Κείμενο Συμβολής της Ανάδρασης, ΓΣ 11/3

Η πρώτη γενική συνέλευση του εξαμήνου διεξάγεται αντικειμενικά εντός μιας νέας κεντρικοπολιτικής συγκυρίας για την ελληνική κοινωνία. Στις 25 Γενάρη ο λαός με την ψήφο του αποφάσισε ότι δεν αντέχει περαιτέρω εφαρμογή πολιτικών λιτότητας πράγμα που οδήγησε στην ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα. Ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας με εταίρο τους ΑΝΕΛ, το οποίο αποτελεί κομμα της δεξιάς με έμφαση στον εθνικό λόγο, έγινε στη βάση προγραμματικών συμφωνίων με κύριο πυρήνα τον τερματισμό των πολιτικών λιτότητας και αυταρχισμού των τελευταίων χρόνων. Στη νέα κατάσταση, μας αντιστοιχεί κάτι περισσότερο από το να είμαστε παρατηρητές στις συνεχείς εξελίξεις. Τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία έζησε την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό, πλέον δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε βήματα πίσω. Τώρα να συζητήσουμε και να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας – τώρα να συγκρουστούμε με τις μνημονιακές λογικές όπου αυτές έχουν βρει καταφύγιο – τώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

Από το πανεπιστήμιο του νεοφιλελευθερισμού στο πανεπιστήμιο των αναγκών μας

Είναι δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια, ο χώρος των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, βρέθηκε στο στόχαστρο των μνημονιακών πολιτικών με αποτέλεσμα διαλυμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα, σχολές να υπολειτουργούν, απολυμένους διοικητικούς κτλ. Σε αυτό το πανεπιστήμιο με τον αποκλεισμό των φοιτητών από τα βασικά αγαθά και δικαιώματα, με τις διαγραφές φοιτητών, με την ιδιωτική πρωτοβουλία (σεκιούριτι, σίτιση, καθαριότητα, συγγράμματα) να έχει τον πρώτο λόγο και με τις πρυτανικές αρχές που με τις αρμοδιότητες τους δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στο μονοπάτι της εξυπηρέτησης των αναγκών μας, καλούμαστε να δώσουμε τη δική μας μάχη για ριζικές αλλαγές.

Παρά την επαναθεμελίωση του θεσμού του ασύλου και προγραμματικές εξαγγελίες της κυβέρνησης για παύση των διαγραφών και επαναπρόσληψη διοικητικών, το φοιτητικό κίνημα και ο σύλλογος μας δεν πρέπει να εφησυχαστεί. Οι διεκδικήσεις για φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, δωρεάν μεταφορές), η αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία, τα ενιαία και με εξασφαλισμένα επαγγελματικά δικαιώματα πτυχία παραμένουν επίκαιρες στο τώρα περισσότερο από ποτέ. Ακόμα και για τις αυτές εξαγγελίες του υπουργείου, δεν πρέπει να αναμένουμε την εφαρμογή τους με λογικές ανάθεσης αλλά μην αφήσουμε περιθώρια οπισθοχώρησης από αυτές.

Ειδικότερα στο Τμήμα μας, τα παγιωμένα αιτήματά μας για πιο ανθρώπινους ρυθμούς φοίτησης, αύξηση του ορίου δήλωσης μαθημάτων ανά εξάμηνο, αναγνώριση όλων των μαθημάτων των μετεγγραφέντων συμφοιτητών μας, δωρεάν και καθολική σίτιση, και όχι μόνο για όσους “τη δικαιούνται”, είναι αναγκαία να γίνουν πραγματικότητα με ενεργή συμμετοχή των φοιτητών/τριών τόσο όταν λαμβάνουν χώρα αλλά και με παραστάσεις στους αντίστοιχους τομείς και στην Γενικλή Συνέλευση Τμήματος. Άμεση διεκδίκησή μας, ωστόσο, οφείλει να αποτελέσει η κατάρριψη της πλήρους εντατικοποίησης των σπουδών μας, η οποία εκφράζεται αφενός με την εφαρμογή των μαθημάτων-αλυσίδα από εδώ και στο εξής, αφετέρου με την ολοένα αυξανόμενη δυσκολία στην ολοκλήρωση κάθε μαθήματος ξεχωριστά.

Στη λογική των διεκδικήσεων που στόχο δεν έχουν την ικανοποίηση καμίας κυβέρνησης, αλλά αφορούν τον πυρήνα του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου και καθήκον της φοιτητικής κοινότητας ώστε να δημιουργήσουν τους όρους για να σπάσει η σχέση καθηγητή-αυθεντίας και υπάκουου φοιτητή, καλούμαστε να προτάξουμε τα στήθη μας συλλογικά και αδιάσπαστα

Για την ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων και των συλλογικών δομών του Πανεπιστημίου

Αδιαπραγμάτευτες απαιτήσεις του φοιτητικού κινήματος πρέπει να είναι η δυνατότητα παρέμβασης των φοιτητών στις Συγκλήτους, στις Γενικές Συνελεύσεις Τμήματος με μεταφορά των φοιτητικών αιτημάτων και λήψη αυτών υπ’ όψιν. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να γίνει σε ένα πλαίσιο όπως το προηγούμενο, μέσα στο οποίο ο νόμος εξασφάλιζε υπερεξουσίες στον πρύτανη, καθώς και σε όργανα, όπως τα Σ.Ι., τα οποία επί της ουσίας απέκλειαν το ΦΣ από τη δυνατότητα έκφρασης αιτημάτων και γνώμης σε κρίσιμα για το πανεπιστήμιο ζητήματα.

Ωστόσο, για να είναι αποτελεσματική αλλά και δημοκρατική στον πυρήνα της η έκφραση των αποφάσεων του φοιτητικού συλλόγου πρέπει να αποτελέσει κτήμα όλων των φοιτητών/τριών ο εκδημοκρατισμός των γενικών συνελεύσεων αλλά και η ανασυγκρότηση του Διοικητικού Συμβουλίου στα πλαίσια της διαφάνειας της λειτουργία τους (όπως η δημοσίευση των πρακτικών στο blog του συλλόγου). Στα πλαίσια λοιπόν της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος, την οποία οραματιζόμαστε, πέρα από την αναγκαία αλλαγή της μεθοδολογίας οικοδόμησής του, οφείλουμε να επανεξετάσουμε και τις δομές με τις οποίες αυτό συγκροτείται και αποφασίζει, αλλά και υλοποιεί τις όποιες αποφάσεις του.

Δομές οι οποίες θα αποφασίζουν και θα διεκδικούν συλλογικά ώστε το φοιτητικό κίνημα να έχει πλέον σταθερή και συλλογική εκπροσώπηση, τόσο στα θεσμικά όργανα των ιδρυμάτων όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο για την αποτελεσματικότερη διεκδίκηση και υπεράσπιση των αιτημάτων του απέναντι στην πολιτική ηγεσία. Το νέο μοντέλο συνδιοίκησης που διεκδικούμε για το πανεπιστήμιο από δω και πέρα, περιλαμβάνει συμμετοχή φοιτητών και εργαζομένων με δικαίωμα λόγου και ψήφου σε κάθε μικρή ή μεγάλη διαδικασία λήψης απόφασης. Ταυτόχρονα διαδικασίες που είδαμε να εμφανίζονται κατά την προηγούμενη κινηματική περίοδο όπως κοινές συνελεύσεις φοιτητών/εργαζομένων πρέπει να αποτελούν κύτταρα της πανεπιστημιακής κοινότητας ακόμα και σε συνθήκες μη-κινηματικές. Αυτό, όμως, προϋποθέτει την εκκίνηση των φοιτητικών συλλόγων, που θα έχουν την ευθύνη για τον συντονισμό των δράσεων και των διεκδικητικών κινητοποιήσεων των φοιτητών σε πανελλαδική κλίμακα ενώ θα νομιμοποιούνται από τους ίδιους τους φοιτητές στην εκπροσώπηση των συλλόγων σε διαδικασίες διαλόγου με θεσμικά όργανα και υπουργείο παιδείας.

Παλεύουμε για όλα

Στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης τέθηκαν ασφυκτικά πλαίσια από τους εταίρους (ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ) με αποτέλεσμα η νέα συμφωνία την ίδια στιγμή που προσπαθεί να θέσει μια νέα ατζέντα για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και με το ζήτημα της ανθρωπιστικής κρίσης στο επίκεντρο, να μην καταφέρνει σε πρώτο χρόνο να αποτελέσει ένα οριστικό διαζύγιο με τις πολιτικές του παρελθόντος σε όλα τα επίπεδα, διατηρόντας κάποιες από τις παλιές κατευθύνσεις της ΕΕ κυρίως σε ότι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις. Θεωρούμε ότι η νέα αυτή συγκυρία που διανοίγεται μπροστά μας φέρει και αυξημένα καθήκοντα για τα κοινωνικά κινήματα εν γένει και για το φοιτητικό κίνημα ειδικότερα.

Χωρίς να έχει πάψει προφανώς η ανάγκη για κινητοποιήσεις που διεκδικούν αλλαγές ή περιφρουρούν κεκτημένα δικαιώματα, το μέλλον των κοινωνικών κινημάτων, ο τρόπος να καταστούν αποτελεσματικά και επίκαιρα, βρίσκεται πλέον και στην δημιουργία με όρους διεκδίκησης, στη δυνατότητα δηλαδή των ανθρώπων να μπορέσουν οι ίδιοι να εφεύρουν τις κοινωνικές δομές και σχέσεις που θα απαντούν στις καθημερινές τους ανάγκες. Και αυτό γιατί, το λιγότερο που μπορεί κανείς να περιμένει από αυτή την αλλαγή στο κεντρικοπολιτικό επίπεδο είναι η διάνοιξη νέων πεδίων που η κοινωνία θα πρέπει πρωτοβουλιακά πλέον να καταλάβει. Παράλληλα δηλαδή με την άρση του φόβου, της εξαθλίωσης και της καταστολής που αποτελούσε το Μνημόνιο ως κοινωνικό καθεστώς, πρέπει να καταστεί δυνατόν να περάσουμε και στην υλοποίηση του καινούριου.

Σε αυτή τη βάση ως Αριστερή Ενότητα, καλούμε και κάθε αριστερή – ριζοσπαστική συλλογικότητα να εμπλακεί σε αυτή τη νέα διαδικασία οικοδόμησης της κοινωνίας που οραματιζόμαστε. Έχοντας ως παρακαταθήκη τους αγώνες του Φοιτητικού Κινήματος και της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, να μην αρκεστούμε σε ρόλο παρατηρητή της νέας κατάστασης αλλά να διεκδικήσουμε να είμαστε πρωταγωνιστές των ζωών μας. Δεν θα ανεχτούμε καμία κυβέρνηση που θα αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς, οι συλλογικές μας διαδικασίες είναι το όπλο μας για να παλέψουμε για το Πανεπιστήμιο και την κοινωνία που οραματιζόμαστε!

• Κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου (διαγραφές στα ν+2, διάσπαση πτυχίων, κατάργηση ασύλου, εργολαβίες στα ιδρύματα).
• Κατάργηση μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, ενάντια στο νεοφιλελεύθερο δόγμα της λιτότητας και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

1. Σύγκλιση θεματικής Γενικής Συνέλευσης για συζήτηση γύρω από το πρόγραμμα σπουδών, με σκοπό την διεκδίκηση αλλαγών βάσει συγκροτημένων θέσεων και προτάσεων. Μετά τη θεματική Γενική Συνέλευση ααπιτούμε τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης Τμήματος.
2. Παράσταση του συλλόγου στην επόμενη σύγκλητο του ΕΚΠΑ, με θέμα τη φοιτητική μέριμνα και το υπερκέρδος των εργολάβων μέσα από λυστρικές συμβάσεις.
3. Παράσταση διαμαρτυρίας στον πρόεδρο του τμήματος για το θέμα της καθαριότητας.