ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Τον τελευταίο χρόνο με την ανάδειξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση και ακόμα πιο εντατικά με την έλευση του Δ.Ν.Τ. στην  Ελλάδα, βιώνουμε την πιο σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική μετά την μεταπολίτευση. Πρόκειται για ένα εκ προμελέτης έγκλημα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Όσο και να θέλει η κυβέρνηση να αποποιηθεί τις ευθύνες της, οι μέχρι τώρα πολιτικές της είναι αυτές που οδήγησαν σε αυτό το οικονομικό αδιέξοδο, την άβυσσο του ΔΝΤ.

Ο κατάλογος μέτρων των τελευταίων μηνών είναι μακρύς: ασφαλιστικό, περικοπή 13ου και 14ου μισθού, διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας, αυξήσεις στο ΦΠΑ, χιλιάδες απολύσεις, σύμφωνο πρώτης απασχόλησης, ιδιωτικοποίηση ΟΣΕ και ΔΕΗ, εκποίηση δημόσιων χώρων (Ελληνικό), κατάργηση επί της ουσίας της συλλογικής σύμβασης εργασίας, ανεργία, όξυνση της καταστολής, επιθέσεις στο άσυλο ... Ενώ με το ένα χέρι η κυβέρνηση ληστεύει τους εργαζόμενους και τους  χαμηλοσυνταξιούχους, με το άλλο χαρίζει απλόχερα δις ευρώ στους τραπεζίτες και τους μεγαλοβιομήχανους. Είναι ενδεικτικό ότι η κυβέρνηση χάρισε το καλοκαίρι 25 δισ. ευρώ τις τράπεζες. Το συνολικό κρατικό χρήμα προς τις τράπεζες τα τελευταία 2 χρόνια ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 78 δις ευρώ! Επίσης την ίδια στιγμή που τα λαϊκά στρώματα στενάζουν κάτω από τη βαριά φορολογία, η κυβέρνηση μειώνει προκλητικά τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων στο 20% ενώ ετοιμάζεται να μειώσει το φόρο και στα διανεμόμενα κέρδη, απαλλάσσει τους εργοδότες από την κανονική πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών και καταργεί τους κατώτατους μισθούς στο όνομα τάχα, της αποτροπής απολύσεων.

Τριτοβάθμια εκπαίδευση:  Θυσία στο βωμό της κερδοφορίας

Η επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο έχει ξεκινήσει πολύ πριν κάνει την εμφάνιση της η οικονομική κρίση. Είναι βέβαιο όμως ότι η κρίση θα την οξύνει και θα την επισπεύσει. Η ΝΔ προσπάθησε να καταλύσει το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου με την κατάργηση του άρθρου 16 και με την ψήφιση του νόμου πλαίσιο. Τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει με ζήλο αυτό που ξεκίνησε ο προκάτοχος της. Ο πρωθυπουργός και η υπουργός ανέλυσαν στους Δελφούς τους βασικούς άξονες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που ετοιμάζουν, ενώ το προηγούμενο Σαββατοκύριακο διεξήχθη στο Ρέθυμνο η 65η σύνοδος πρυτάνεων στην οποία η κα. Διαμαντοπούλου κατέθεσε το προσχέδιο του νέου νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτός ο νέος νόμος είναι σαφές ότι οδηγεί στην πιο σκανδαλώδη επίθεση που έχει γίνει μεταπολιτευτικά στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο και στοχεύει σε τέσσερις βασικές κατευθύνσεις :

1) Στην πλήρη κατάλυση (πλέον και τυπικά) του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, το οποίο θα λειτουργεί αποκλειστικά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με μόνο γνώμονα τις «ανάγκες της αγοράς» , όπως και κάθε άλλη επιχείρηση.

2) Στην αποδέσμευση του κράτους από την ευθύνη της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων, τα οποία θα πρέπει μόνα τους να αναζητούν «χορηγό» από την «αγορά». Είναι χαρακτηριστική η μείωση σε ποσοστό 43% στην χρηματοδότηση των ΑΕΙ ΤΕΙ.

3) Στην ραγδαία υποβάθμιση της παρεχόμενης από τα Ιδρύματα γνώσης μέσα από τον κατακερματισμό του ενιαίου πτυχίου και των επιστημονικών αντικειμένων όπως τα γνωρίζουμε σήμερα.

4)Στην παραγωγή μισομορφωμένων και «φθηνών» για τους εργοδότες εργαζομένων, χωρίς συνολική γνώση του αντικειμένου που επέλεξαν να σπουδάσουν, χωρίς συλλογικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, που θα καλούνται να διαπραγματεύονται ατομικά με τον εκάστοτε εργοδότη, και φυσικά πάντα με την «πλάτη στον τοίχο».

ΤΙ  ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ:

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ «ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ» ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ:  Αυτός είναι και ο βασικός πυλώνας των εξαγγελιών κινείται στην αντίληψη ότι πλέον η πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν μπορεί να αποτελεί κομμάτι του κρατικού προϋπολογισμού και καλούνται πλέον τα ιδρύματα να βρίσκουν τα ίδια τους πόρους τους είτε από επιχειρηματικούς ομίλους είτε από ιδιώτες. Κανείς όμως δεν δίνει λεφτά χωρίς αντάλλαγμα! Αυτά τα ανταλλάγματα μπορεί να είναι τα  κατακερματισμένα επαγγελματικά δικαιώματα, η εντατικοποίηση-αυταρχικοποίηση των σπουδών, η έρευνα υποταγμένη στις ανάγκες της αγοράς και όχι της κοινωνίας. Τα πανεπιστήμια που θα προσαρμόζονται καλύτερα στα κριτήρια της αγοράς θα επιβραβεύονται με περισσότερα λεφτά για να γίνουν ακόμα πιο πειθήνια, ενώ αυτά τα ιδρύματα που δεν προσελκύουν πολλούς πελάτες  θα τιμωρούνται με περικοπές μέχρις ότου πειθαρχήσουν! Η επίσημη αξιολόγηση δεν θα γίνεται από τους φοιτητές, αλλά από επιτροπές «σοφών», που μικρή σχέση θα έχουν με το αξιολογούμενο ίδρυμα. Ενώ σε αυτές, με προφανή στοχοθεσία, θα μετέχουν και οι επιχειρηματίες που αναφέραμε παραπάνω. Τέλος η φοιτητική μέριμνα ανατίθεται εξ ολοκλήρου στα ιδρύματα με ευθύνη δικιά τους για το επίπεδό της, κάτι που θα σημάνει την πλήρη υποβάθμισή της έως και κατάργηση πολλών κεκτημένων (πχ δωρεάν σίτιση κλπ)

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΟΥΠΟΝΙ: Στο πλαίσιο της οικονομικής αυτοτέλειας των πανεπιστημίων, όπως αυτή περιγράφηκε πιο πάνω, έρχεται να προστεθεί μια ακόμη διάταξη που δυσχεραίνει τους όρους με τους οποίους σπουδάζουμε και  σίγουρα μπορεί να έχει πολύ σημαντικές προεκτάσεις. Το φοιτητικό κουπόνι σημαίνει την καθιέρωση μιας προσωπικής σχέσης πανεπιστημίου-φοιτητή όσον αφορά στη χρηματοδότηση των σπουδών(πάσο, συγγράμματα, σίτιση, στέγαση κλπ). Μια τέτοια διάταξη φέρνει προ των πυλών τα δίδακτρα με την επίφαση των οικονομικών δυσκολιών που θα αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια. Με άλλα λόγια εφόσον θα υπάρχει χρηματοδότηση του κάθε φοιτητή χωριστά, θα μπορούν στο μέλλον να μας πουν ότι όπως το πανεπιστήμιο πληρώνει τον φοιτητή έτσι και ο φοιτητής θα πρέπει να  προσφέρει τον ‘οβολό’ του για να λειτουργήσει το πανεπιστήμιο.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΑΝΑ ΣΧΟΛΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑ ΤΜΗΜΑ: Καταργείται η  έννοια του τμήματος όπως την γνωρίζουμε . Οι φοιτητές θα εισέρχονται σε σχολή (πχ θα είναι φοιτητές της σχολής  Θετικών Επιστημών και όχι του τμήματος Βιολογίας) και θα διαλέγουν ανάμεσα σε διάφορα προγράμματα σπουδών. Αυτό σημαίνει την πλήρη εξατομίκευση των σπουδών, καθώς ο κάθε φοιτητής θα ακολουθεί διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών από τον διπλανό του, κυνηγώντας τις περισσότερες πιστωτικές μονάδες.  Συνεπώς  πέρα από την ακαδημαϊκή  υποβάθμιση των σπουδών από τα προγράμματα-σούπα που θα παρέχονται θα έχουμε και πλήρη κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Συνεπώς διαλύεται και κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης των εργασιακών δικαιωμάτων(ειδικά όταν παλεύεις για να αποκτήσεις –Βιολόγοι) και εισερχόμαστε σε μια εποχή που ο κάθε νέος θα σπουδάζει μόνος και θα διαπραγματεύεται μόνος του τους όρους εργασίας του χωρίς καμία συλλογική κατοχύρωση, έρμαιο στις ανάγκες και τις βουλές του κάθε εργοδότη.

ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ:  Με το μάτι στραμμένο στη δημιουργία κέντρων αριστείας, πανεπιστήμια δηλαδή τα οποία θα αποτελούν «πρότυπα» και θα μαζεύουν τους αριστούχους φοιτητές, εισάγονται μια σειρά από «φίλτρα» στην εκπαιδευτική διαδικασία. Τα  φίλτρα αυτά θα έχουν ως στόχο την περεταίρω εντατικοποίηση των σπουδών ώστε να «εκδιώκονται» από το πανεπιστήμιο οι φοιτητές που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτούς τους ρυθμούς σπουδών. Μιλάμε λοιπόν για κατάργηση εξεταστικών, καθολική επιβολή μαθημάτων αλυσίδας, διαγραφές φοιτητών κλπ. Αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητές οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να εργάζονται(και σε περίοδο κρίσης δεν είναι λίγοι αυτοί) δεν έχουν θέση στο πανεπιστήμιο που οραματίζεται η κυρία Διαμαντοπούλου.

ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ: Η Υπουργός προτείνει για τα κρίσιμα ζητήματα του πανεπιστημίου( τη χάραξη στρατηγικής, την κατανομή πόρων κ.α.) να μην αποφασίζουν πια τα αρμόδια δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα (Πρυτανικό Συμβούλιο, Συνέλευση τμήματος) αλλά κάποιο εξωτερικό Συμβούλιο Διοίκησης, που στερείται παντελώς δημοκρατικής νομιμοποίησης και θα περιλαμβάνει από τοπικούς άρχοντες έως εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου. Δηλαδή οι φοιτητές και τα μέλη ΔΕΠ αποκλείονται από την συνδιοίκηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η συνδιοίκηση είναι το δικαίωμα που κατέκτησαν οι φοιτητές μετά τη δικτατορία, να έχουν λόγο και συμμετοχή στις αποφάσεις των διοικητικών οργάνων του Πανεπιστημίου. Είναι αιθεροβάμων κάποιος να πιστεύει ότι η συνδιοίκηση λειτουργεί ιδανικά: οι καθεστωτικές παρατάξεις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, έχουν αναλωθεί πανελλαδικά τα τελευταία χρόνια σε όργιο διαπλοκής με καθηγητές και μικροκομματικές εξυπηρετήσεις. Ωστόσο δε μπορεί στο βωμό της αδιέξοδης λογικής «πονάει κεφάλι, κόβουμε κεφάλι» να θυσιάζεται η δυνατότητα των υγιών δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος να αυτενεργούν να προασπίζουν τα αγωνιστικά κεκτημένα και εν τέλει να έχουμε λόγο για τα θέματα που μας αφορούν πιο άμεσα από οποιονδήποτε άλλο!

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ: Συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολών αλλά και κλείσιμο πολλών από αυτών είναι κάποιο μέτρα που φέρνει ο πανεπιστημιακός Καλλικράτης σύμφωνα με το υπουργείο παιδείας. Ουσιαστικά πρόκειται για το ίδιο «έργο» που είδαμε και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Περισσότερες (οικονομικές) αρμοδιότητες στα πανεπιστήμια αλλά και δραματικά μικρότερη χρηματοδότηση, ενώ από την άλλη τα ιδρύματα της περιφέρειας να μειωθούν οικτρά σε σχέση με εκείνα των μεγάλων αστικών κέντρων με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμισή τους που μπορεί να φτάσει ως το κλείσιμο αφήνοντας «ξεκρέμαστους» καθηγητές, εργαζόμενο διοικητικό προσωπικό και φοιτητές.

ΣΥΜΦΩΝΟ ΠΡΩΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ:  Όλα αυτά βέβαια δεν είναι αρκετά. Η κυβέρνηση φρόντισε και για το εργασιακό μας μέλλον μετά το πανεπιστήμιο δημιουργώντας ειδικές διατάξεις για τους νέους εργαζόμενους.  Σύμφωνα με το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης  η εργασία μέχρι τα 25 είναι υποχρεωτικά ανασφάλιστη, με απολαβές κατώτερες της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) ανεξαρτήτως πτυχίου.

Συγκεκριμένα:
-Οι νέοι/ες από 21-25 ετών θα αμείβονται με το 85% (- 15%) του κατώτερου μισθού.
-Οι νέοι/ες έως 21 ετών θα παίρνουν το 80% (- 20%) του κατώτερου μισθού.
-Οι νέοι/ες από 15-18 ετών με ειδικές συμβάσεις μαθητείας μέχρι ενός έτους θα αμείβονται με 70% (- 30%) του κατώτερου μισθού και δε θα ασφαλίζονται για σύνταξη.

Το οποίο με απλά μαθηματικά σημαίνει, σταθερές απολαβές, περί τα 590 ευρώ. Το σύμφωνο αυτό συνδέει με ένα τρόπο το νέο μοντέλο εργαζομένου, με τον νέο εργασιακό χάρτη που επιβάλλει το Δ.Ν.Τ. και το μνημόνιο. Επί της ουσίας δεν θα έχει σημασία το πτυχίο του κάθε αποφοίτου αφού θα δουλεύει με συγκεκριμένες εργασιακές συνθήκες που επιβάλλονται από το σύμφωνο και οδηγεί σε εξοντωτικές συνθήκες εργασίας το ευρύτερο κομμάτι της εργαζόμενης νεολαίας (μέχρι τα 25 έτη). Με άλλα λόγια, διαλύει ουσιαστικά τόσο την εργασιακή προοπτική των νεολαίων που δεν βρίσκονται στο πανεπιστήμιο, όσο και την εργασιακή αποκατάσταση των αποφοίτων , «παρακάμπτοντας» επί της ουσίας το πτυχίο για τα πρώτα χρόνια δουλειάς.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Η κυβερνητική προπαγάνδα λέει ότι όλα αυτά τα μέτρα είναι μονόδρομος. Η επίθεση στο πανεπιστήμιο είναι μέρος της συνολικής επίθεσης που έχει εξαπολυθεί τους τελευταίους μήνες απέναντι σε δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Η Αριστερή Ενότητα κρούει έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου γι’ αυτή την σαρωτική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και καλεί τους φοιτητές, ο δικός μας μονόδρομος είναι ο αγώνας διαρκείας και η αντίσταση στη λαίλαπα των αντιδραστικών μέτρων. Χρειάζεται να οικοδομήσουμε ένα μαζικό πανεκπαιδευτικό κίνημα μαζί με τους μαθητές, τους καθηγητές και μαχητικά να  παλέψουμε στο πλευρό των εργαζομένων. Θα επιδιώξουμε την πιο πλατιά αριστερή συμμαχία Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και η παραμικρή αποδυνάμωση του κινήματος συνιστά έγκλημα.

Το Σαββατοκύριακο αυτό στην ανισύνοδο του Ρεθύμνου το φοιτητικό κίνημα έδωσε το παρών με μία μεγαλειώδη κινητοποίηση. Φοιτητές απ όλη την Ελλάδα συναντήθηκαν στο Ρέθυμνο και ένωσαν τις φωνές τους, ενώ πολλοί Φοιτητικοί Σύλλογοι σε ολόκληρη τη χώρα πήραν αποφάσεις και στήριξαν την κινητοποίηση. Η φοιτητές έδωσαν την πρώτη απάντηση στην πολιτική της διάλυσης του δημόσιου πανεπιστημίου. Ο αγώνας ωστόσο συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μέχρις ότου να δικαιωθούμε. Το μεγάλο φοιτητικό κίνημα του άρθρου 16 απέδειξε ότι ξέρουμε να αγωνιζόμαστε, ξέρουμε να νικάμε!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

·         Να παρθούν πίσω τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αποσυρθεί το φορολογικό νομοσχέδιο.

· Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Όχι στην ανάληψη της φύλαξης του πανεπιστημίου από εταιρίες security.

·          Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας

·          Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του  ΑΕΠ

·          Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.

·          Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων

·          Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.

·          Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο

·          Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά

·          Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ

·          Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων

·          Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης

·          Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση

·          Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές

·          Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ

·         Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα   ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία

·          Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους

·          Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου

·          Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ 

·          Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός και εκδημοκρατισμός της Αστυνομίας

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

Την σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης Τμήματος και κατάθεση ψηφίσματος που θα αντιτίθεται στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και θα παίρνει απόφαση αποχής από τον διάλογο για την ανώτατη εκπαίδευση που καλεί η υπουργός παιδείας.

 Α Ν . Α . Δ Ρ Α Σ Η – Α ρ ι σ τ ε ρ ή Ε ν ό τ η τ α Π λ η ρ ο φ ο ρ ι κ ή ς