Πλαίσο Ανάδρασης, Γ.Σ. 27/3

Τις τελευταίες μέρες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία παραφιλολογία περί ανάπτυξης και σταδιακής εξόδου από τη κρίση, όμως τίποτα δε μπορεί να βρίσκεται πιο μακριά από τη πραγματικότητα. Η κρίση του καπιταλισμού καθώς και οι κινήσεις της κυβέρνησης οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη κοινωνική χρεωκοπία για να σωθούν τα κέρδη μιας παρασιτικής κοινωνικής μειοψηφίας. Αρχικά, να επισημάνουμε πως όλη αυτή η “σωτηρία” και η ανάπτυξη έχει συγκεκριμένα ταξικά χαρακτηριστικά: η εκτόξευση της ανεργίας, οι μειώσεις μισθών, οι αυξήσεις στη φορολογία και όλα τα υπόλοιπα διαρθρωτικά μέτρα βάζουν στο στόχαστρο τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δημιουργώντας έναν εργασιακό μεσαίωνα και στρατό ανέργων. Επίσης, παρά τις θριαμβολογικές διακυρήξεις για έξοδο από τη κρίση αξίζει να επισημάνουμε ότι μόνο το χρέος εκτοξεύεται σύμφωνα με τις προβλέψεις (που συνήθως πέφτουν έξω προς το χειρότερο) από το 129% ΑΕΠ το 2009 στο 180% περίπου το 2013, με την ελληνική οικονομία να συνεχίζει να βρίσκεται σε ύφεση, ενώ διάσημοι αστοί οικονομολόγοι όπως ο Στιγκλιτς καταλήγουν ξανά και ξανά σε δυσοίωνες προοπτικές αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «Οι χώρες αυτές[σ.σ. Οι ευρωπαϊκές χώρες του νότου] βρίσκονται σε ύφεση από την οποία δεν εμφανίζεται κανένα σημείο εξόδου» , ενώ οι λύσεις που προτείνονται αποτελούν απλώς «προσωρινά καταπραϋντικά». Το κλίμα της γενικής απαξίωσης και υποβάθμισης της ζωής έρχονται να πλαισιώσουν η ανελευθερία και η κλιμάκωση της στρατηγικής της έντασης. Κάθε πυρήνας ελεύθερης έκφρασης καταπνίγεται, από την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου ως την εισβολή σε Βίλες κι αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, οι ελάχιστοι δημοσιογράφοι που τελούν σωστά το έργο τους απολύονται, καταδιώκονται από τις αρχές ή απειλείται και η ίδια ζωή τους ενώ η λογοκρισία έχει φτάσει σε νέα επίπεδα. Η έξαρση της αστυνομικής βίας φτάνει σε απόγειο καθώς, χωρίς κανένα πλέον πρόσχημα η αστυνομία λειτουργεί ως επί τω πλείστον όχι υπέρ αλλά εις βάρος του λαού. Οι ενέργειες της συνιστούν ένα πρωτοφανές σε διάρκεια κι έντασης όργιο καταστολής, ενώ είναι εμφανές ότι στους κόλπους της έχει διεισδύσει η Χρυσή Αυγή. Με τη σειρά της, η Χρυσή Αυγή όχι μόνο τροφοδοτεί αλλά και τρέφεται από τέτοιου είδους φαινόμενα κι εκμεταλλευόμενη την ανοχή της Κυβέρνησης, την όχι και τόσο σιωπηλή υποστήριξη της Αστυνομίας και το φόβο του κόσμου, αντί να περιθωριοποιείται ολοένα κι ενισχύεται. Η δύναμη της είναι επικίνδυνη και απροκάλυπτη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δίκη του βουλευτή της Ηλία Κασσιδιάρη, όπου μέσω χυδαίου εκφοβισμού επέβαλαν την αθώωση του. Όλα τα παραπάνω έρχεται να κλειδώσει η η στάση των ΜΜΕ, τα οποία έχουν παραχωρήσει τη θέση της ορθής ενημέρωση στην προπαγάνδα. Σε ένα ντελίριο παραπληροφόρησης κι απόκρυψης στοιχείων, αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, στήνουν τις βάσεις και δίνουν τα εφόδια στη δημιουργία όσο το δυνατόν ανενεργών, δηλαδή ακίνδυνων, πολιτών.

ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ!

Στις 10/1 παρουσιάστηκε από τους υπουργούς Ανάπτυξης, Εργασίας και Παιδείας το περιβόητο σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης και επιχειρηματικότητας των νέων ως ένα καινοτόμο πλάνο καταπολέμησης της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα, η οποία στο εν λόγω μέγεθος κατατάσσεται 1η πανευρωπαϊκά με 55,4%. Τα τεράστια και πρωτοφανή αυτά ποσοστά οφείλονται σαφώς στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που καθ υπόδειξη της ΕΕ και του ΔΝΤ εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Οι ίδιοι λοιπόν που ευθύνονται για την ανεπανάληπτη διόγκωση της ανεργίας παρουσιάζουν ένα σχέδιο που περιλαμβάνει 20 δράσεις (εκ των οποίων οι 13 είναι παλαιές και ήδη τρέχουν με ελάχιστη αποτελεσματικότητα) που συνδυάζουν την κατάρτιση, την προσωρινή απασχόληση χωρίς ασφάλιση και την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, ανακοινώνοντας την ευκαιριακή απασχόληση που εξαντλείται στους 12 μήνες για περίπου 65.000 νέους έως 29 ή και 35 ετών. Ο συνολικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε 600.000.000 ευρώ και, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, οι ωφελούμενοι από αυτά αναμένεται να φτάσουν τους 350.000. Από το σύνολο βέβαια των 350.000 ωφελουμένων οι 227.100 προβλέπεται να λάβουν υπηρεσίες συμβουλευτικής από τα Γραφεία Διασύνδεσης και τα Κέντρα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας που λειτουργούν σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Το «όφελος», δηλαδή, που θα αποκομίσουν από το πρόγραμμα πιθανώς θα περιορίζεται σε ένα «σεμινάριο επιχειρηματικότητας».

Ενώ επιφανειακά το πρόγραμμα ίσως φαίνεται σε κάποιους ελκυστικό, η πραγματικότητα είναι ότι:

• Αδυνατεί να δώσει πραγματική και ουσιαστική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας αφού αφορά περιορισμένες θέσεις και μόνο για ορισμένο χρονικό διάστημα και όχι μια δομική αλλαγή στην αγορά εργασίας που με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές θυμίζει κάτεργο.
• Επί της ουσίας εξασφαλίζει φτηνό, ευέλικτο, ανακυκλώσιμο εργατικό δυναμικό στην εργοδοσία χωρίς ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα φορτώνοντας μάλιστα στους φορολογούμενους τις εργοδοτικές εισφορές
• Καταδικάζει τους νέους εργαζόμενους σε ένα αέναο κύκλο κατάρτισης – απασχολησιμότητας – ανεργίας – επανακατάρτισης κ.ο.κ. και σε μια ζωή χωρίς αξιοπρεπή εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ – ΣΧΕΔΙΟ “ΑΘΗΝΑ”

Αποτελεί γεγονός ότι τα Συμβούλια Διοίκησης έχουν εκλεγεί σε όλα σχεδόν τα ιδρύματα της χώρας και το Υπουργείο έχει μπει σε τροχιά εφαρμογής του εκπαιδευτικού σκέλους του νόμου Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου. Αν και οι αγώνες των φοιτητών-εργαζόμενων-καθηγητών κατάφεραν να εμποδίσουν αρχικά την εκλογή των Σ.Δ. με προσπάθειες, όπως η κατάληψη του server στο ΕΚΠΑ, η ηλεκτρονική ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε εν τέλει από μερίδα καθηγητών που ακολούθησαν τις επιταγές του Υπουργείου. Ακριβώς επειδή προβλέπεται μια μόνο θέση για τον εκπρόσωπο του φοιτητικού σώματος, με την εκλογή των Σ.Δ. οι φοιτητές πετιούνται εκτός της λήψης αποφάσεων των Ιδρυμάτων, ενώ παράλληλα τα Σ.Δ. παίρνουν αποκλειστικά τις αποφάσεις χωρίς μάλιστα να λογοδοτούν πουθενά.

Το γεγονός ότι το σχέδιο Αθηνά προκύπτει χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή της ίδια της Πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά από ιδιωτική εταιρεία, και με κυρίαρχη λογική την εξοικονόμηση χρημάτων και τις ενώσεις προϋπολογισμών, κάνει ξεκάθαρο ότι ο πραγματικός του στόχος ουδεμία σχέση έχει με την εξυγίανση των ιδρυμάτων. Εκτός από τις εσωτερικές αντιφάσεις, διαφαίνεται ο πολιτικός πυρήνας του σχεδίου που είναι η ίδια η αντίληψη των κυρίαρχων για το ρόλο της τριτοβάθμιας, η οποία αντιμετωπίζει τη γνώση ως δεξιότητες, τα πανεπιστήμια ως κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης που παράγουν και εκπαιδεύουν «δια βίου», εξειδικευμένους, φθηνούς, ευέλικτους και χωρίς δικαιώματα μελλοντικούς εργαζόμενους προς την αγορά, και που ερευνούν τους μελλοντικούς τρόπους άντλησης κέδρους, ενώ παράλληλα θεωρεί και τα ίδια ως πεδίο αγοράς. Σε αυτό το πλαίσιο, ενισχύονται πιο προσοδοφόροι για την αγορά κλάδοι (θετικές και τεχνολογικές επιστήμες) και υποτιμούνται αυτές που δεν μπορούν να παράξουν άμεσο κέδρος (κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες). Επίσης οι τεχνολογικές επιστήμες παραδίδονται άμεσα στα χέρια της αγοράς.

Η σκλήρυνση αυτή της λογικής του Πανεπιστημίου ως χώρου επαγγελματικής κατάρτισης, όπου τα άτομα αποκτούν ατομικές δεξιότητες, εμβαθύνει την τεχνοκρατική αντίληψη και απομακρύνεται από το δικό μας όραμα για τις σχολές μας. Οι εντατικοποιημένες μορφές μάθησης και εξέτασης που δημιουργούν νέες χρονικότητες, το σπάσιμο και η εξατομίκευση των πτυχίων, το ανταγωνιστικό πλαίσιο, το κυνήγι συλλογής πιστοποιητικών αλλά ακόμα και η μορφή των νέων χώρων των πανεπιστημίων, περιορίζουν τις δυνατότητες ανάπτυξης αίσθησης συλλογικότητας και  συλλογικής ταυτότητας των φοιτητών και αλλάζουν τον τρόπο που οι ίδιοι οι φοιτητές αντιλαμβάνονται το Πανεπιστήμιο ως κοινωνικού χώρο.

Η απάντηση που θα δώσουμε από την πλευρά μας πρέπει να είναι συνολική. Να μην κυριαρχήσει η λογική «κλείστε τον διπλανό».  Κανένα τμήμα δε θα γλιτώσει από την επίθεση της κυβέρνησης στη δημόσια παιδεία ακόμα και αν σε πρώτη φάση δε συμπεριλαμβάνεται στο σχέδιο Αθηνά. Δε θα σταματήσουν εδώ, γι’  αυτούς είναι μόνο η αρχή, ο βασικός τους στόχος είναι να υπάρχει ιδιωτική εκπαίδευση για λίγους και αυτό αφορά όλους τους φοιτητές και άμεσα. Σε κάθε φοιτητικό σύλλογο να γίνουν συνελεύσεις , να προχωρήσουμε σε συντονισμό και κοινές συνελεύσεις – εκδηλώσεις με καθηγητές και διοικητικό προσωπικό. Να προετοιμαστούμε για αγώνα διαρκείας για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Χρειαζόμαστε μέτωπα και ενότητες της πανεπιστημιακής κοινότητας με την τοπική κοινωνία σε κάθε πόλη για να γίνει η υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης υπόθεση όλων. 

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• Συμμετοχή του Συλλόγου Φοιτητών Πληροφορικής στη διοργάνωση της Συναυλίας των Φοιτητικών Συλλόγων Αθήνας ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά!
• Συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 28/3 με προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 12.00 και με κατάληψη της σχολής τη μέρα αυτή!
• Συμμετοχή στη Συγκέντρωση τη Κυριακή 31/3, στις 5μμ, στο Σύνταγμα ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική και με αφορμή την παρουσία της Τρόικα!