Μπροστά στη νέα πραγματικότητα...

Περνώντας για πρώτη φορά το «κατώφλι» της σχολής, στην οποία μόλις έχεις εισαχθεί , ίσως να μην ξέρεις τι ακριβώς να περιμένεις…σε τι ακριβώς να ελπίζεις. Ό,τι όμως κι αν έχεις στο μυαλό σου, κατά πάσα πιθανότητα δεν είσαι προετοιμασμένος/η για το σύνολο των πραγμάτων που σημαίνει το να είσαι μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Γιατί Πανεπιστήμιο εκτός από μαθήματα σημαίνει φαντασία, δημιουργικότητα, συζήτηση, αντιπαράθεση απόψεων, διαμόρφωση σφαιρικής αντίληψης των πραγμάτων. Σημαίνει άσυλο της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών (ακόμα κι αν με τον νέο νόμο το άσυλο τυπικά καταργείται). Μα ίσως πάνω από όλα Πανεπιστήμιο σημαίνει συλλογική δράση. Ή τουλάχιστον εμείς είμαστε κάποιοι από αυτούς που θέλουν να ισχύουν όλα τα παραπάνω…

Άρα αν κατορθώσουμε να καλλιεργήσουμε αυτήν την διάθεση ανταλλαγής προβληματισμών, σύνθεσης απόψεων και κοινής δράσης μέσα στον φοιτητικό μας σύλλογο στηρίζοντας και εξελίσσοντας τα όργανά του (με πρώτο και καλύτερο την Γενική Συνέλευση του συλλόγου) τότε ίσως να μπορέσουμε να μεταδώσουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης και δράσης στην ευρύτερη κοινωνία.

Η κοινωνία μας σε καιρό κρίσης...

Βρισκόμαστε σε μία πάρα πολύ πυκνή και κρίσιμη συγκυρία. Εδώ και δυόμισι περίπου χρόνια με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τη διαχείρισή της οι διάφορες κυβερνήσεις του κυρίαρχου μπλοκ εξουσίας και οι σύμμαχοί τους έχουν εξαπολύσει μια πολύ σκληρή επίθεση στην κοινωνία. Το ξέρεις και ίσως το έχεις νοιώσει και στη δική σου ζωή... Οι συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι καταργήσεις εισοδημάτων, οι αυξήσεις στην φορολογία μέχρι την πρόσφατη φορολόγηση της πρώτης κατοικίας, οι περικοπές κοινωνικών δαπανών(παιδεία,υγεία,ασφάλιση) όλα δείχνουν μία πολύ σαφή επιλογή. Να χτυπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, προκειμένου πάνω στην σκληρή εκμετάλλευση τους να διαφυλαχθεί, αν όχι να αυξηθεί, η κερδοφορία των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Το αποτέλεσμα; Προβλεπόμενη ανεργία στο 34% για το 2013 (ήδη πάνω από 50% στους νέους), φτώχεια, απελπισία, εξαθλίωση.

Παράλληλα, και ενώ τον τελευταίο χρόνο έγινε σαφές για όλους μας ότι η ασκούμενη πολιτική δεν πετυχαίνει κανέναν από τους διακηρυγμένους στόχους της, οι κυρίαρχοι συνεχίζουν την ίδια καταστροφική για την κοινωνία πολιτική με αυξανόμενη βιαιότητα και χέρι χέρι με την σκληρή καταστολή και την συρρίκνωση της δημοκρατίας. Τα νέα πακέτα μέτρων που προωθούνται από την τρικομματική κυβέρνηση έρχονται για να εφαρμοστούν σε μια κοινωνία που ήδη έχει φτάσει στα όριά της. Μόνη διέξοδο για την κοινωνία, για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, δεν μπορεί να είναι παρά η συνολική ανατροπή αυτής της πολιτικής και ένας διαφορετικός δρόμος που θα φέρνει τις κοινωνικές ανάγκες και πάλι στο προσκήνιο !

Μπροστά στη Φασιστική Απειλή

Πάνω στην ανέχεια ενός ολόκληρου λαού επενδύει ένα νεοφασιστικό υποκείμενο: Η Χρυσή Αυγή. Το «κόμμα» αυτό έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί κομμάτι του κοινωνικού περιθωρίου, αλλά έχει νομιμοποιηθεί πλέον στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Βαθιά συνδεδεμένη με τον υπόκοσμο, με ιεραρχία και πειθαρχία συμμορίας, βασιζόμενη στην καλλιέργεια της εικόνας μίας δήθεν αντι-συστημικής δύναμης, έχει αναπτύξει τη δραστηριότητα στην Αθήνα και την επαρχία: Καθημερινά πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους. Απευθυνόμενη (κυρίως) στα χαμηλότερα ένστικτα του κόσμου, «η Ελλάδα για τους Έλληνες» συσπειρώνει τη βάση της πάνω στην καθαρότητα της φυλής, τη μισαλλοδοξία και την πολιτική του μίσους.

Την ίδια στιγμή που διακηρύσσει την αντίθεση της στο σύστημα, ψηφίζει όλα τα νομοσχέδια που δίνουν άφεση στους επιχειρηματίες και συμβάλλουν στην περαιτέρω υποβάθμιση της κοινωνίας καθώς επίσης συνεργάζεται με την αστυνομία για την καταστολή των διαδηλώσεων και των κοινωνικών αγώνων, επιτίθεται στην αριστερά (και εν γένει σε όποιον/α αγωνίζεται) και ψηφίζει νομοσχέδια με σκληρά αντι-κοινωνικό χαρακτήρα. Ο κατεξοχήν στόχος τους, οι μετανάστες, είναι ένα από τα κομμάτια της κοινωνία που υφίσταται σκληρή εκμετάλλευση συνυφασμένη με εθνικιστική και ρατσιστική βία. Η υπεράσπισή τους είναι και δική μας υπόθεση και καθήκον.

Ενάντια στην διάλυση της εκπαίδευση, για την παιδεία των αναγκών μας!

Εδώ και έναν χρόνο η προωθούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έρχεται να διαλύσει το δημόσιο Πανεπιστήμιο όπως εμείς τουλάχιστον προλάβαμε να το γνωρίσουμε. Το Πανεπιστήμιο όπως θα το γνωρίσεις εσύ θα είναι τελείως διαφορετικό. Η εισαγωγή διδάκτρων, η εντατικοποίηση των σπουδών σου όπως την προβλέπει ο τελευταίο ψηφισμένος νόμος δημιουργεί για τους φοιτητές μια πολύ δυσβάσταχτη καθημερινότητα. Πολλοί ίσως χρειαστεί να σταματήσουν τις σπουδές τους, πόσο μάλλον σε μία περίοδο τόσο δύσκολη για τα οικονομικά όλων. Παράλληλα, ακόμα και αυτοί που θα καταφέρουν να παραμείνουν στο τμήμα πολύ δύσκολα θα αποκτήσουν ένα πτυχίο με πλήρες γνωστικό αντικείμενο που θα τους εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή δουλειά. Η διάλυση των πτυχίων σε κύκλους σημαίνει ότι οι περισσότεροι από εμάς θα βγαίνουμε από το DI με την ελάχιστη ειδίκευση, προκειμένου να δουλεύουμε μία ζωή σε εποχιακές δουλειές και με ελάχιστους μισθούς.

Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι ο νόμος Διαμαντοπούλου και ο ελάχιστα τροποποιημένος φρέσκος νόμος Αρβανιτόπουλου σφυρηλατούν το νέο Πανεπιστήμιο αποκλείοντας τις πλατιές μάζες από την γνώση ή τουλάχιστον από την ουσιαστική γνώση, χτυπώντας κυρίως τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Παράλληλα, αλλάζει συνολικά την αντίληψη που διέπει την λειτουργία του Πανεπιστημίου καθώς με την εμπλοκή ιδιωτών στη λειτουργία του, η έρευνα και η εκπαίδευση προσανατολίζονται στο κέρδος και την ανταγωνιστικότητα, έναντι της επιστήμης και των κοινωνικών αναγκών.

Απέναντι στον νόμο Διαμαντοπούλου (aka ν4009) του περασμένου Αυγούστου δόθηκε όλη την περασμένη χρονιά μια σκληρή μάχη από τους φοιτητές σε συνεργασία με εργαζόμενους και καθηγητές! Ο περασμένος Σεπτέμβρης, κατά τον οποίον πάνω από 300 τμήματα πανελλαδικά τελούσαν επί 5 βδομάδες υπό κατάληψη ενάντια στον νόμο, έδωσε προς πάσα κατεύθυνση το ξεκάθαρο μήνυμα της εναντίωσης των φοιτητών στα σχέδια των κυβερνήσεων. Με την παρακαταθήκη του Σεπτέμβρη όλη την επόμενη χρονιά δόθηκε μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους αλλά και μέσα από κοινές συνελεύσεις με καθηγητές και εργαζόμενους των ιδρυμάτων ο αγώνας για την μη εφαρμογή του νόμου μέσω του συνεχούς μπλοκαρίσματος των εκλογών Συμβουλίων Διοίκησης με αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά ο ν4009 να μην έχει εφαρμοστεί στην πλειοψηφία του. Ο νέος νόμος Αρβανιτόπουλου με κάποιες προσχηματικές αλλαγές προσπαθεί να εντείνει την προσπάθεια εκλογής συμβουλίων διοίκησης και εφαρμογής του νόμου. Εμείς απαντάμε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, για εκπαίδευση, εργασία, ζωή με αξιοπρέπεια!

Δεν είμαστε μόνοι! - Η κοινωνία στο προσκήνιο!

Σαν απάντηση στην επίθεση των κυρίαρχων δυνάμεων έχουν ξεπηδήσει από την εξαθλιωμένη κοινωνία μια σειρά αγώνων, κινημάτων και νέων δομών αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης! Από τις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, την απεργία της 5ης Μάη το 10', το κίνημα των πλατειών και το δυναμικό διήμερο ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, μέχρι τους πρόσφατους αγώνες στα μέσα ενημέρωσης και τη Χαλυβουργία ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα, αλλά και το δυναμικό πλέγμα αλληλεγγύης που στήριξε τους αγώνες αυτούς, είναι σαφές ότι συγκροτείται ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική. Η πολιτική αυτή, έχοντας χάσει κάθε κοινωνική νομιμοποίηση, επενδύει όλο και περισσότερο στον φόβο, στο μίσος, στον ρατσισμό αλλά και σε έναν συνεχώς οξυνώμενο αυταρχισμό προκειμένου να συνεχίσει να ληστεύει τις ζωές και το μέλλον μας. Οι εκλογές του περασμένου Ιουνίου εξέφρασαν ακριβώς αυτήν τη δυναμική με τις μνημονιακές δυνάμεις να καταρρέουν, τα ποσοστά της Αριστεράς να ανεβαίνουν και τον ΣΥΡΙΖΑ να βγαίνει δεύτερο κόμμα, ενώ η πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας στήθηκε πάνω στην σκληρή τρομοκρατία σε σχέση με το νόμισμα. Σε αυτό το σκηνικό ανοίγει ο δρόμος για την ανατροπή της ασκούμενης πολιτικής και για έναν άλλο δρόμο με επίκεντρο τις ανάγκες της κοινωνίας. Αυτός ο δρόμος δεν μπορεί να ανοίξει παρά μόνο μέσα από την δική μας πάλη ενάντια σε κάθε πτυχή του κυρίαρχου, μέσα από έναν συνολικό αγώνα για την ανατροπή, αλλά και μέσα από μια προσπάθεια στο σήμερα να οικοδομήσουμε το αύριο που οραματιζόμαστε σε νέες δομές με πυρήνα την αλληλεγγύη, τη συμμετοχικότητα και τη δημοκρατία.

Ποιοι είμαστε;

Η ΑΝΑΔΡΑΣΗ είναι ένα αυτόνομο σχήμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που αποφασίζει συλλογικά, με ανοιχτές διαδικασίες προς όλους και συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα της σχολής και της κοινωνίας γενικότερα. Τα σχήματα της Αριστερής Ενότητας προέκυψαν σαν αναγκαιότητα από τον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς μετά το νικηφόρο κίνημα του άρθρου 16. Συμμετέχουμε στην Αριστερή Ενότητα για να μπορούμε να συντονίζουμε την δράση μας και με άλλες σχολές πανελλαδικά και γιατί πιστεύουμε ότι η κοινή δράση και ενότητα της αριστεράς είναι αυτή που οδηγεί σε νίκες. Μέσα από δημοκρατικές γενικές συνελεύσεις, μαζικές διαδηλώσεις και ζωντανές καταλήψεις αγωνιστήκαμε στο παρελθόν, βρεθήκαμε στον δρόμο και νικήσαμε. Και σήμερα απέναντι σε μια πορεία καταστροφική για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, απέναντι στον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο θα βρεθούμε και πάλι στο δρόμο μέχρι την τελική νίκη.

Απέναντι, σε κάθε διαχειριστική λογική ανάθεσης εμείς προτάσσουμε την συλλογική δράση. Την ουσιαστική εμπλοκή όλων μας στις διαδικασίες και την πολιτική ζωή του συλλόγου αλλά και στην κοινωνία. Οι συλλογικοί αγώνες στο παρελθόν έχουν πετύχει μεγάλες νίκες, από την ανατροπή του ψηφισμένου νόμου 815 μέχρι το νικηφόρο κίνημα του 06-07, νίκες που εξασφάλισαν τα σημερινά μας δικαιώματα. Απέναντι στον ατομικισμό, απέναντι στην λογική του βολέματος εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη. Σε καλούμε κι εσένα σε αυτόν τον δρόμο γιατί όταν τα προβλήματα είναι συλλογικά δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις...

Σε καλούμε να συμμετάσχεις στην Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών την Τρίτη 25/9 στις 12:00 και στην Πανεργατική Απεργία στις 26/9!

Η Ιστορία γράφεται με Ανυπακοή!

Αγώνας – Ρήξη – Ανατροπή!