Για να δεις τ' αστέρια...
Πρέπει να σηκώσεις κεφάλι!

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Καλωσήλθατε στην κόλαση του ΔΝΤ…


Την Παρασκευή 23/4 η κυβέρνηση εξήγγειλε δια του ίδιου του πρωθυπουργού την απόφαση να προσφύγει στον μηχανισμό της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται για ένα εκ προμελέτης έγκλημα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, αφού όλους τους μήνες από την εκλογή του ΠΑΣΟΚ, η προσφυγή στο ΔΝΤ γίνεται με μικρά-μικρά βήματα. Ένα εξάμηνο τώρα με πολλά επικοινωνιακά κόλπα το ΠΑΣΟΚ μαζί με όλους τους συμμάχους του προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ¨η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας¨, μια λύση που δεν επιλέγει η ¨σοσιαλιστική κυβέρνηση¨ αλλά μας αναγκάζει σε αυτή η Ε.Ε.
Όσο και να θέλει όμως η κυβέρνηση να αποποιηθεί τις ευθύνες της, οι μέχρι τώρα πολιτικές της είναι αυτές που οδήγησαν σε αυτό το οικονομικό αδιέξοδο. Και η πολιτική επιλογή να καταφύγει η χώρα στην άβυσσο του ΔΝΤ εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει την κρίση όχι για την υπεράσπιση των εργαζομένων και της νεολαίας, αλλά για να παγιώσει μέσα από αυτή ένα νέο μοντέλο εργαζομένου που θα είναι πιο άμεσα εκμεταλλεύσιμο με λιγότερα δικαιώματα. 

Τα ακόμη πιο σκληρά μέτρα είναι πλέον βεβαιότητα, το πλέον άδικο νέο Φορολογικό νομοσχέδιο είναι πλέον πραγματικότητα ενώ προετοιμάζεται το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το περαιτέρω ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου και γενικότερα η επέκταση της «ελεύθερης» αγοράς που είναι και η μόνη πραγματική αιτία που οδήγησε σε αυτήν την τεράστια κρίση το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

ΣΥΝΤΑΓΗ Δ.Ν.Τ. : ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ – ΑΝΕΡΓΙΑ – ΦΤΩΧΕΙΑ / ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ – ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΕΡΔΗ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Παρόλη λοιπόν την κοινωνική αναταραχή που έχει ξεσπάσει το προηγούμενο διάστημα με τις εργατικές κινητοποιήσεις των σωματείων, η κυβέρνηση φαίνεται να προχωρά ολομόναχη στην υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της οδηγώντας τη χώρα στα χέρια των κερδοσκόπων στη σκιά του Δ.Ν.Τ. Ενώ οι παλινωδίες συνεχίζονται με την τακτική του ΠΑΣΟΚ που αντί να έχει ως αποτέλεσμα την πτώση των  spreads(που είναι συνάρτηση των επιτοκίων δανεισμού) οδηγεί στην αύξηση τους ,ακριβώς μετά από κάθε παρέμβαση της κυβέρνησης. Ενώ τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής φαίνονται από το γεγονός  ότι το ΠΑΣΟΚ προβάλλει πλέον, ως μόνη λύση για την πτώση των επιτοκίων και τη διέξοδο από αυτήν την κρίση την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και το ξεπούλημα του όποιου δημόσιου πλούτου έχει απομείνει. 

Το οικονομικό μοντέλο που οδήγησε στην κρίση δεν μπορεί να γίνει και η απάντηση για τη διέξοδο. Σε αυτή τη συγκυρία η μόνη νικηφόρα προοπτική για των κόσμο της εργασίας και της νεολαίας είναι η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα των παραγωγικών μονάδων και η ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ που γίνεται άξιος συνεχιστής του έργου που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. Η κρίση δεν θα γίνει ευκαιρία κερδοφορίας του κεφαλαίου αλλά ευκαιρία ανατροπής υπό την πίεση των δυνάμεων ενός κοινωνικού μετώπου των μισθωτών και της νεολαίας.

Αν απλά θυμηθούμε όσα προεκλογικά έλεγε το ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, αποκαλύπτεται με τον χειρότερο τρόπο το πώς μέσα σε λίγους μήνες ο ελληνικός λαός πρώτα εξαπατήθηκε και ύστερα «ανέλαβε» να σηκώσει εξ’ ολοκλήρου τα βάρη μιας κρίσης που ουδέποτε δημιούργησε. «Λεφτά υπάρχουν» έλεγε πριν τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, καταδίκαζε τα οικονομικά μέτρα που ήθελε να πάρει η Νέα Δημοκρατία, ενώ ο Γ. Παπανδρέου έλεγε χαρακτηριστικά στην ΔΕΘ (12/9/2009): « Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά, αν σήμερα αυξήσουμε τους φόρους στην μεσαία τάξη θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης». Μερικούς μήνες μετά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έρχεται και υλοποιεί ακριβώς αυτά τα μέτρα!!! Τις πρώτες μέρες η κυβερνητική «προπαγάνδα» διέδιδε πως το ΠΑΣΟΚ δεν γνώριζε τα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας που άφησε πίσω της η ΝΔ, το ύψος του χρέους και του ελλείμματος και γι’ αυτό είναι αναγκασμένη να πάρει μέτρα που δεν θέλει. Αυτό το επιχείρημα γρήγορα κατέρρευσε καθώς η ίδια η υπουργός Οικονομίας Λ. Κατσέλη δήλωσε πως τα οικονομικά μεγέθη ήταν πλήρως γνωστά στο ΠΑΣΟΚ και πριν τις εκλογές. Η σημερινή κυβέρνηση προτίμησε να εξαπατήσει το λαό με υποσχέσεις και δήθεν παροχές, ωραία λόγια για πράσινη ανάπτυξη και δικαιοσύνη. Έχοντας κερδίσει τη συναίνεση του κόσμου, και με την κοινωνία αποπροσανατολισμένη και φοβισμένη από την προπαγάνδα Κυβέρνησης – ΜΜΕ, έρχεται το ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη συνταγή εξόδου από την οικονομική και δημοσιονομική κρίση.

Τα μέτρα λιτότητας του ΠΑΣΟΚ είναι ήδη εδώ: Η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ σε 21%, 9% και 5% αποτελεί ένα από τα πλέον άδικα κοινωνικά μέτρα καθώς η έμμεση φορολογία πλήττει κυρίως τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα αφού δεν έχει τον παραμικρό αναδιανεμητικό ρόλο. Οι περικοπές τον δώρων του Πάσχα, των Χριστουγέννων και του επιδόματος αδείας κατά 30% και όλων των επιδομάτων κατά 12% οδηγούν στη μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, ενώ παράλληλα αφήνουν άθικτα τα κέρδη των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Οι αυξήσεις σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα και πετρέλαιο κίνησης αποτελούν ένα ακόμα κατάφωρο πλήγμα στο εισόδημα των εργαζομένων δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο τους ήδη βεβαρημένους όρους διαβίωσης. Σε αντίστοιχες μειώσεις μισθών πρόκειται να προχωρήσει σύντομα και ο ιδιωτικός τομέας σύμφωνα με δηλώσεις των εργοδοτών. Μιλάμε δηλαδή για περικοπή αθροιστικά 1 με 2 μισθών στο σύνολο των εργαζομένων, πτώση της αγοραστικής τους δύναμης και μετάβαση σε καταστάσεις που επικρατούσαν πριν 20 και 30 χρόνια. 

Δανεισμός και επιτήρηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα σημάνει και υιοθέτηση των πολιτικών του, παράδοση κάθε πολιτικού ελέγχου στους τεχνοκράτες του νεοφιλελευθερισμού. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, και τα παραδείγματα άλλων χωρών, πολλά με πιο πρόσφατο αυτό της Ουγγαρίας. Νέα σκληρότερα μέτρα θα έρθουν, και αυτό δεν είναι κινδυνολογία αλλά η πραγματικότητα. Το ΔΝΤ απαιτεί μείωση 20% και πάνω όλων των μισθών και συντάξεων, πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, ιδιωτικοποίηση συνολικά του δημόσιου πλούτων και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, κατάργηση του 8ώρου, απελευθέρωση των απολύσεων, παγίωση και συνολικοποίηση των ελαστικών μορφών εργασίας και πολλά άλλα. Ήδη οι «φήμες» που αφορούν το νέο Ασφαλιστικό νομοσχέδιο μιλούν για πλήρη 40 εργάσιμα χρόνια πριν τη συνταξιοδότηση, καταργώντας παράλληλα τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης. ΔΝΤ σημαίνει εξαθλίωση για την νεολαία και τους εργαζόμενους, οι νέοι και οι νέες δεν πρέπει να αφήσουν να χαθούν όλα τα δικαιώματα που οι παλαιότεροι κατέκτησαν με αίμα και θυσίες. 

Το προηγούμενο διάστημα φάνηκε πως παρά τη ζοφερή κατάσταση οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν παραμένουν στο σύνολο τους τρομαγμένοι τηλεθεατές άβουλοι μπροστά στη ληστεία των μισθών και της ζωής τους. Οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι και νέες, μετανάστες, άνεργοι και συνταξιούχοι που διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας έδειξαν πως η κοινωνία δεν συμφωνεί με τα μέτρα του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι διατεθειμένη για ακόμα μια φορά να πληρώσει για τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων. Έδειξαν πως η υποτιθέμενη συναίνεση προς την Κυβέρνηση είναι κούφια λόγια που γρήγορα θα ανατραπούν στον δρόμο όταν όλο και περισσότεροι πούν ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑ. Άλλος δρόμος υπάρχει, τα μέτρα της κυβέρνησης δεν είναι μονόδρομος, είναι ο δρόμος του νεοφιλελευθερισμού. Υπάρχει και ο δρόμος της κοινωνίας, ο δρόμος που θα βγάλει την χώρα από την κρίση που την έχουν βυθίσει με τους εργαζόμενους, με τους ανθρώπους της όρθιους και όχι ταπεινωμένους.
Εργατική Πρωτομαγιά

Κάθε χρονιά η απεργία της Πρωτομαγιάς αποκτά συγκεκριμένη φόρτιση που άλλοτε ταυτίζεται με την ορμή και την αγωνιστικότητα εργατικών κινητοποιήσεων κι άλλοτε παρεκλίνει σε «εορτασμούς» που αφαιρούν μεγάλο μέρος του ειδικού βάρους που έχει αυτή η ημερομηνία. Και το ειδικό βάρος έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι κινητοποιήσεις του Σικάγο αν και πάνω από έναν αιώνα πίσω συνεχίζουν να αποτελούν φάρο για το εργατικό κίνημα στο διαρκή αγώνα του για βελτίωση των όρων ζωής της εργατικής τάξης και στην πάλη του ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αν αποδεικνύει κάτι η εργατική Πρωτομαγιά είναι ότι οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να αγωνίζονται για υλικές νίκες στο σήμερα. Παλεύοντας για ανατροπή των εκμεταλλευτικών, καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής μπορούν να βάζουν μπροστά αιτήματα (όπως τότε, αλλά και τώρα το 8ωρο) που βεκτιώνουν τους όρους εργασίας και ζωής και ταυτόχρονα αναζωπυρώνουν την πάλη για έναν άλλη μη εκμεταλλευτική κοινωνία. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης που βουλιάζουν τη μια μετά την άλλη τις χώρες της Ευρώπης, κι όχι μόνο, στη φτώχια, την εξαθλίωση και τον εργασιακό μεσαίωνα αποκτά ακόμα πιο επίκαιρο νόημα η εργατική Πρωτομαγιά αλλά κι ο αγώνας για υλικές νίκες στο σήμερα, για να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση που δε δημιουργήσαμε.

Αναγνώριση Επαγγελματικών Δικαιωμάτων αποφοίτων Κολεγίων:
Μαζί αλλά και ως συνέχεια των παραπάνω, την Παρασκευή 9/4 το Συμβούλιο της Επικρατείας ήρθε να ρίξει το τελειωτικό χτύπημα στους φοιτητές και μελλοντικούς εργαζόμενους κρίνοντας συνταγματικό το Προεδρικό Διάταγμα (που συνυπογράφουν και η Α. Διαμαντοπούλου και ο Γ. Παπανδρέου ) που ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία 36/05 για τα ιδιωτικά Κολέγια. Με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεται το έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που στόχο είχε την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Με το παραπάνω διάταγμα αναγνωρίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων και κέντρων ελευθέρων σπουδών (προφανώς ιδιωτικών συμφερόντων) που λειτουργούν ως παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων στην χώρα μας. Τα παραπάνω ιδρύματα αποτελούν επιχειρήσεις που εμπορεύονται γνώση, υπερεξειδικευμένη, αντιεπιστημονική και χαμηλού επιπέδου ενώ ταυτόχρονα δεν αποτελούν τίποτα άλλο από εμπόριο ελπίδας για όσους δεν κατάφεραν να επιτύχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις. Στην πράξη τα Κ.Ε.Σ. παρέχουν, με το αζημίωτο, πτυχία πολύ περιορισμένου γνωστικού αντικειμένου, παράγοντας αντίστοιχα υπερεξειδικευμένους εργαζομένους στα πρότυπα και τις ανάγκες που απαιτεί η νεοφιλελεύθερη αγορά, συντελώντας έτσι και στη γενικότερη απαρίθμηση των εργασιακών σχέσεων. Άλλωστε Η παραπάνω εξέλιξη σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ξεκομμένη από την οικονομική κρίση και αναμφίβολλα αποτελεί εξειδίκευσή της στο χώρο της εκπαίδευσης. Όπως τα οικονομικά μέτρα ήρθαν για να μείνουν, έτσι και η υποβάθμιση της εκπαίδευσης θα παγιωθεί, φανερώνοντας τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι μια τυχόν εξίσωση (έστω και σε επίπεδο επαγγελματικών δικαιωμάτων, που εκεί σε τελική ανάλυση βρίσκεται η ουσία του τι σπουδάζει κανείς) των Κ.Ε.Σ. με τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα σημαίνει μια εξίσωση προς τα κάτω, τόσο σε ό,τι αφορά την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης, αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά τα μελλοντικά μας εργασιακά δικαιώματα. Η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων κολλεγίων τριετούς φοίτησης έρχεται να δημιουργήσει απόφοιτους δύο ταχυτήτων κατακερματίζοντας τις συλλογικές εργασιακές διεκδικήσεις τους. Πιο συγκεκριμένα, οι απόφοιτοι των κολλεγίων θα μπορούν πλέον να εγγράφονται στα επιμελητήρια (π.χ. οικονομικό επιμελητήριο, τεχνικό επιμελητήριο) και τους συλλόγους (π.χ. ιατρικός/δικηγορικός σύλλογος) και θα έχουν έτσι και το δικαίωμα για συμμετοχή στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Γνωρίζουμε ότι κανένας δεν αναγκάζει την κυβέρνηση να αφήνει τα ΚΕΣ να λειτουργούν. Μπορεί να τους στερήσει τις άδειες λειτουργίας και αυτό δεν αντιβαίνει σε κανένα δίκαιο. Όλο αυτό το διάστημα η απερχόμενη κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν μπορεί να παέι κόντρα στις επιταγές της Ευρωπαικής Ένωσης. Αυτό που δεν μας έλεγε όμως είναι ότι το Κοινοτικό δίκαιο μπορεί να υπερισχύει των ελληνικών νόμων, όχι όμως και του Συντάγματος. Άλλωστε ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτή που έδωσε άδεια λειτουργίας στα  ΚΕΣ αλλά και αυτή που θέσπισε το εκπαιδευτικό σύστημα που άφηνε χιλιάδες νέους εκτός ΑΕΙ ή ΤΕΙ.  Η εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα καταστήσει την παιδεία ένα ακόμη καταναλωτικό προϊόν που η διακύμανση της ποιότητάς του θα υπακούει στους νόμους της ελεύθερης αγοράς και όχι στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

Απαιτούμε την άμεση κατάργηση των αδειών λειτουργίας των κολεγίων και των κέντρων ελευθέρων σπουδών με νομοθετική ρύθμιση. Η λειτουργία τους παραβιάζει το Σύνταγμα, ακυρώνει το τετραετές ή πενταετές των βασικών σπουδών και των πτυχίων, θρυμματίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων μας, υποβαθμίζει και αποδιαρθρώνει τον ενιαίο εθνικό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης.

Η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει το φοιτητικό κίνημα δεν μπορεί να είναι άλλη από το μπλοκάρισμα του ξεπουλήματος της ανώτατης εκπαίδευσης σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Με όπλο μας τους αγώνες μας, τις συμμετοχικές διαδικασίες και την ενεργοποίηση καταφέραμε να αποτρέψουμε την αναθεώρηση του Αρ. 16  και την εφαρμογή του νόμου - πλαίσιο. Καταφέραμε να υπερασπιστούμε το δημόσιο πανεπιστήμιο κόντρα στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις. Μ' αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μην επιτρέψουμε και την υποβάθμιση των πτυχίων μας και την υποβάθμιση των ζωών μας.  

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
  • Να παρθούν πίσω τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αποσυρθεί το φορολογικό νομοσχέδιο. Όχι στο ΔΝΤ
  • Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του  ΑΕΠ
  • Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
  • Να μην εφαρμοστεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα.
  • Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
  • Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
  • Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
  • Όχι στην επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 – Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
  • Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
  • Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
  • Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με μάστερ για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης (πρόσβαση σε μεταπτυχιακά, μοριοδοτήσεις)
  • Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
  • Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
  • Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ
  • Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής χωρίς όριο μαθημάτων
  • Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
  • Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
  • Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
  • Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ
  • Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

  • Συμμετοχή του συλλόγου στην πορεία της Εργατικής Πρωτομαγιάς με προσυγκέντρωση στις 10 στο Μουσείο μαζί με το συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων
  • Συμμετοχή του συλλόγου στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 4/5 με προσυγκέντρωση στις 12 στα Προπύλαια
  • Συμμετοχή του συλλόγου στη Γενική Απεργία στις 5/5 και πορεία με προσυγκέντρωση στις 11 στο Μουσείο
  • Κατάληψη της σχολής την Τρίτη 4/5 και Τετάρτη 5/5.

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ – Πληροφορικής

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ…

Την Παρασκευή 23/4 η κυβέρνηση εξήγγειλε δια του ίδιου του πρωθυπουργού την απόφαση να προσφύγει στον μηχανισμό της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται για ένα εκ προμελέτης έγκλημα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, αφού όλους τους μήνες από την εκλογή του ΠΑΣΟΚ, η προσφυγή στο ΔΝΤ γίνεται με μικρά-μικρά βήματα. Ένα εξάμηνο τώρα με πολλά επικοινωνιακά κόλπα το ΠΑΣΟΚ μαζί με όλους τους συμμάχους του προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ¨η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας¨, μια λύση που δεν επιλέγει η ¨σοσιαλιστική κυβέρνηση¨ αλλά μας αναγκάζει σε αυτή η Ε.Ε.

Όσο και να θέλει όμως η κυβέρνηση να αποποιηθεί τις ευθύνες της, οι μέχρι τώρα πολιτικές της είναι αυτές που οδήγησαν σε αυτό το οικονομικό αδιέξοδο. Και η πολιτική επιλογή να καταφύγει η χώρα στην άβυσσο του ΔΝΤ εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει την κρίση όχι για την υπεράσπιση των εργαζομένων και της νεολαίας, αλλά για να παγιώσει μέσα από αυτή ένα νέο μοντέλο εργαζομένου που θα είναι πιο άμεσα εκμεταλλεύσιμο με λιγότερα δικαιώματα.


Τι είναι το ΔΝΤ; Ποιος είναι ο ρόλος και η λειτουργία του;
Το ΔΝΤ είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. Στο ΔΝΤ συμμετέχουν όσες χώρες συνομολογούν, δηλαδή αποδέχονται πλήρως τις επιταγές του. Δηλαδή, μιλάμε για μια «εθελούσια» δικτατορία στην οικονομική πολιτική μιας χώρας.
Κύριος σκοπός του είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Στο ΔΝΤ προσφεύγουν τα κράτη-μέλη που χρειάζονται δανεισμό που θα είναι εγγυημένος. Αυτό γίνεται ώστε η χρεοκοπία ενός κράτους να μην επηρεάσει τις ισοτιμίες με σκληρά όμως ανταλλάγματα.
 
Τι φέρνει το ΔΝΤ;
Οι όροι δανεισμού από το ΔΝΤ για την Ελλάδα είναι όπως αναμενόταν ιδιαίτερα σκληροί. Το ΔΝΤ, λοιπόν, για να μας δανείσει έχει βάλει κάποιους συγκεκριμένους όρους. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι:

Περικοπή μισθών (13ου και 14ου) στο δημόσιο.
Μείωση αποδοχών και στον ιδιωτικό.
Πάγωμα κατώτατου μισθού.
Απελευθέρωση απολύσεων.
Μηδενικές προσλήψεις ακόμα και σε ¨ευαίσθητους¨ τομείς (πχ υγεία, παιδεία).
Αλλαγή τρόπου υπολογισμού συντάξεων με σκοπό την περαιτέρω μείωσή τους.
Κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Αύξηση έμμεσων φόρων.
Περαιτέρω ελαστικοποίηση των μορφών εργασίας. 
 

Επειδή το ΔΝΤ δέχεται ως μόνο λειτουργικό οικονομικό σύστημα το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, ουσιαστικά τα ανταλλάγματα που ζητά είναι αυτά που οι απανταχού κεφαλαιοκράτες ονειρεύονται να δουν. Στοιχείο - πρόκληση για το ρόλο του ΔΝΤ είναι και το γεγονός ότι ως εταίρους του έχει τραπεζικούς και χρηματοπιστωτικούς οίκους που ευθύνονται για την οικονομική κρίση!!!
Η ευρωπαϊκή εμπειρία
Στις ευρωπαϊκές χώρες που έχει χρειαστεί η «βοήθεια» του ΔΝΤ όπως σε Ουγγαρία, Λετονία και Ρουμανία τα αποτελέσματα είναι απλά καταστροφικά για την ίδια την κοινωνία. Η εκτίναξη της ανεργίας, οι χειρότεροι όροι διαβίωσης, η πτώση του συνολικού βιοτικού επιπέδου, η κοινωνική ανέχεια και η εντεινόμενη καταστολή και βία και η παράλληλη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας μάλλον δε δίνουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών στήριξης.

Όλα αυτά σημαίνουν πρακτικά για την σχολή μας ότι:
Το επίπεδο σπουδών θα πέσει στο όνομα της μείωσης της δαπάνης (πιθανόν ιδιωτικοποιήσεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ), τα πτυχία μας θα χάσουν την αξία τους και γενικά κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η σχολή μας δεν θα λυθεί! Αυτά αποτελούν την καλύτερη απάντηση στις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα της σχολής είναι ξέχωρα από τα κοινωνικά προβλήματα οδηγώντας στην αποπολιτικοποίηση του Φ.Σ. Σε αυτή τη συγκυρία η μόνη λύση είναι να παλέψουμε έμπρακτα διεκδικώντας με συλλογικούς αγώνες αυτά που μας ανήκουν και μας αρμόζουν!

Όλοι και όλες στην Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών την Πέμπτη 29/4 στις 13:00 στο αμφιθέατρο της σχολής.

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ - Πληροφορικής

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ... ΝΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Την προηγούμενη Παρασκευή πάρθηκε η απόφαση ενεργοποίησης του μηχανισμού στήριξης με εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου, εξέλιξη μάλλον αναμενόμενη ανεξάρτητα από τις καθησυχαστικές δηλώσεις που ακούγαμε κατά καιρούς από εκπροσώπους της κυβέρνησης. Μπαίνουμε λοιπόν σε μια περίοδο μεταβατική τόσο για την οικονομία όσο και για την κοινωνία στο σύνολό της. Στην περίοδο αυτή το κυρίαρχο πλέγμα πολιτικής εξουσίας έχει πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του κεφαλαίου και υπέρ των αγορών υπέρ δηλαδή της ίδιας πολιτικής που δημιούργησε την κρίση στο όνομα της οποίας λαμβάνονται οι αποφάσεις. Η πολιτική αυτή κατεύθυνση αναμένεται να έχει ολέθριες επιπτώσεις για τον κόσμο της εργασίας και την νεολαία με μεγάλη μείωση του βιοτικού επιπέδου και της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, αύξηση της ανεργίας, διάλυση του κοινωνικού κράτους και όξυνση των κοινωνικών – ταξικών αντιθέσεων. Γενικά έρχεται να δημιουργήσει μια κοινωνική δομή παράδεισο για τους κατόχους του κεφαλαίου και έντονης εκμετάλλευσης για τους εργαζομένους και τη νεολαία.

Παράλληλα, και απόλυτα ενταγμένη στο συνολικό πολιτικό μοτίβο, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση έρχεται να δημιουργήσει ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα πλήρως προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς. Πρώτη πράξη του δράματος ήταν η αναγνώριση των κέντρων επαγγελματικής κατάρτισης, πράξη που αποτελεί σαφή καταπάτηση του άρθρου δεκαέξι του συντάγματος και αμφισβητεί τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας. Το νέο νομοσχέδιο περί παιδείας έρχεται να συνεχίσει προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι στόχοι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης αφορούν αφενός την εμπορευματοποίηση της παιδείας, η οποία θα ενταχθεί πλήρως στους μηχανισμούς της αγοράς σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο μοτίβο, αφετέρου την δημιουργία εργαζομένων υποταγμένων στην εργοδοτική εκμετάλλευση. Η επίθεση στον θεσμό του δημόσιου πανεπιστημίου, χώρου ελεύθερης σκέψης και αμφισβήτησης, σε περιόδους τόσο έντονων κοινωνικών αντιπαραθέσεων συνιστά επίθεση στην ίδια την αμφισβήτηση και στις ασυμβίβαστες συνειδήσεις.

Την εφαρμογή και υποστήριξη της συγκεκριμένης πολιτικής έχει αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός. Με την σύμπραξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια ξεκάθαρα αντιλαϊκή πολιτική γραμμή υπέρ του κεφαλαίου και της εργοδοσίας και ενάντια στον κόσμο της εργασίας και την νεολαία. Η πολιτική αυτή έχει αναδείξει το, κατά τα άλλα “Σοσιαλιστικό”, ΠΑΣΟΚ σε ένα σκληρά νεοφιλελεύθερο κόμμα το οποίο απαξιώνει πλήρως, με τις επιλογές του, την αξία του κοινωνικού κράτους και θυσιάζει την κοινωνική ευημερία προς όφελος των αγορών. Η ΠΑΣΚΕ, αναλαμβάνοντας την υπεράσπιση της κυβέρνησης στον συνδικαλιστικό χώρο, έχει ταυτιστεί με την απεργοσπασία ενώ η στάση της είναι προδοτική για το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος. Η ΠΑΣΠ από την άλλη εμφανίζεται με την πλέον προκλητική στάση στα πανεπιστήμια αφενός αποφεύγοντας να πάρει θέση, είτε καταδικαστική είτε απολογητική, για την πολιτική του κομματικού της φορέα, αφετέρου προβαίνοντας σε τεχνάσματα και συνδικαλιστικές γελοιότητες προκειμένου να υποβαθμίσει και να σαμποτάρει την λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταφέρει με την στάση του να ξεπουλήσει την, θεωρητικά αριστερή του, ιστορία και να ταχθεί απέναντι σε κάθε κοινωνικό αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Η σκληρή αυτή επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, μας οδηγεί σε μια περίοδο έντονων κοινωνικών αναταραχών. Η κοινωνία αντιλαμβανόμενη την απελπιστική πλέον πραγματικότητα έρχεται να αντιδράσει με νέους κύκλους κινητοποιήσεων για να διεκδικήσει πράγματα που κάποτε θεωρούνταν αυτονόητα. Η συμμετοχή στις διαδικασίες του συλλόγου και στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, μας δίνει λόγο για την πραγματικότητα που προσπαθούν να φτιάξουν ερήμην μας, μια πραγματικότητα που ούτε μας χωράει ούτε μας εκφράζει. Δεν θα μείνουμε θεατές στο ξεπούλημα των ζωών μας. Το μέλλον μας το διαμορφώνουμε εμείς! Όλοι στις Γενικές Συνελεύσεις! Όλοι στους δρόμους!

ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ – Πληροφορικής