Για όσους δε μπορούν να καταλάβουν αυτά που ήδη τους έχουν ξεπεράσει

Το Σάββατο 15/3 η επιστασία του κτηρίου ανακοίνωσε σε φοιτήτριες που βρίσκονταν στο χώρο του ΑυτοδιαχειριζόμενουΚυλικείου Φιλοσοφικής πως είχαν εντολή να κλειδώσουν με λουκέτο τη σχολή και να μην επιτρέψουν στους φοιτητές και στις φοιτήτριες να εισέλθουν στο κτήριο μέχρι τη Δευτέρα, επικαλούμενη απόφαση της κοσμητείας. Προφανώς για αυτήν την απόφαση δεν υπήρξε ποτέ ενημέρωση ή δημόσια τοποθέτηση κάποιου συλλογικού οργάνου της διοίκησης ούτε και καμία αιτιολόγηση. Όταν δε ζητήθηκε η απόφαση γραπτά, δόθηκε στους παραβρισκόμενους/ες μια απόφαση του 2013(!) η οποία μιλάει για καθολικό κλείσιμο του ΕΚΠΑ λόγω απόλυσης των διοικητικών υπαλλήλων!!! Στην ουσία πρόκειται για ένα άτυπο λοκ-αουτ από πλευράς της κοσμητείας με σαφή πολιτικό προσανατολισμό. Ουσιαστικά τα μέλη της συνέλευσης που βρίσκονταν στο χώρο του κυλικείου βρέθηκαν σε ένα άτυπο καθεστώς ομηρίαςαπό τη στιγμή που η συνέλευση είχε την απόφαση να περιφρουρεί το χώρο απ τις συνεχιζόμενες επιθέσεις της κοσμητείας.

Από την Ταξίμ ως τις γειτονιές της Αθήνας ίδιος ο εχθρός, ίδια η καταστολή!

Εννέα μήνες μετά την εξέγερση στην πλατεία Ταξίμ και τον αγώνα για δημοκρατία και ελευθερία το αίτημα για ανατροπή της αυταρχικής κυβέρνησης απ τον τούρκικο λαό παραμένει στο προσκήνιο. Στη γενική κατάσταση κρίσης και κοινωνικής εξαθλίωσης, ο θάνατος του 15χρονου Μπερκίν Ελβάν που βρισκόταν σε κώμα από ευθεία βολή δακρυγόνου απότελεσε τη σπίθα προκειμένου να ξαναβγε ο κόσμος στους δρόμους της Τουρκίας σε δυναμικές διαδηλώσεις ενάντια στην κρατική βία. Το γεγονός του θανατού του Μπερκίν από τη ρήψη δακρυγόνου δε λειτούργησε ανασταλτικά για την τουρκική αστυνομία, η οποία με ωμή καταστολή και χημικά κατέστηλε τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις στη μνήμη του 15χρονου, προέβη σε περίπου 500 συλλήψεις ενώ η κυβέρνηση Ερντογάν οδηγήθηκε στο να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις. Οι εικόνες απ τους δρόμους της Τουρκίας δε μπορούν παρά να μας φέρνουν στο νου την εξέγερση τον Δεκέμβρη του ’08 στην Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου, θυμίζοντάς μας πως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η βία που τις συνοδεύει βάζουν τη νεολαία και τον αγωνιζόμενο λαό στο στόχαστρο.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης και των κατασταλτικών της μηχανισμών προκειμένου να πειθαρχήσει τα αγωνιζόμενα κομμάτια του κινήματος, κάνει σαφές πως το μόνο εργαλείο άσκησης πολιτικής των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων είναι η βία, απ τη στιγμή που αδυνατούν να εξασφαλίσουν την συνέναιση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Από τη μία η εξαθλίωση των εργαζομένων και της νεολαίας και από την άλλη η συρρίκνωση της δημοκρατίας και του δημόσιου χώρου έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με τις ανάγκες των λαών.

Κείμενο Συμβολής Ανάδρασης – ΑρΕν, Γ.Σ. 12/3

Τα τελευταία τρία χρόνια η επίθεση στο δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο έχει ενταθεί τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Με αποκορύφωμα την εποχή που έπεται του νόμου Διαμαντοπούλου αντιμετωπίζουμε όλοι και όλες την βίαιη περιστολή των δικαιωμάτων μας. Από την περικοπή των συγγραμμάτων μέχρι την έξωση από τις εστίες και το κλείσιμο τους και από τον αυξανόμενο περιορισμό των δωρεάν σιτιζόμενων μέχρι την απόλυση εργαζομένων και καθηγητών βιώνουμε την επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επίθεση καθολική, η οποία δεν περιορίζεται στα σύνορα της τριτοβάθιας εκπαίδευσης αλλά χτυπάει στο σύνολο της την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Με το κλείσιμο των ολοήμερων, με την απόλυση των καθηγητών και την καθιέρωση των ωρομισθίων καθώς και με την επιβολή ακόμα ισχυρότερων ταξικών φραγμών για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση («Νέο Λύκειο»).