Για να δεις τ' αστέρια...
Πρέπει να σηκώσεις κεφάλι!

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Δημοκρατία εν καιρώ Κρίσης


Από τις πρώτες μέρες της εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής έγινε σαφές από την πλευρά των κυβερνώντων ότι οι αντιλαϊκές επιλογές τους θα πάνε χέρι-χέρι με τον ωμό αυταρχισμό. Αμέσως μετά το πρώτο μνημόνιο η χορήγηση αυξημένων αρμοδιοτήτων σε υπουργούς, προκειμένου να παρακάμπτουν τη βουλή, μας προϊδέασε για μια περίοδο όπου η δημοκρατία θα παραγκωνιζόταν προκειμένου να εφαρμοστεί στο ακέραιο η κυρίαρχη πολιτική.

Αυτό στους δρόμους αποκρυσταλλώθηκε από την σκληρή καταστολή που βιώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, σαν μοναδική απάντηση στις φωνές αντίστασης που υψώθηκαν. Η στάση των δυνάμεων καταστολής απέναντι σε διαδηλώσεις ή συγκεντρώσεις, τα κύματα “προληπτικών” προσαγωγών, η αναίτια και παραπάνω από αλόγιστη, χρήση χημικών καθώς και η ωμή αστυνομική βία απέναντι σε διαδηλωτές παλεύει να παγιώσει ένα καθεστώς γενικευμένης τρομοκρατίας, μειωμένων ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Κορύφωση αυτών των πρακτικών ήταν αδιαμφισβήτητα το διήμερο 28-29 του περασμένου Ιουνίου και η πραξικοπηματική ψήφιση του προϋπολογισμού με 500.000 διαδηλωτές έξω από το κτήριο της βουλής και απέναντι στο δυναμικό πολιτικό στίγμα του κινήματος των πλατειών. Τις δύο αυτές ημέρες η αστυνομική βαρβαρότητα ξεπέρασε κάθε όριο με τόνους χημικών και ξύλου και με πολυάριθμους τραυματισμούς και μεταφορές σε νοσοκομεία.

Παράλληλα, το Σύνταγμα συνολικά και με ορόσημο την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου ανέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο τη κατάσταση στην οποία ζούμε, όπου κεφάλαιο και κυβερνήσεις ασκούν πολιτική αγνοώντας κάθε φωνή αντίδρασης, αγνοώντας σε τελευταία ανάλυση την ίδια την κοινωνία. Ο αυταρχισμός σαν τελευταίο καταφύγιο των κυρίαρχων προκειμένου να διαφυλάξουν την εξουσία τους αναδεικνύει με έναν επιτακτικό τρόπο συνολικά το ζήτημα της δημοκρατίας. Είναι σαφές ότι μια κυβέρνηση που συνέχισε να κυβερνάει για ακόμα έξι μήνες, χωρίς καμία κοινωνική νομιμοποίηση και ξεκάθαρα ενάντια στη βούληση της κοινωνικής πλειοψηφίας, αποτελεί ένα κρίσιμο θέμα δημοκρατίας, ακόμα και όταν αυτό γίνεται σύμφωνα με τον νόμο ή και το Σύνταγμα.

Η ίδια η μετάβαση στην κυβέρνηση Παπαδήμου έρχεται να παγιώσει την περιστολή της δημοκρατίας προκειμένου να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση. Η επιλογή αυτή αγνοεί κάθε φωνή αμφισβήτησης της ασκούμενης πολιτικής, συνεχίζει πιστή στο νεοφιλελεύθερο δόγμα, και περιορίζει την κουβέντα στην αναζήτηση ενός καλύτερου διαχειριστή. Παράλληλα, κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι αυτή η κυβέρνηση, όπως άλλωστε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρόθυμη να ακούσει και ενσωματώσει ούτε στο ελάχιστο αιτήματα και απαιτήσεις των υποτελών. Χαρακτηριστικό είναι ότι φτάσαμε στο σημείο όπου ακόμα και οι εκλογές σαν πάτημα για να εκφραστεί η λαϊκή βούληση θεωρούνται επικίνδυνες και πρέπει να αποφεύγονται με κάθε τρόπο. Ο μόνος δρόμος που μας μένει απέναντι στον αυταρχισμό και στην καταλήστευση των ζωών μας είναι η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και η ανατροπή συνολικά αυτής της πολιτικής.

Το ζήτημα της δημοκρατίας, ειδικά και μετά το πέρασμα στην κυβέρνηση Παπαδήμου, μπαίνει στην συγκυρία πάρα πολύ εμφατικά. Απέναντι σε αυτό οφείλουμε να ξαναδούμε πως αντιλαμβανόμαστε εμείς οι ίδιοι τη δημοκρατία τόσο σε κεντρικό επίπεδο απέναντι στην “αστική δημοκρατία” όσο και σαν αναγκαίο στοιχείο στην οργάνωση των αγώνων μας και μέσα στις κινηματικές διεργασίες. Το κίνημα των πλατειών έθεσε αυτά τα ζητήματα πάρα πολύ εμφατικά και συνέβαλε παράλληλα και σε μια προσπάθεια να επανανοηματοδοτηθεί η δημοκρατία από την πλευρά του αγωνιζόμενου κόσμου.

Σαν Αριστερή Ενότητα θεωρούμε ότι είναι κρίσιμο αυτή η κουβέντα να ανοίξει και μέσα στους συλλόγους, ιδιαίτερα όταν το ίδιο το Φοιτητικό Κίνημα αναπαράγει δομές και διαδικασίες με σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας. Για αυτόν τον λόγο η ΑρΕν Φυσικομαθηματικής διοργανώνει εκδήλωση-συζήτηση με τίτλο “Δημοκρατία εν καιρό Κρίσης” την Τετάρτη 14/12.


3 σχόλια:

  1. ζήτω η αστική δημοκρατορία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιος τρολλάρει το μπλογκ εκτός απο μένα??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό που πρέπει αρμόζει να πω από ό,τι δυναμώθηκα να νοήσω είναι να σας πω ότι πάμε πάρα πολύ καλά και ούτε αυτό. Πολύ καλύτερα από πριν από παρελθόντες χρόνους. Στάσεις. Εννοώ οι άνθρωποι και τα λοιπά στοιχεία του παντός έτσι; Κάτι άλλο μπορεί να πω μετά. Πιθανώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή