κατεύθυνση του ριζοσπαστικού μετασχηματισμού του Πανεπιστημίου.
Σε πείσμα όσων θέλουν να φαντάζονται τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς να κρατούν στάση αναμονής, δηλώνουμε ανυποχώρητα πως ο ορίζοντάς μας είναι η δημοκρατική οργάνωση των από κάτω, για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να ζήσουμε αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου